ตอนที่ 4
คำสารภาพของมุนินทร์ทำให้ทุกคนช็อกมาก โดยเฉพาะวีกิจกับสร้อยคำ กระนั้นสองแม่ลูกก็ไม่ปักใจเพราะเชื่อว่ามุนินทร์ต้องมีเหตุผลบางอย่างจึงตัดสินใจปกป้องสุดความสามารถ
นพนภาสะใจที่ฉีกหน้ามุนินทร์ได้ พิณเต้นผางแหวลูกสาวคนโตลั่น “นังนิน...แกก็ไม่ควรหน้าด้านหน้าทนอยู่กับคนพวกนี้ รีบกลับไปซะ...การแต่งงานยกเลิกไปเลย ไม่ต้องต่งต้องแต่งกันแล้ว ฉันถือว่าเป็นโมฆะ!”
มุนินทร์เสียใจมากผลุนผลันออกไป วีกิจกับสร้อยคำตามประกบด้วยความเป็นห่วง ต่างจากพิณที่โวยวายกับแปลกเรื่องมุนินทร์ทำงามหน้า
“มันไปเล่นชู้กับไอ้ ผอ. มันคิดอะไรของมัน น้องก็เสียท่าไปแล้ว อีพี่นึกว่าจะฉลาด...โง่กว่าน้องอีก ไปยอมเป็นเมียมันอีกคน ไอ้ ผอ.นี่มันเลี่ยมทองเหรอพ่อ ลูกเราถึงหลงมันนัก”
“เอาน่า...ลูกมันยังไม่ได้อธิบายอะไรเลย อย่าเพิ่งตีโพยตีพาย...กลับบ้าน”
พิณฮึดฮัดจะขึ้นรถกลับบ้านที่เพชรบูรณ์แต่ไม่วายชี้หน้าคาดโทษมุนินทร์
“นังนิน...ถ้าแกเล่นชู้กับไอ้ ผอ.จริง แกไม่ต้องมาเป็นลูกฉัน ไม่ต้องไปเหยียบบ้านฉันอีก”
แปลกเห็นท่าไม่ดีแยกสองแม่ลูกจากกัน ทิ้งวีกิจให้คุยกับมุนินทร์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“นิน...ยังไงมันต้องมีคำอธิบาย”
“คุณยังอยากฟังสิ่งที่ฉันพูดอีกเหรอคะ...ในเมื่อฉันไม่ได้พูดความจริงกับคุณ”
“คุณแค่ไม่ได้พูด...แต่คุณไม่ได้โกหก”
“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่ได้โกหก”
วีกิจเชื่อใจมุนินทร์ว่าไม่ใช่คนโลเลและเจ้าชู้ ต่างจากนพนภาที่ปิดหูปิดตาไม่ฟังใครเพราะแรงหึง ตามมาตอกย้ำมุนินทร์ศัตรูหัวใจคนสำคัญถึงหน้าบ้าน
“นั่นสิ...นายกิจรู้ได้ยังไงว่าแฟนนายไม่ได้โกหก อย่าให้ความหลงทำให้นายตาบอดไปอีกคนเลย อาภพเธอมันก็โง่เป็นควายไปคนนึงแล้ว ยัยนี่โกหกหลอกลวงทั้งเธอทั้งอามาตลอดสี่ปี ทำเป็นล้างแค้นให้น้องสาวเกลียดคุณภพโน่นนี่นั่น...ที่แท้ก็แอบเอาเป็นผัวเสียเอง”
ถ้อยคำเหยียดหยามและดูหมิ่นของนพนภาทำให้วีกิจฉุนขาดประกาศกร้าวจะแต่งงานกับมุนินทร์ไม่เปลี่ยนแปลง สร้อยคำก็สนับสนุนคำพูดลูกชายเพราะเชื่อสายตาตัวเองว่ามองมุนินทร์ไม่ผิด
นพนภาโกรธมากโพล่งลั่น “ก็ตามใจแก...ถ้าแกยืนยันจะแต่ง ฉันไม่ขอเกี่ยวข้องอะไรกับนังนี่และตัวแกอีกต่อไป ถ้าจะให้เข้ามาในรั้วบ้านก็อ้อมไปเข้าทางประตูบ้านแก อย่าเข้ามาในส่วนบ้านฉันเด็ดขาด!”
วีกิจไม่สะทกสะท้านกับคำขู่ของนพนภา แถมตอกไม่ไว้หน้า “ที่จริง...ไม่ต้องสร้างรั้วหรอกครับอาเพราะถ้าผมแต่งกับนินผมจะไม่ให้นินเหยียบเข้ามาบ้านนี้เด็ดขาด บ้านที่เต็มไปด้วยอคติแบบนี้มีแต่เสื่อมครับ”
จบคำก็พามุนินทร์กับสร้อยคำออกไป ทิ้งนพนภาให้ทรุดฮวบ ทั้งโกรธทั้งสะเทือนใจกับท่าทีของหลานชาย นภางค์ยุยงให้ลูกสาวตัดขาดพวกวีกิจ ต่อกับต้องได้แต่มองแม่กับยายด้วยแววตาเหนื่อยหน่ายใจ พลางช่วยกันคิดหาทางเคลียร์ทุกอย่างกับนพนภาให้ได้
ooooooo










