“หึ...เพ้อฝัน! คนอย่างเขาน่ะเหรอจะเลือกคนอย่างเรา พอคุณหมดประโยชน์ก็จะซึ้งที่เพนพูด”

ลัคนัยสะเทือนใจ ยอมรับว่ากลัวคำพูดของเพ็ญพรรณีจะเป็นจริง

เหมือนชนกมองมาด้วยความสงสารหลุดปากปกป้องเขา “เธอพูดถูก ถ้าไร้ประโยชน์ฉันก็ไม่คบ! แต่ว่าคนอย่างลัคนัย...ถ้าเป็นขยะเขาก็เป็นขยะรีไซเคิลเกรดเอที่วนกลับมาสร้างประโยชน์ได้ตลอด...จนฉันไม่อายเลยที่จะยืนข้างๆเขา เพราะตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าขยะบางอย่างก็มีค่ามากเราไม่ควรไปดูถูก เขาทำให้ฉันต้องเปลี่ยนความคิดตัวเองใหม่”

เพ็ญพรรณีอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อ เหมือนชนกไม่ยี่หระทิ้งท้ายเสียงเย็น

“แต่กับบางคนเป็นได้แค่ขยะพิษที่เราควรจะอยู่ห่างๆหรือไม่ก็ต้องรีบเอาไปทำลาย”

“คิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นเขาใช่ไหม ได้! งั้นฉันจะบอกอะไรให้...เธอไม่รู้ตัวเหรอว่าเธอน่ะกำลังถูก...”

วุฒายืนฟังตลอดสะดุ้ง กลัวเพ็ญพรรณีคู่ขาคนล่าสุดหลุดปากเรื่องระหว่างตนกับเธอ เขาเกือบได้ลงไม้ลงมือกลางกองถ่ายแล้วถ้านุชนารถซึ่งประกบเขาตามคำสั่งของสมจินตนาจะไม่ลากตัวเน็ตไอดอลสาวออกไป

ooooooo

วุฒาลากเพ็ญพรรณีไปเอาเรื่องและขู่ไม่ให้ปากมากหากไม่อยากถูกแฉเรื่องวงศ์เวศน์ เน็ตไอดอลสาวจะไม่ยอมถูกเฉดหัวทิ้งง่ายๆสวนกลับ

“แล้วไง...ในเมื่อคุณนอนกับเพนนีจริงๆ ถ้านังนกมันรู้...”

“มันก็มีหลายวิธีนะที่จะไม่ให้รู้ เช่น ทำให้ตัวปัญหามันหายไป หายไปจากวงการ...หรือหายสาบสูญดี”

เพ็ญพรรณีหน้าซีด วุฒาไม่สะทกสะท้านขู่กำชับ

“คนที่ฉันเลี้ยงจะต้องรู้จักเจียมตัว ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยไว้เหมือนกัน!”

ลัคนัยสังเกตถึงความผิดปกติระหว่างวุฒากับเพ็ญพรรณีจึงตามไปคาดคั้นนุชนารถ เลขาสาวของสมจินตนาไม่อยากแฉความลับเจ้านาย เพราะสมจินตนามีบุญคุณกับเธอ ลัคนัยเห็นท่าทางอ้ำๆอึ้งๆก็เข้าใจ ยอมไม่เซ้าซี้แต่เตือนให้เธอคิดให้ดีว่าความกตัญญูควรมีก็จริงแต่ต้องใช้ในทางที่ถูกต้องด้วย

พิมลแขแยกไปนั่งพักตามลำพัง วุฒาตามจนเจอและไม่รีรอจะแหย่ถึงเรื่องเก่าๆ อดีตนางงามหน้าเสียแต่เขาไม่สนใจขู่จะแฉเรื่องเธอเคยเป็นแฟนกับลัคนัย

“ฉันว่าอย่าพูดถึงเรื่องเก่าๆจะดีกว่า เรื่องมันก็ผ่านไปตั้งนานแล้ว”

“ถามจริงๆ ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอที่คุณสองคนต้องกลับมาเจอกันสภาพนี้” พิมลแขทำเมิน วุฒายิ่งอยากตอแยเพื่ออยากเอาชนะ “ผมเป็นห่วงแทนจริงๆนะ มือขวาที่ตัวเองไว้ใจกับผู้หญิงที่รักเคยสนิทแนบแน่นกันมาก แถมทั้งสองคนยังปกปิดเอาไว้ ถ้าคุณวัชรู้เขาจะทำหน้ายังไงนะ”

คำขู่ของวุฒาทำให้พิมลแขแทบนั่งไม่ติดต้องพยายามข่มใจตอกกลับ

“รู้ไหมว่าทำไมฉันถึงเลือกคุณวัช เพราะว่าคนอย่างคุณวัชใจกว้างและมีเหตุผลพอ”

“หึ...บางทีที่มีเหตุผลก็เพราะว่ายังไม่รู้เรื่องยังไงล่ะ พวกคุณเองก็รู้ถึงได้ไม่บอกความจริง แล้วไอ้เรื่องแบบนี้ยิ่งเกิดกับคนใกล้ตัวมันยิ่งกลืนไม่เข้าคายไม่ออก คิดไว้รึยังว่าถ้าเรื่องมันเกิดปูดจะทำยังไง...”

ไม่ใช่แค่พิมลแขที่ตกใจเมื่อเห็นวุฒา ทอแสงที่ตามลูกสาวมาทำงานก็หวั่นใจกลัวเขาแฉเรื่องในอดีต วุฒามองสองแม่ลูกด้วยความสะใจ แกล้งทำมึนไม่รู้เรื่องแต่ไม่วายแย็บกับเหมือนชนกว่ารู้จักพิมลแขตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเพราะอดีตนางงามเป็นคนสวยใครๆก็ตามจีบ...โดยเฉพาะลัคนัย