นิยายไทยรัฐ
ตะวันอาบดาว
ช่อแพรโดนยากล่อมประสาทเล่นงานแทบไม่มีสติ ดาวประดับไม่รู้เรื่องพยายามยื้อยุดน้าสาวอย่างสุดกำลัง
“น้าช่อ...หยุดเดี๋ยวนี้!”
แต่นอกจากช่อแพรจะไม่ฟังแล้วยังตบหน้าเธอฉาดใหญ่
“แกนั่นแหละหยุด แกคิดว่าแกเป็นใครถึงมาสั่งฉัน”
ช่อแพรตบดาวประดับไม่ยั้ง ศิวกรทนไม่ไหว ไปลากตัวผู้บริหารสาวออกมา ช่อแพรกรีดร้องลั่น
“ปล่อย...ปล่อยฉัน!”
“นี่คุณเป็นบ้าอะไรของคุณ”
ศิวกรตะคอกเสียงเข้มแต่ช่อแพรไม่สน สะบัดตัวออกแล้วตบเขา
“บ้าเหรอ...นี่มันยังห่างไกลกับคำว่าบ้าของฉัน ถ้านังดาวประดับมันยังไม่เลิกคิดจะยึดเขมวัฒน์ของฉันมันได้เจอมากกว่านี้แน่”
“ทำไมคุณถึงคิดว่าคุณดาวจะแย่งเขมวัฒน์ไปจากคุณ”
“แล้วไอ้สิ่งที่มันทำไม่ใช่หรือไง ข้ามหน้าข้ามตาฉัน เสนอหน้าให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองนามสกุลเขมวัฒน์”
“ไม่มีใครเขายึดเขมวัฒน์อะไรอย่างที่คุณคิดหรอก”
“เหรอ...เหมือนตอนที่ฉันถามเรื่องของเธอกับมันใช่ไหม ตอนแรกก็บอกว่าไม่มีอะไร แล้วยังไง...ตอนนี้ก็พากันออกรอบไม่เว้นแต่ละวันล่ะสิ”
“ผมกับคุณดาวไม่มีเรื่องอย่างนั้น”
“เธอจะพูดอะไรก็เรื่องของเธอ เพราะฉันคงไม่เชื่อคำพูดผู้ชายหน้าเงินอย่างเธออีกแล้ว แต่บอกไว้เลยนะ...ถ้านังดาวประดับคิดจะเอาเขมวัฒน์ไปเมื่อไหร่ล่ะก็...”
ช่อแพรขู่ทิ้งท้ายให้คิดแล้วผลุนผลันกลับ ศิวกรมองตามเครียดๆ ก่อนรีบไปดูอาการดาวประดับ ที่ช้ำทั้งตัว เมทินียุให้แจ้งตำรวจแต่ดาวประดับปฏิเสธ รวมทั้งยืนกรานไม่ไปโรงพยาบาล
ศิวกรไม่ยอม “ผมว่าไปหน่อยก็ดีเหมือนกัน”
“ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่เป็นอะไร”
“อยากไปดีๆหรือให้ผมอุ้มไป”
“ก็ลองดูสิ...มือเท้าฉันก็ยังดีอยู่ถ้านายไม่กลัว”
ดาวประดับสบตาท้าทาย ศิวกรไม่รอช้าตวัดแขนอุ้มเธอไปโรงพยาบาล เมฆกับฉัตรชิตามองตามอึ้งๆ ส่วนเมทินีไม่ได้ใส่ใจ หันหาพวกนักข่าวแล้วแกล้งขอภาพถ่ายทั้งหมดมาเก็บไว้
ooooooo
ภาพถ่ายและคลิปอาละวาดอย่างบ้าคลั่งของช่อแพรในงานแจกทุนส่งถึงนพดลกับเดชาเวลาต่อมา สองหนุ่มนั่งดูกันเงียบๆ ก่อนที่นพดลจะเป็นฝ่ายพูดด้วยความสะใจ
“ฉันชอบแผนแกว่ะเดชา ยุให้น้าหลานเกลียดกัน เกิดอะไรขึ้นคนจะได้ไม่คิดว่าเป็นฝีมือเรา ฉันว่าพอปล่อยข่าวนี้ออกไปเราก็ลงมือได้แล้วมั้ง”
“ยังก่อน...ถ้าเปรียบเป็นกองไฟคุณช่อก็เพิ่งติดไฟเท่านั้นเองและเชื้อเพลิงตอนนี้ที่ดีที่สุดสำหรับเราก็คือคุณดาว”
นพดลนิ่วหน้า “แกจะทำอะไร”
“ดูแล้วคุณช่อกลัวว่าคุณดาวจะยึดเขมวัฒน์ ถ้าจะให้อาการเธอหนักกว่านี้เราก็ต้องเล่นในสิ่งที่เธอกลัว”
“สิ่งที่เธอกลัวงั้นหรือ”
“ใช่...เราต้องทำให้ดาวประดับเป็นเจ้าของเขมวัฒน์!”
คำตอบของเดชาทำให้นพดลขมวดคิ้ว...เดาใจไม่ถูกเลยว่าอีกฝ่ายมีแผนอะไรอีก
ดาวประดับมีแค่แผลแตกและแผลฟกช้ำตามตัว กระนั้นศิวกรก็ไม่วางใจ ตามติดจนโดนเธอแขวะ
“ฉันน่าจะบอกให้หมอเขาสแกนสมองให้ด้วยนะ”
“คุณปวดหัวเหรอ”
“ไม่ใช่สมองฉัน สมองนายนั่นแหละ ฉันบอกแล้วว่าไม่เป็นไร”
ศิวกรไม่ตอบโต้แต่ยิ้มบางๆให้จนเธออดประหลาดใจไม่ได้
“ฉันว่านายคงต้องไปเช็กสมองนายดูจริงๆ แล้วล่ะ ปกตินายจะเถียงคำไม่ตกฟากไม่ใช่เหรอทำไมวันนี้เงียบล่ะ”
“คุณเจออะไรมาหนักแล้ว ผมไม่อยากทำให้คุณไม่สบายใจอีก”
ดาวประดับชะงัก แต่ไม่ทันพูดอะไรพยาบาลก็มาบอกเรื่องใบรับรองแพทย์เผื่อเธออยากแจ้งความ ศิวกรสนับสนุนแต่ดาวประดับปฏิเสธเพราะไม่อยากมีเรื่องกับน้าสาวให้ฉาวกว่านี้
