พิมลแขยอมรับงานพรีเซนเตอร์โครงการพิเศษของกรีนดรีมแบบไม่เต็มใจนัก แต่ทอแสงไม่รู้เรื่องเพราะเข้าใจเองว่าลูกสาวคนเดียวรับงานเพราะหวนคืนดีกับธวัช

“ดีแล้วที่แกรับงานนี้ ฉันจะได้กระพือข่าวบอกสื่อว่าเรื่องของแกกับคุณวัชน่ะเคลียร์แล้ว แถมตอนนี้ยัยลูกสาวตัวแสบยังยอมไฟเขียวแล้วด้วย”

“แต่เป็นไฟเขียวให้สู้กันแบบใหม่ต่างหากค่ะ เหมือนชนกยอมแขเพื่อเรียกคะแนนจากพ่อตัวเองคืนเท่านั้น”

“ถ้างั้นแกไปรับปากทำงานกับมันทำไม”

“แขจำเป็นต้องเล่นตามเกม ตอนนั้นถ้าแขไม่เล่นก็จะแพ้เกมนี้ทันที”

“นังเด็กมีปัญหา ไม่รู้จะหวงพ่อไปถึงไหน จะทำอะไรก็ทำ ขอแค่แกอย่าโง่จนทำให้คุณวัชหลุดมือก็แล้วกัน”

ทอแสงตั้งใจจับลูกเขยอย่างธวัชให้อยู่หมัดแต่พิมลแขกลับไม่ยินดียินร้ายจนเธอระแวง

“อย่าบอกนะว่าแกยังลังเลเรื่องคุณวัชและยังหวังโง่ๆกับไอ้ลัคนัย...อย่าแม้แต่จะคิด! อยู่กับคนที่เขารักแกเขาจะไม่มีวันทำร้ายแก แต่ถ้าอยู่กับคนที่แกรักเขาข้างเดียวแกจะไม่มีวันสุขเพราะเขาจะไม่เห็นค่าแกเลย... เลิกโง่ซะทีนะแข”

“แม่ไม่เคยรักใคร แม่ไม่เข้าใจหรอกค่ะ!”

พิมลแขปักใจและไม่ล้มเลิกความคิดจะคืนดีกับลัคนัย เช่นเดียวกับเพ็ญพรรณีที่อยากเรียกร้องความสนใจจากวุฒาตามไปเซอร์ไพรส์เขาถึงกองถ่ายภาพประชาสัมพันธ์โครงการของกรีนดรีม

ทีมผู้บริหารของกรีนดรีม ทั้งธวัช ลัคนัยและเหมือนชนกมารวมตัวที่กองถ่ายแต่เช้า โดยมีวุฒาตามมาในฐานะคู่ค้าและเพราะอยากใกล้ชิดเหมือนชนก พิมลแขมาถ่ายแบบตามหน้าที่พรีเซนเตอร์โครงการและถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นวุฒา เพ็ญพรรณีไม่รู้เรื่องแต่อยากขโมยซีนควักมือถือตัวเองมาถ่ายคลิปสดบริเวณกองถ่าย

เหมือนชนกหัวเสียถลาไปขวางเพ็ญพรรณี

ไม่ให้ทำตัวเกะกะ

“โอ๊ย...รบกวนอะไรกันคะ เราคนกันเองช่วยเหลืออะไรกันได้ก็ต้องช่วยกัน”

“แต่ฉันว่ามันไม่ใช่ ฉันแยกความแตกต่างได้นะระหว่างคนกันเองกับคนที่พยายามยกตัวเองเทียบชั้นกับเรา และถึงเธอไลฟ์สดให้มันก็ไม่ช่วยอะไรเพราะแฟนๆของเธอไม่ใช่กลุ่มลูกค้าเรา...มันคนละเกรดกัน!”

เพ็ญพรรณีเจ็บใจมาก เมื่อเห็นลัคนัยเดินมาหาเหมือนชนกก็อดแขวะไม่ได้ “ปากก็บอกว่าเพนมันคนละเกรดแต่คนที่คุณนกลดตัวมาสนิทด้วยก็เกรดเดียวกับเพน ลืมไปแล้วเหรอคะ...เกรดที่คุณเคยเรียกว่าเป็นขยะ”

เหมือนชนกชะงักเพราะคำพูดแทงใจดำแต่ลัคนัยไม่ทันสังเกตสวนกลับแทนเธอ

“เพน...ระรานคนอื่นก็ไม่ทำให้ตัวเพนดูดีขึ้นหรอกนะ กลับไปดีกว่า อย่าทำให้อะไรมันบานปลายเลย”

“ไม่ต้องมาเตือนเพนหรอกค่ะ เตือนตัวคุณนัยเองเถอะ ลืมไปแล้วเหรอ...เมื่อก่อนเขาดูถูกคุณขนาดไหน จู่ๆพอต้องพึ่งคุณก็เปลี่ยนมาทำดีด้วยหน้าตาเฉย ระวังเถอะ...คุณน่ะกำลังโดนเขาหลอกใช้!”

คำพูดของเพ็ญพรรณีทำให้เหมือนชนกหน้าชาแต่ลัคนัยไม่สนและไม่เชื่อ เอ็ดเสียงเข้ม

“ถอนคำพูดซะเพน คุณนกไม่ใช่คนแบบนั้น เธอไม่มีวันหักหลังถ้ารู้ว่าใครดีกับเธอด้วยใจจริง”