แรงเงา 2
ตอนที่ 4
“เมื่อพิจารณาแล้วก็ลองเปิดใจ ให้โอกาสเขาชี้แจงหรือมองเขาในแง่บวกมากขึ้น อคติและทิฐิของคุณจะหมดไปหรือคลายจางไป ความโกรธความเกลียดที่มันหนักอึ้งมันก็จะทุเลาเบาบางไปด้วย”
สุดท้ายนพนภาก็ทนไม่ไหวโพล่งถามเรื่องตนกับมุนินทร์แต่ยังไม่ยอมเผยชื่อตัวเอง
“แล้วถ้าไอ้คนที่เราเกลียดก็เลวและทำร้ายเราอยู่อย่างนั้น เราจะมองมันแง่บวกหรือให้โอกาสมันชี้แจงทำไมคะ”
ศรุตเห็นหน้านพนภาก็ยิ้มบางๆ ดีใจมากกว่าตกใจที่เห็นเธอในห้องนี้ เขาตอบคำถามเธออย่างใจเย็น
“ถ้าเขาเลวอย่างนั้น...ต้องให้อภัยครับ แล้วถอยห่างออกมา”
นพนภาเบ้หน้า ไม่เชื่อถือแม้แต่น้อย “คิดแล้วว่าต้องตอบแบบนี้ ฉันให้อภัยหรือถอยห่างคนแบบนี้ไม่ได้ค่ะ เพราะมันเป็นคนใกล้ชิดฉัน เป็นบ่อนทำลายครอบครัวฉันอยู่ตลอด”
“แล้วคุณคิดว่าคุณจะจัดการคนคนนี้ยังไงล่ะครับ”
“ก็แก้แค้นไงคะ...ใช้วิธีสะสมความโกรธความเกลียดเอาไว้ให้เต็มอัตราศึกเลยแล้วหาทางทำลายมันให้ย่อยยับ”
“ทำแล้วคุณมีความสุขเหรอครับ”
“มีสิคะ...ทุกครั้งที่ได้ทำลายคนเลวๆพวกนี้ ฉันมีความสุขที่สุดเลยค่ะ หลับฝันดีเลยล่ะ โทษนะคะที่คิดต่าง เพราะฉันไม่เชื่อในทฤษฎีของคุณ ฉันคิดว่าวิธีคิดของคุณมันมาแนวทฤษฎีโลกสวยหรือที่เขาเรียกว่าพวกหลอกตัวเอง!”
ooooooo
สีหน้าเอาเรื่องของนพนภาไม่ทำให้ศรุตหวาดหวั่น แกล้งยั่วประสาทอีกต่างหาก
“คุณผู้หญิงผู้ไม่ประสงค์ออกนามครับ...การหลอกตัวเองคือการมองไม่เห็นความจริงแท้เพราะหลงในอัตตาตัวเองเกินไป สิ่งที่ผมกำลังอธิบายคือการละอัตตาครับ เพื่อให้เห็นความจริงอย่างถ่องแท้และประเมินมันได้อย่างถูกต้อง”
“อัตตงอัตตาอะไรฉันไม่รู้เรื่อง แต่ฉันก็ประเมินตัวเองได้ถูกต้องและแม่นยำด้วย”
นพนภาเหวี่ยงไม่แคร์สายตาใครแต่ศรุตไม่ถือสา “ความคิดผมอาจจะไม่เหมาะสำหรับคุณ ไม่เป็นไรครับ...ลองอ่านหนังสือของผมดูไหม คุณผู้หญิงอาจจะเข้าใจอะไรๆได้มากขึ้น”
คำพูดของศรุตทำให้นพนภายิ้มเหยียดเพราะคิดว่าเขาก็แค่อยากขายหนังสือ “แหม...ที่ปรึกษาชีวิตอย่างคุณนี่ที่สุดแล้วก็พ่อค้าขายของนั่นแหละ ไม่เป็นไรค่ะ...เดี๋ยวจะขอยืมเพื่อนอ่าน ไม่ซื้อนะคะเพราะไม่คิดบวก”
เสียงฮือฮาของผู้ร่วมสัมมนาดังขึ้น นพนภาไม่ยี่หระเดินหนี ศรุตรีบตามไปรั้งไว้ “เดี๋ยวครับ...หนังสือของผมวันนี้แจกฟรีและที่มาพูดที่โรงพยาบาลวันนี้ผมก็มาฟรีเพื่อคนไข้และผู้สนใจเรื่องการใช้ชีวิตคิดบวกโดยเฉพาะ กรุณาอย่าตัดสินด้วยอคติและทิฐิส่วนตัวเลยนะครับเพราะจะทำให้คุณไม่เห็นความจริงในชีวิตเลยสักอย่าง”
นพนภาเสียหน้ามาก ผลุนผลันเดินออกจากห้องสัมมนาเจอกับอมรและพงศกร น้องเขยกับเพื่อนสนิท หน้าห้องสัมมนา ทั้งคู่มาพร้อมช่อดอกไม้เพื่อแสดงความยินดีตามประสาแฟนคลับของศรุต นพนภาได้ยินเสียงชื่นชมศรุตก็หงุดหงิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากฮึดฮัดคนเดียว...
