ตอนที่ 5
ตอนที่ 5 ล้างหน้าของท่านก่อนเสี่ยงโชค
ห้องสมุดปิดตอนสี่ทุ่ม ลู่โจวมีเวลาเพียงพอที่จะอ่านหนังสือ 'พีชคณิตขั้นสูง' กับ 'ภาษาซีเล่มที่ห้า' จนจบ
เมื่อเดินออกมาจากห้องสมุด ลู่โจวก็เหลือบไปมองแผงภารกิจ มันเหลือแค่เก้าชั่วโมงเท่านั้น เขารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
เขาแทบไม่รู้ตัวเลยว่ามันผ่านมาสิบห้าชั่วโมงแล้ว ตอนอ่านหนังสือ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่เขารู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเร็วขนาดนี้
หลังจากอ่านหนังสือมาตลอดทั้งวัน เขาได้พบปัญหาหนึ่ง ซึ่งเมื่อเขาอ่านหนังสือจบ คะแนนคุณค่าของหนังสือจะลดลงไปเหลือหลักหน่วยและไม่ใช่แค่นั้น แต่คะแนนคุณค่าของหนังสือที่คล้ายกันก็จะลดลงเป็นจำนวนที่แตกต่างกันไปเช่นกัน แต่ในทางกลับกัน หนังสือที่ก่อนหน้านี้มีคะแนนคุณค่าต่ำมากหรือกระทั่งมีคะแนนเท่ากับศูนย์กลับเพิ่มขึ้นมาเป็นจำนวนมากแทน
ยกตัวอย่างเช่น หนังสือ 'การวิเคราะห์พื้นฐานสมัยใหม่ของดิดอนน์' ตอนแรกมันมีคะแนนคุณค่าแค่
สิบคะแนนเท่านั้น แต่ตอนนี้มันเพิ่มขึ้นสองเท่าเป็น สามสิบคะแนนคุณค่า
ขณะที่เขาเดินกลับห้อง ลู่โจวก็อดคิดไม่ได้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของเขาถ้าระดับคณิตศาสตร์ของเขาเปลี่ยนจากศูนย์เป็นหนึ่ง
รู้แจ้ง?
สามารถแก้โจทย์ได้ในพริบตา?
หรือสมองของเขาจะเต็มไปด้วยความรู้ที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันมีจริงไหม? เขาจะกลายเป็นนักคณิตศาสตร์ในตำนานคล้ายกับเฉินจิ่งรุ่น?
ลู่โจวคิดถึงเรื่องนี้ เขาไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเลย กลับกันเขารู้สึกกระวนกระวายแทน
สมองมนุษย์มีขีดจำกัด มันก็เหมือนกับว่าเราไม่มีทางเก็บข้อมูลขนาด 2TB ลงในฮาร์ดไดรฟ์ 1TB เขากลัวว่าระบบจะบังคับให้สมองของเขาเก็บข้อมูลมากเกินไปแล้วสมองจะระเบิดตายเสียก่อน
แน่นอน ลู่โจวรู้ว่าความกังวลของเขาเป็นความกังวลที่ไร้ประโยชน์
จะเกิดอะไรขึ้น มีเพียงระบบเท่านั้นที่รู้
อย่างไรก็ตาม คำตอบจะถูกเปิดเผยพรุ่งนี้ เขาแค่นอนหลับพักผ่อนให้ดีเพื่อผ่อนคลายสมองที่ร้อนจัดของตนเอง
[โฮสต์ ขอแสดงความยินดีที่ทำภารกิจสำเร็จ โบนัสรางวัลที่ทำภารกิจแรกสำเร็จ: เพิ่มตั๋วเสี่ยงโชคหนึ่งใบ]
[รายละเอียดภารกิจที่ทำสำเร็จ: หนังสือที่อ่านในห้องสมุด 'การบรรยายคณิตวิเคราะห์ใหม่’: หนึ่งร้อยคะแนนคุณค่า 'คณิตศาสตร์ขั้นสูงเวอร์ชันถูโป๋อวิ่น' : หนึ่งร้อยคะแนนคุณค่า 'ภาษาซีเล่มที่ห้า' : หนึ่งร้อยคะแนนคุณค่า 'คณิตวิเคราะห์ของนิคเกิลสกายเวอร์ชันแปลภาษา' ห้าสิบเจ็ดคะแนนคุณค่า 'ภาษาอังกฤษระดับสี่' : ศูนย์คะแนนคุณค่า คะแนนคุณค่าทั้งหมดที่ได้รับ : สามร้อยห้าสิบเจ็ดคะแนน ประเมินค่า : B+]
[รางวัลภารกิจ: หาร้อยแต้มประสบการณ์คณิตศาสตร์, หนึ่งร้อยแต้มประสบการณ์วิทยาการสารสนเทศ, หนึ่งร้อยแต้มทั่วไป , ตัวเสี่ยงโชค หนึ่งใบ (ขยะเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ตัวอย่าง เก้าเปอร์เซ็นต์ พิมพ์เขียว หนึ่งเปอร์เซ็นต์)]
หลังจากอ่านหนังสืออย่างเอาเป็นเอาตายอีกหนึ่งวัน ในที่สุดลู่โจวก็สำเร็จภารกิจ
ขอแสดงความยินดีด้วย
ลู่โจวเดินออกจากห้องสมุดด้วยความรู้สึกตื่นเต้น เขาค้นพบจุดๆ หนึ่งแถวสนามบาสเกตบอลที่เป็นจุดบอดของกล้องวงจรปิด เขามองไปโดยรอบแล้วพบว่าแถวนี้ไม่มีใครเลย เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วนึกถึงแผงคุณสมบัติ
[
ระบบไฮเทค :
โฮสต์ : ลู่โจว
แก่นแท้วิทยาศาสตร์
A คณิตศาสตร์ : ระดับ 0 (500/1000)
B ฟิสิกส์ : ระดับ 0 (0/1000)
C ชีววิทยา : ระดับ 0 (0/1000)
D วิศวกรรม : ระดับ 0 (0/1000)
E วัสดุศาสตร์ : ระดับ 0 (0/1000)
F วิทยาการพลังงาน : ระดับ 0 (0/1000)
G วิทยาการสารสนเทศ : ระดับ 0 (100/1000)
เทคโนโลยีสาขา : ไม่มี
พิมพ์เขียวเทคโนโลยี : ไม่มี
แต้มทั่วไป : 100 (ตั๋วเสี่ยงโชคสองใบ)
ภารกิจ : ไม่มี
]
ลู่โจวผิดหวังเล็กน้อยที่ระดับของเขาไม่เพิ่ม แต่เขายังมีตั๋วเสี่ยงโชคสองใบ ความผิดหวังได้จางหายไปในทันที
ระบบไฮเทคจะมอบรางวัลอะไรให้เขานะ?
เขากำลังรอคอยด้วยความคาดหวัง!
ตั๋วสองใบนี้มีโอกาสสุ่มได้ของต่างกัน ตั๋วโบนัสจากภารกิจแรกมีโอกาสได้ ขยะ เจ็ดสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ตัวอย่าง สิบเก้าเปอร์เซ็นต์ และพิมพ์เขียว ห้าเปอร์เซ็นต์
ส่วนตัวอย่างคืออะไร? ลู่โจวก็ไม่ทราบเช่นกัน อย่างไรก็ตามมันเป็นไอเทมที่ระบบมอบให้ มันต้องไม่ใช่สิ่งของอย่างรถบังคับหรือปืนฉีดน้ำแน่นอน มันต้องเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีขั้นสูงและแตกต่างจาก 'ขยะ'
แน่นอนแค่เทคโนโลยีเล็กๆ น้อยๆ ก็เพียงพอแล้ว ถ้าหากได้รับยานอวกาศ เขาก็ไม่มีที่จอดอยู่ดี ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเขาไม่รู้จะทำยังไงกับมันดี
เขาคงไม่ได้รับสิ่งของอย่างยาฆ่าแมลงใช่มั้ย?
อย่างไรก็ตามเขาเริ่มสุ่มรางวัลแล้ว
เขาเริ่มสุ่มรางวัลอันที่ต่ำที่สุดก่อน นั่นก็คือรางวัลจากภารกิจ!
"ลุย!"
จู่ๆ ก็มีวงล้อปรากฏขึ้นเบื้องหน้า ลู่โจวไม่สามารถอ่านคำที่เขียนอยู่ที่วงล้อ เขาเห็นเพียงสีเบลอๆ เท่านั้น
เขากลั้นลมหายใจ เมื่อมองตรงไปยังวงล้อ เขาก็เพ่งสมาธิดูตรงลูกศรที่กำลังหมุนอยู่
ทันใดนั้นสมองก็สว่างวาบ เขาทำตามสัญชาตญาณทันทีคือร้องตะโกนเสียงดังออกมา "หยุด!"
ลูกศรหมุนต่อไปอีกไม่กี่วิก่อนจะค่อยๆหยุดลง
[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับรางวัลขยะ]
[ท่านได้รับโค้กหนึ่งกระป๋อง โปรดอย่าท้อใจ ขอให้ท่านสู้ต่อไป]
บัดซบ!
จะตำหนิระบบไปก็ไร้ประโยชน์ ยังมีเรื่องสำคัญกว่านั้นที่ต้องทำ!
เขาเห็นว่าถัดจากแต้มทั่วไปมีคำว่า [โค้ก(ขยะ)] เขียนอยู่ ลู่โจวที่ใจร้อนรีบออกจากมิติของระบบอย่างรวดเร็ว เขาตรวจสอบดูอีกครั้งว่ามีใครอยู่รอบๆ หรือไม่ จากนั้นเขาก็มองดูมือตัวเองแล้วคิด
โค้ก โค้ก โค้ก โค้ก...
ติ๊ง!
เมื่อเขาลืมตา โค้กกระป๋องปรากฏขึ้นในมือของลู่โจวทันทีโดยไม่มีสัญญาณเตือน
ในเวลานี้ สีหน้าของเขาดูแปลกพิกล
อะไรวะเนี่ย?
เขารู้สึกว่าโลกทัศน์ของเขาได้รับผลกระทบ กฎทรงมวลกำลังเผชิญกับความท้าทายที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
เขาจะใช้หลักการฟิสิกส์สมัยใหม่เพื่ออธิบายกระป๋องโค้กกระป๋องนี้ได้อย่างไร?
ลู่โจวไม่รู้
บางทีระบบไฮเทคของเขาอาจต้องอยู่เหนือระดับสิบ เขาถึงจะเข้าใจ
อย่างไรก็ตามหลังจากเห็นกระป๋องโค้ก ในที่สุดเขาก็มั่นใจ ระบบนี้ไม่ได้เป็นจินตนาการของเขา มันคือความจริง เขาสามารถส่งผลกระทบต่อโลกภายนอกได้ด้วยสมองของตน
แต่เวลานี้ เขาไม่ควรมาคิดอะไรไร้สาระเช่นนี้
ลู่โจวเปิดกระป๋องแล้วดื่มลงไปอึกใหญ่ก่อนจะปล่อยลมหายใจออกมา
"อา!"
แม้ว่าระบบจะถือว่าสิ่งนี้เป็นรางวัลขยะ แต่รสชาติของโค้กก็ทำให้เขาพูดไม่ออก ปกติลู่โจวไม่ค่อยชอบดื่มน้ำอัดลม แต่เวลานี้เขายังเลียริมฝีปากเพื่อลิ้มรสมัน
"อนาคต? มีโค้กที่ใช้ชื่อแบรนด์ว่าอนาคตด้วยเหรอ? ช่างเถอะ ใครจะสน..."
ลู่โจวส่ายหน้าแล้วโยนกระป๋องโค้กลงถังขยะ
เขาตรวจสอบกระป๋องซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่มันก็เป็นแค่กระป๋องอะลูมิเนียมธรรมดาๆ นอกเหนือไปจากที่มันสามารถสร้างความพึงพอใจแก่ผู้คนที่กระหายน้ำได้แล้ว มันก็ไม่มีความไฮเทคอะไรเลย แม้แต่ดีไซน์และบรรจุภัณฑ์ก็ให้ความรู้สึก 'วินเทจและย้อนยุค'
ปลายทางเพียงอย่างเดียวของกระป๋องก็คือโรงงานรีไซเคิล
ลู่โจวเดินไปล้างหน้าที่ก๊อกน้ำใกล้สนามบาส เขานั่งลงในที่ร่มแล้วเข้าสู่มิติของระบบอีกครั้ง
นี่เป็นตั๋วเสี่ยงโชคใบสุดท้าย เขาสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ดวงตาเขาแดงเถือกราวกับเป็นนักพนัน เขากดปุ่มโดยไม่ลังเล
"ลุย!"
"หยุด!"
ลูกศรเริ่มชะลอตัวลง หัวใจของลู่โจวแทบเต้นทะลุออกมาจากอก
เมื่อลูกศรหยุดลง อัตราการเต้นของหัวใจลู่โจวก็เหมือนหยุดลงเช่นกัน
[ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับพิมพ์เขียว]
ลู่โจวมีความสุข ทั้งหมดเป็นเพราะเขาล้างหน้า!
แม้ว่ามันจะมีโอกาสเพียง ห้าเปอร์เซ็นต์ แต่เขาก็ยังได้รางวัล!
[รางวัลพิมพ์เขียว - สูตรและวิธีพิสูจน์ของการกระจายตัวเลขจำนวนเฉพาะของแมร์แซน]
ลู่โจวอึ้ง
อะไรวะเนี่ย?