นิยายไทยรัฐ
อินทรีแดง
อินทรีแดงยังคงรอฟังคำตอบจาก ดร.กานดาที่นิ่งไป อึดใจเธอตั้งสติได้เล่าเพิ่มเติมว่า
ปีก่อนไป่หลงให้เธอได้ทำการผ่าตัดสมุนคนหนึ่งให้ใบหน้าเหมือนพิธีกรในงานสัมมนา ส่วนสมุนอีกคน ก็ถูกผ่าตัดใบหน้าให้เหมือน ดร.ปรีชา วิทยากรในงานนี้ เช่นกัน มีคนตายหลายคนและเกือบจะตายเป็นร้อยถ้าไม่มีตำรวจนายหนึ่งช่วยเอาไว้ เธอคือคนอยู่เบื้องหลังคดีนั้นถ้าไม่มีเธอแผนการนั้นไม่มีทางสำเร็จ
“คุณร่วมมือกับพวกไป่หลงฆ่าพวกเขา ฆ่าวิทยากรพวกนั้นและฆ่าตำรวจนายนั้น”
ดร.กานดายอมรับว่าใช่ อินทรีแดงเผลอกำหมัดแน่นด้วยความแค้นเพราะตำรวจที่ตายคือ
พี่ชายของเขาเอง แต่ข่มอารมณ์ไว้ถามเรื่องศพเธอคืนนั้น ดร.กานดาว่าเป็นความคิดของพี่เทียมที่ต้องการถอนตัวจากไป่หลง จึงให้เธอผ่าตัดผู้หญิงคนหนึ่งให้มีหน้าเหมือนเธอ พอแผลเป็นหายแล้ว เขาก็ฆ่าผู้หญิงคนนั้นแล้วเอาศพไปวาง โทร.หาหมวดชาติให้ไปเจอให้ทุกคนเชื่อว่าเธอตายไปแล้ว จากนั้นก็เอาศพไปซ่อนเพื่อไม่ให้มีการตรวจสอบศพ
“พวกมันให้ฉันทำงานอีกมากมาย แต่ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันอยากรวยจนมองไม่เห็นว่าความรวยนั้น บางครั้งมันอยู่ในนรก ล่อให้คนเข้าไปหา รู้ตัวอีกทีก็ โดนไฟนรกแผดเผาจนทรมานแสนสาหัส”
“ไม่ใช่คุณคนเดียวหรอกกานดา คุณทำให้คนอื่นๆต้องตกนรกทรมานแสนสาหัสไปด้วย” ว่าจบอินทรีแดงชักปืนออกมาแต่ ดร.กานดายังไม่รู้ตัว
เธอยอมรับว่าเขาพูดถูก เธอคือปีศาจร้าย เขาจ้องเธอเขม็งก่อนยกปืนขึ้น เธอเห็นปืนกับแววตาเพชฌฆาตของเขาถึงกับตะลึง...
ที่ชั้นล่างของตัวบ้าน สมุนกับบังโลย่องเงียบเข้ามา ทุกคนมีอาวุธพร้อมในมือเตรียมล่าเหยื่อ...
ภูตเบอร์ 4 ของไป่หลงหรือ ดร.กานดาตะลึงเพียงครู่เดียวก็ทำใจได้ บอกกับอินทรีแดงทั้งน้ำตาว่าเหนื่อยและทุกข์ใจมานานมาก ช่วยปลดปล่อยเธอด้วยแล้วหลับตาลง เขาจ้องเธอเขม็งก่อนจะลั่นไก...
เสียงปืนทำให้บังโลหยุดกึก ส่งสัญญาณมือเป็นทำนองให้สมุนเคลื่อนไปยังห้องต้นเสียง...
ในเวลาไล่เลี่ยกัน ฮ็อตนัดวาสนามาเจอที่ร้านกาแฟเพื่อแจ้งความคืบหน้าเรื่องยาอมช่วยกลั้นหายใจ พบว่านักวิจัยที่ชื่อ ดร.โชติ นันทคุปต์ เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์และเป็นผู้คิดค้นยาตัวนี้และขายลิขสิทธิ์ให้นักลงทุนที่ชื่อโรม ฤทธิไกร วาสนาถึงกับตะลึงคาดไม่ถึง...
ดร.กานดาลืมตาขึ้นมองแปลกใจที่ตัวเองยังไม่ตาย อินทรีแดงไม่ได้ยิงเธอแต่ยิงสมุนไป่หลงที่พยายามลอบเข้ามา บอกเธอว่าไป่หลงรู้แล้ว
ว่าเธออยู่ที่นี่ เธอขออยู่รับใช้กรรมเชิญเขาไปได้เลย
“ตามใจ ว่าแต่จะอยู่ให้ไป่หลงฆ่าตายเนี่ย ถามพี่ชายคุณหรือยัง”
สมุนไป่หลงบุกเข้ามาอีกสองคน ยิงต่อสู้กับอินทรีแดงแต่สู้ไม่ได้ถูกยิงตาย เขาเดินไปหยิบปืนในมือ ดร.กานดา ถ้าเธอจะอยู่รับกรรมคงไม่ต้องใช้มันแล้ว จากนั้นขยับจะไป เธอเปลี่ยนใจในเสี้ยววินาทีนั้น
“เดี๋ยวค่ะ พาฉันหนีไปด้วย”
อินทรีแดงจัดการสมุนที่ดาหน้าเข้ามาได้ราบคาบ แล้วพา ดร.กานดาหนีออกจากห้องนอน
ooooooo
