กามเทพออกศึก
ตอนที่ 7
กลับถึงคอนโดแล้ว หอมนั่งเครียดอยู่นาน คิดคำพูดของปีมงคลที่ว่าเขาคงไม่มีปัญญาซื้อของแพงๆ ให้...แล้วเธอจะเอาอะไรไปโชว์คนอื่น...เธอไม่กล้าบอกว่า มีแฟนเป็นแท็กซี่เลยจะเปลี่ยนแปลงเขาแทนซึ่งเขาก็เปลี่ยนไม่ได้!
“โฮ้ย! ไอ้ปี...ไอ้บ้า! ทำไมต้องทำให้ฉันนอยด์ด้วยเนี่ย!” หอมเครียด ลุกขึ้นมาโวยวาย
หอมคิดหนักกลัวจะเสียปีไปจริงๆถลาไปที่โน้ตบุ๊กรัวนิ้วพิมพ์ต๊อกแต๊กๆ พลันก็ดีใจเหมือนเจออะไรที่มีความหวัง พึมพำมุ่งมั่น “ฉันจะไม่มีวันเลิกกับนายง่ายๆ หรอก...ปีมงคล” แล้วคว้าโทรศัพท์กดโทร.ออกตามเบอร์ในเว็บไซต์
“สวัสดีค่ะ อยากทราบว่าถ้าจะสั่งทำสินค้าแบบ ด่วนสุดๆพิเศษสุดๆต้องใช้เวลากี่วันคะ”
ที่ห้างสรรพสินค้า...วันนี้แองจี้ไปช็อปปิ้งที่ห้างซื้อของมาเต็มสองมือ เห็นหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ชายหนุ่มหิ้วของให้เดินคุยกันกะหนุงกะหนิงมีความสุข แองจี้เห็นแล้วเศร้าคิดถึงพดด้วงจับใจ หยิบมือถือออกมาพิมพ์ข้อความส่งไลน์ไปอ้อน...
ช็อปปิ้งคนเดียวเหงาจัง อยากมีคนมาเดินด้วย... รีบๆกลับมานะคะคุณพด” กดส่งไลน์แล้วมองไปที่ร้านกาแฟตบแต่งร้านน่ารัก แองจี้สะดุดกึก เมื่อเห็นพดด้วงนั่งคุยอยู่กับสาวรุ่นแต่งตัวเปรี้ยว!
พดด้วงนั่งอยู่กับกิ๊ฟท์ คุยโวว่าตนเป็นผู้กำกับหนังดังอยู่อเมริกา ทำงานหนักมาก รู้สึกเหนื่อยเลยกลับมาเมืองไทย แต่ก็เหงาเพราะอยู่เมืองนอกนานเพื่อนในเมืองไทยก็ไม่มี ได้เธอนี่แหละที่ให้โอกาสตน ขอบคุณที่ออกมาเที่ยวด้วยกันวันนี้
กิ๊ฟท์เชื่อสนิท พดด้วงชมว่ารูปร่างหน้าตาเธอดีสนใจจะเป็นนางเอกหนังไหม กิ๊ฟท์ตื่นเต้นถามว่าอย่างตนเป็นได้หรือ พอดีบริกรเอาบิลมายื่นให้พดด้วงเขาหน้าเสีย บอกกิ๊ฟท์ว่ารอประเดี๋ยวตนจะไปเข้าห้องน้ำแล้วกดเงิน ที่ตัวมีแต่เงินดอลยังไม่ได้แลกเงินไทยเลย
“ค่าขนมเดี๋ยวกิ๊ฟท์จ่ายเองก็ได้ค่ะ คุณพดไปเข้าห้องน้ำเถอะ” แล้วชวนเดี๋ยวเราไปคุยเรื่องนางเอกหนังกันต่อที่คอนโดดีไหม ทุกอย่างเข้าทางพดด้วงหมด เขาพูดเหมือนเพ้อว่า
“คุณน่ารักแบบนี้ผมชักจะไม่อยากให้คุณเป็นนางเอกหนังแต่อยากให้มาเป็นนางเอกในชีวิตจริงของผมเองเสียแล้ว”
กิ๊ฟท์เขินม้วนไปมา พดด้วงมองตาวาว ไกลออกไป แองจี้ยืนมอง กำหมัดกัดฟันแค้นจัด บอกตัวเองว่ายังไงวันนี้ต้องพูดกับพดด้วงให้รู้เรื่อง!
ooooooo
เมื่อพดด้วงไปเข้าห้องน้ำก็ถูกสมชายที่ปีมงคลสั่งให้ติดตามพฤติกรรมของพดด้วง แต่งฤษีเสือสมิงไปหลอกหลอนพดด้วงตกใจยกมือไหว้ปลกๆ พูดเสียงสั่นว่าทำบุญไปให้แล้ว อย่ามาหลอกหลอนเลย ตนกลัวแล้ว
“ข้าไม่อยากได้บุญ” สมชายดัดเสียงน่ากลัว “ถ้าเอ็งไม่เลิกทำบาป ไม่เลิกหลอกลวงคนอื่น โดยเฉพาะพวกผู้หญิงทั้งหลาย ข้าจะพาเอ็งไปอยู่ด้วย...” พลางยื่นมือมาเหมือนจะบีบคอ
พดด้วงตกใจสุดขีดผลักฤษีล้มลงแล้ววิ่งเตลิดออกไป แต่พอออกไปก็เจอแองจี้ยืนหน้าถมึงทึงรออยู่ เธอถามเสียงเหี้ยมว่าจะรีบไปไหนหรือ พดด้วงสบถกับตัวเองว่า หนีคนตายมาเจอคนเป็น นี่มันวันอะไรของกูวะ! แต่แล้วก็ปั้นหน้ายิ้มหวานถามแองจี้ว่ามาทำอะไรที่นี่
“ฉันต่างหากที่ต้องถามว่าคุณมาทำอะไรที่นี่! ไหนว่าไปเกาหลีติดต่อไม่ได้ คุณกล้าโกหกฉันขนาดนี้แสดงว่าคุณเป็นคนขโมยเงินสามหมื่นของฉันไปด้วยใช่ไหม หา!!”
พดด้วงตกใจที่ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรก แต่กะล่อนขั้นเทพอย่างเขาไม่มีทางจำนน คว้ามือแองจี้ถามว่าตนเพิ่งมาถึงจะไปขโมยเงินเธอได้ยังไง แองจี้ถามว่าแล้วเรื่องผู้หญิงนั่นล่ะ เขาบอกว่านั่นแค่นักแสดงในหนัง ตนแค่คุยเรื่องงาน แล้วดราม่าว่า
“คุณรู้อะไรไหม ตั้งแต่ผมรู้จักคุณ ผมคิดว่าผมเจอคนที่ใช่” แล้วคุกเข่าหยิบแหวนเพชรออกมา บอกว่าตนวางแผนไว้ว่าซักซ้อมคิวกับผู้หญิงคนนั้นแล้วจะกลับไปขอเธอแต่งงาน มองหน้าเว้าวอน “แต่งงานกับผมนะครับ”
แองจี้เจอไม้นี้เข้าก็ใจอ่อนยวบ มองแหวนคิดปลื้มตื้นตันว่า...ในที่สุดก็มีคนคุกเข่าขอฉันแต่งงาน ขณะแองจี้ชั่งใจนั้นพดด้วงดราม่าต่อ ทำเป็นน้อยใจว่าตนไม่คู่ควรกับเธอจะลุกขึ้น แองจี้กลัวพดด้วงจะไปจริงๆละล่ำละลักขอโทษที่เข้าใจผิดเรื่องผู้หญิงคนนั้น รีบสัญญาว่า ต่อไปจะใจเย็น จะไว้ใจเขา แล้วรีบดึงแหวนเพชรไปด้วยความงก
“เป็นเกียรติที่สุด ผมอาจไม่ใช่ผู้ชายที่ดีและดูแลคุณตลอดเวลา แต่ผมสัญญาว่าจะรักคุณตลอดไปนะครับคุณแองจี้”
แองจี้หลงคำหวานของพดด้วง ในขณะที่พดด้วงแอบโล่งใจที่เอาตัวรอดไปได้อีกครั้ง แล้วจู่ๆก็มีเสียงไลน์เข้า พดด้วงเปิดอ่าน เป็นข้อความจากกิ๊ฟท์ว่า “กิ๊ฟท์ไปรอที่รถนะคะ อย่าปล่อยให้กิ๊ฟท์รอนานนะ” พดด้วงหาทางเอาตัวรอดอีก โกหกแองจี้ว่าทีมงานมีปัญหา ตนคงต้องบินกลับเกาหลี แล้วทำหน้าเครียดบ่นว่าทางค่ายหนังยังไม่โอนเงินมา แล้วจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อตั๋วล่ะ?
แองจี้หลงกลตามเคย ให้เงินไปสองหมื่น บอกว่าไม่ต้องห่วง เราจะเป็นคู่ชีวิตกันก็ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว เร่งให้รีบไปเดี๋ยวจะไม่ทัน พดด้วงพูดให้น่าเชื่อถือว่า ไปถึงแล้วจะติดต่อมา
พอพดด้วงไป แองจี้ก็เริงร่า มองแหวนเพชรที่นิ้วตัวเองรีบไปสปาเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวหารู้ไม่ว่า สมชายติดตามอยู่ทุกฝีก้าว เขารีบโทร.บอกปีมงคลว่า
“คุณปีครับ ผมว่าไอ้พดด้วงมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะครับ...เราจะทำยังไงดีครับ ถ้าขืนปล่อยไว้แบบนี้มีหวังไอ้ดินได้เป็นมิจฉาชีพเต็มตัวแน่ๆ” ปีมงคลอยู่ที่คอนโดของหอม เขาเลี่ยงออกมาคุยกับสมชายที่ระเบียง
“ผมเองก็ยังคิดไม่ออกเหมือนกัน เอาเป็นว่าช่วงนี้พี่ตามดูพฤติกรรมมันไปก่อน แล้วถ้ามันไปหลอกเอาเงินคนอื่นอีก เห็นทีเราต้องให้เป็นหน้าที่ของกฎหมาย”
ooooooo
วันนี้หอมจัดห้องและโต๊ะอาหารอย่างสวย เอาอกเอาใจปีมงคลเป็นพิเศษ ทำสปาเกตตีให้กิน อวดว่าอร่อยนะ
หอมป้อนสปาเกตตีให้ปี เท่านั้นไม่พอ ยังรินไวน์ให้บอกว่ากินแกล้มกันอร่อยดี แต่แกล้งทำไวน์หกใส่เสื้อเขา ทำเป็นตกใจถอดเสื้อเขาจะไปซักให้ ปีบอกไม่ต้องก็ปล้ำถอดจนได้ ปีสงสัยว่าวันนี้เธอเป็นอะไร กินยาผิดหรือเพี้ยนกันแน่
ปีตกใจเมื่อหอมมาถอดเสื้อของเขาแล้วก็ถอดเสื้อตัวเอง เขาหลับตาปี๋ พอลืมตาก็โล่งใจที่หอมมีเสื้อยืดอยู่ข้างใน ปีตะลึงอึ้งเมื่อเห็นเสื้อยืดสีหวานของหอมสกรีนคำว่า “หนูรักแท็กซี่” แล้วหอมก็ส่งเสื้อให้เขาบอกให้ใส่เสีย พอปีรับไปใส่ก็อึ้ง เมื่อที่อกเสื้อสกรีนคำว่า “แท็กซี่ก็รักหนู”
ที่แท้เป็นแผนที่หอมสั่งทำเป็นของขวัญเซอร์ไพรส์ปีมงคลในวันตอบรัก หอมมองเขาพูดด้วยความรักว่า
“หาว่าฉันไม่กล้าบอกเพื่อนหรือว่ามีแฟนเป็นแท็กซี่ คราวนี้ฉันจะบอกคนทั้งโลกเลย ฉันจะใส่เสื้อตัวนี้ไปออฟฟิศ ไปตลาด ไปดูหนัง ไปถึงดาวอังคารเลย”
ปีมงคลมองเสื้อที่หอมใส่ถามว่าเธอจะใส่จริงหรือ หอมตอบอย่างจริงจังจากความรู้สึกของตัวเองว่า
“เมื่อก่อนฉันเคยคิดนะว่าความรักสวยงามแบบเจ้าหญิงคือสิ่งที่ฉันอยากได้ ฉันเลยหลงไปกับนายพดด้วงนั่น แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่ามันไม่ใช่...การได้เป็นตัวเองไม่ต้องสร้างภาพทำตัวบ้าๆบอๆกับนายแบบนี้แหละคือสิ่งที่ฉันต้องการที่สุด” ปีพูดจากหัวใจที่ปลื้มปีติว่านี่คือความจริงใจที่ตนรอคอยมาตลอดชีวิต...หอมบอกเขินๆ ว่า “ฉันว่าผู้ชายทั้งโลกคงไม่มีใครทนความเพี้ยนของฉันได้เท่านายอีกแล้วแหละ เรา...อยู่ข้างๆกันแบบนี้ตลอดไปเถอะนะ”
ปีมงคลปลื้มสุดๆ มองหมวกติดกล้องของตนที่วางไว้และถ่ายภาพไว้หมดพร้อมที่จะเอาไปใส่ในหนังตอนจบ เขาดีใจมาก ลุกขึ้นเต้นไปรอบๆ กู่ร้อง
“วู้...ความรัก ความจริง ฟิน ฟินิช จบบริบูรณ์
จบสวยงาม โลกนี้ยังมีความหวัง ยังมีความรัก เยส...เยส!” เขาอุ้มหอมวิ่งไปรอบห้องจนหอมร้องว่าเวียนหัว เขาหยุดกอดหอมมองตากันนิ่ง “ผมมองคุณไม่ผิดเลย คุณคือผู้หญิงคนนั้น คนที่มองผมที่ตัวตนข้างในไม่เกี่ยวกับว่าผมเป็นใคร ในที่สุดผมก็เจอคุณ คนที่ผมรอคอย”
ทั้งสองถ่ายรูปคู่กันใส่เสื้อที่ประกาศกับชาวโลกว่า “หนูรักแท็กซี่” และ “แท็กซี่ก็รักหนู” ด้วยหัวใจพองโตอิ่มรัก...
ooooooo
เมื่อความรักของหอมหมื่นลี้กับปีมงคลลงเอยกันอย่างหวานชื่นแล้ว คิวปิดฮัทจึงนัดสัมภาษณ์เก็บไว้เป็นผลงานในคำถามที่ว่า หลังจากมีความรักแล้วมุมมองชีวิตเปลี่ยนไปอย่างไร ปีมงคลให้สัมภาษณ์ว่า...
“สำหรับผม ผมทำหนังก็จริง แต่ความรักสำหรับผมมันไม่ควรเฟค ไม่ต้องเยอะ ไม่ต้องหวานเลี่ยนอย่างนั้นขนลุก ความรักที่ผมชอบ คือความเป็นเพื่อนแค่เพื่อนที่ซื่อสัตย์และจริงใจแล้วอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตให้ได้ แค่นั้นจบเลย”
หอมพูดตามประสาของตัวเองว่า “ของหอม อืม...ความรักทำให้หอมรู้ว่าจะมีใครอีกคนทนเรื่องแย่ๆเรื่องน่าเกลียดของเราได้แบบนั่งดูหนังแล้วตดออกมา แล้วด่ากันเลย แบบนี้อ่ะ”
ทั้งสองให้สัมภาษณ์และหยอกล้อกัน เป็นคู่รักที่เข้ากันได้ ทั้งเป็นคู่รักและคู่ฮาน่ารัก
เมื่อหนังที่พยายามทำมาหลายปีจบลงสมปรารถนาและความรักก็ลงเอยอย่างมีความสุข ปีมงคลยอมกลับไปอยู่บ้านแต่ยังไปๆมาๆและไม่ยอมเลิกขับแท็กซี่ จนปิยะมาศวางแผนแก้เกมด้วยการเปิดแถลงข่าวให้สัมภาษณ์เรื่องทายาทของปราชญ์กรุ๊ปเพื่อให้ปีมงคลเลิกขับแท็กซี่ให้เป็นที่อับอายเสียที
ฝ่ายแม็กโนเลียก็พยายามหาทางที่จะกลับไปคืนดีกับปีมงคล วันนี้เธอไปที่บ้านเขาและเป็นลม ปิยะมาศตกใจจะพาไปโรงพยาบาล เธอบอกว่าไม่เป็นไรขอนอนพักสักครู่ก็หาย ปิยะมาศจึงพาไปนอนพักผ่อน
เมื่อหอมตกลงปลงใจเป็นแฟนแท็กซี่แล้ว ก็คิดจะทำอะไรร่วมกับบรรดาเมียแท็กซี่ เสนอให้ตั้งสมาคมแท็กซี่แห่งประเทศไทย โดยตัวเองเป็นนายกสมาคม แจกเสื้อสัญลักษณ์ให้ทุกคนถ่ายรูปร่วมกันอย่างคึกคัก
สมชาย แบ๊วและติ่ง ที่รู้ว่าปีมงคลเป็นใคร ต่างมองหน้ากันอย่างหนักใจ
ระหว่างที่แม็กโนเลียนอนพักอยู่ที่บ้านปีมงคลนั้น เธอได้รับโทรศัพท์ติดต่อจากโครงการประกวดหนังสั้นนานาชาติ ถามว่าปีนี้เธอมีหนังสั้นส่งเข้าประกวดไหม แม็กโนเลียขอเช็กดูก่อนแล้วจะติดต่อกลับ
แม็กโนเลียคิดถึงตอนที่อยู่อเมริกากับปีมงคล เธอแอบส่งหนังสั้นของเขาเข้าประกวดจนได้รางวัล เวลานั้นปีมงคลดีใจมากขอบคุณที่เธอส่งหนังสั้นของตนเข้าประกวดจนได้รับรางวัลโด่งดัง ระหว่างที่นอนพักแม็กโนเลียอาเจียนจนสงสัยตัวเอง?
รุ่งขึ้น ปิยะมาศเปิดแถลงข่าวตามแผน ประกาศแต่งตั้งผู้บริหารปราชญ์กรุ๊ปคนใหม่ คือ นายปีมงคล พัฒนาศิลป์ ลูกชายคนเดียวมาทำหน้าที่แทนตนพร้อมทั้ง ขึ้นรูปปีมงคลเป็นการเปิดตัว
หอมนั่งดูการถ่ายทอดอยู่กับปีมงคล เธอหันขวับมองหน้าปีมงคลที่นั่งหน้าซีดอยู่ข้างๆ ปีมงคลสารภาพว่าตนกำลังจะบอกเธออยู่พอดี ว่าตนคือ...
“คุณไม่ใช่แท็กซี่...ไม่ใช่...” หอมน้ำตาคลอเมื่อรู้ว่าถูกหลอกตลอดมา บอกว่า “เหมือนพดด้วงเลย ฉันโดนเหมือนกันเลย”
“ไม่เหมือนครับผมมาเป็นแท็กซี่เพราะผมมีความสุข ที่ได้เป็น นั่งลงค่อยๆคุยกัน ผมต้องบอกคุณหลายเรื่อง นายพดด้วงนั่นด้วย”
หอมรับไม่ได้ที่ตนถูกหลอก สมชายที่นั่งอยู่ด้วย แก้ต่างให้ปีมงคลเล่าให้หอมฟังว่า
“ผมเป็นพี่เลี้ยงคุณปีมาตั้งแต่เด็ก ส่วนนายพดด้วง ชื่อจริงเขาชื่อนายดิน เขาเป็นเด็กในบ้านครับ เขาติดตามคุณปีไปนิวยอร์กแล้วเอาประวัติของคุณปีมาสมัครที่คิวปิดฮัท ประวัตินายพดด้วงที่เป็นผู้กำกับหนังคือประวัติของคุณปีครับ”
หอมถามว่าทุกคนปิดบังตน หลอกตนใช่ไหม สมชายบอกว่าเป็นเรื่องบังเอิญ พดด้วงเป็นคนใช้แต่ปลอมตัวเป็นทายาทปราชญ์กรุ๊ป หอมบอกว่าส่วนตนปลอมตัวเป็นล้อมดาวไปแชทกับทายาทปราชญ์กรุ๊ปตัวปลอม ปีมงคลพูดแทรกขึ้นว่า
“ทุกคนอยู่ในโลกของการสร้างภาพอย่างหนึ่งเสมอ นี่คือสิ่งที่ผมพยายามบอกคุณอยู่ตลอดเวลา”
“ใช่...แต่สิ่งที่คุณไม่ได้บอกคือ หลังจากที่เรารักกันแล้วทำไมคุณไม่บอกความจริง ทำไมคุณยังให้พดด้วงให้พี่สมชายและทุกคนหลอกลวงฉันอยู่อีก ทำไม? ทำไม!” หอมน้ำตาไหลพรากทั้งเสียใจ ผิดหวังกับคนที่ตนรัก
“คุณหอม...นาทีนี้จำแค่ว่าผมคือคนที่รักคุณและคือคนที่คุณรัก จากนั้นเราค่อย...”
“คนที่รักกัน สิ่งแรกที่ต้องทำคือความจริงใจ พูดความจริง นายสอนฉันเรื่องนี้ ไม่ใช่...ไม่ได้สอน นายบีบคั้นให้ฉันเป็นแบบนี้ ให้ฉันแสดงตัวตนที่แท้จริงกับคุณ แล้วนี่อะไร ดูสิ่งที่นายทำกับฉัน นายหลอกฉันทำไม หลอกฉันเรื่องแท็กซี่บ้าๆนี่ทำไม ทำไม!” หอมร้องไห้หนักแล้ววิ่งออกไป เจอแท็กซี่คันหนึ่งกำลังจะออกไปพอดี หอมร้องเรียกแล้วขึ้นรถแท็กซี่ปีมงคลวิ่งตามมาขอให้ฟังตนก่อน ขอให้คิดในแง่ดีทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะมันเป็นพรหมลิขิตระหว่างเรา
“ฉันยอมทิ้งทุกอย่างที่นายบอกว่าเฟค ยอมเปิดใจรับนายเข้ามาในชีวิต เพราะคิดว่านี่คือความจริงที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอ แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่ นายรู้ไหมโดนพดด้วง หลอกว่าเจ็บแล้วพอมาโดนนายหลอกนี่ แม่งโคตรเจ็บเลยว่ะ”
หอมบอกให้แท็กซี่ออกรถไปเลย ปีมงคลยืนคอตก มองหอมจากไปต่อหน้าต่อตา แต่อึดใจเดียวเขาก็ได้รับโทรศัพท์จากแม็กโนเลียบอกว่าตนท้องกับอัล ปีมงคลบอกให้ใจเย็นๆ ให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลดีกว่า แล้วบอกติ่งให้ไปรับแม็กโนเลียที่บ้านไปโรงพยาบาล บอกติ่งว่า
“ฉันขอไปจัดการเรื่องคุณหอมก่อน แล้วจะรีบตามไป ฝากดูแลแม็กด้วยนะ”
ปีมงคลขึ้นรถขับออกไปตามหอม ส่วนติ่งขับรถไปรับแม็กโนเลียที่บ้าน สมชายกับแบ๊วยืนมองรถสองคัน ที่ขับออกไปลุ้นๆ
แพรวพราวที่ตามข่าวหอมพอรู้ว่าลงเอยกับ
ปีมงคลได้ก็โทร.หาหอม เป็นเวลาที่หอมนั่งอยู่ในรถแท็กซี่ หอมพยายามทำเสียงเป็นปกติ แต่พอฟังแพรวพราวพูดแทงใจดำว่า “ไงจ๊ะ แม่คนอินเลิฟ ไหนว่าไม่เอาแท็กซี่ไง” หอมก็ร้องไห้โฮบอกว่า พอเถอะ ตนไม่ไหวแล้ว
ปีมงคลไปที่คอนโดหอม ถูก รปภ.ห้ามเข้าเพราะหอมสั่งไว้ ปีมงคลเดินวนสบโอกาสก็พุ่งเข้าไปแต่ถูก รปภ.ล็อกตัวไว้ อ้อนวอนอย่างไร รปภ.ก็ไม่ยอมให้เข้า เขาได้แต่มองขึ้นไปที่ห้องหอม โทร.ไปก็ไม่รับสายจึงส่งไลน์แทน
“คุณหอมอย่าทำอย่างนี้...เราหันหน้ามาคุยกันไม่ได้หรือ ให้โอกาสผมอธิบายบ้างเถอะ...”
ปีมงคลกระหน่ำไลน์หาหอมไม่หยุด แพรวพราวที่รีบมาหาหอม นั่งปลอบใจกัน ไม่มีใครสนใจเสียงโทรศัพท์เลย...
ขณะปีมงคลรอคำตอบจากหอมอยู่นั้น แม็กโนเลียโทร.เข้ามือถือเขา บอกว่าตนท้องได้สองเดือนแล้ว ร้องไห้คร่ำครวญถามว่า “พีท...ฉันจะทำยังไงดี...ฉันกลัว...”
“แม็ก...ใจเย็นๆ ผมจะไปหาคุณเดี๋ยวนี้” ปีมงคลสงสารแม็กโนเลีย เงยหน้ามองห้องหอมอย่างกังวล แต่แล้วก็ตัดใจขับรถออกไปทั้งที่ใจพะว้าพะวงเป็นห่วงหอม...
ooooooo
พอปีมงคลไปถึงโรงพยาบาล แม็กโนเลียก็โผเข้ากอดร้องไห้ถามว่าตนจะทำยังไงดี ทำไมตนต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย...ปีมงคลกอดแม็กโนเลียด้วยความสงสาร พูดอะไรไม่ออก ติ่งที่อยู่ตรงนั้นมองสองคนกอดกันเครียด
ที่คอนโดหอม...แพรวพราวดูแลหอมอยู่ด้วยความเห็นใจ หอมขอบใจเพื่อนที่รับฟังตน แพรวพราวบอกว่าตนฟังหอม แต่ตนก็อยากให้หอมฟังปีมงคลด้วย
หอมถามอย่างรับไม่ได้ว่าจะต้องฟังอะไรอีกในเมื่อแม้กระทั่งเขาเป็นใครตนยังไม่รู้เลย
“แกไม่อยากรู้หรือว่าทำไมมหาเศรษฐีพันล้านอย่างเขาถึงได้ปลอมตัวมาเป็นแท็กซี่ ไม่ได้ปลอมแป๊บๆ ด้วยแต่ตั้งสามปี ฉันโคตรอยากรู้เลยว่าเขาทำแบบนั้นทำไม?” เห็นหอมอึ้ง เธอถามว่า “จำเรื่องคุณทิมกับหรรษา ได้ไหม คุณทิมไม่ได้พอใจในความสมบูรณ์พร้อมของตัวเองหรอกนะ เป็นเศรษฐีมันมีความลำบากอยู่เหมือนกัน”
หอมถามว่าเธอจะมาเถียงแทนเขาทำไม แพรวพราวชี้แจงว่าหอมนั่งเสียใจเพราะยังไม่ได้คุยกับเขาให้รู้เรื่อง คนเรามีเหตุผลมีความเจ็บปวดแตกต่างกัน ถ้าเรารับฟังเราก็จะเข้าใจ หอมถามว่าจะรู้ได้ยังไงว่าเขาจะไม่หลอกอีก ตอนนี้ตนหลอนมาก ไม่รู้แม้กระทั่งว่าที่เขาบอกรักตนนั้น รักจริงหรือเปล่า
“นั่น ตกลงปัญหามันอยู่ตรงนี้ใช่ไหม รักหรือไม่รัก เนอะ...คนเราก็แค่นี้ มันก็แค่รักหรือไม่รัก งั้นไป ถามเขากัน” แพรวพราวฉุดหอมให้ลุกขึ้น หอมถามว่าไปไหน “ไปถาม ไปดูไปอะไรก็ได้สักอย่างที่มันดีกว่า นั่งร้องไห้อยู่แบบนี้น่ะ”
ติ่งขับรถกลับมาที่บ้านพักของปีมงคลที่สมชายกับแบ๊วรอฟังข่าวอยู่ด้วยความเป็นห่วง สมชายถามว่าทั้งสองได้เคลียร์กันไหม ติ่งส่ายหน้าบอกว่าไม่มีใครได้เคลียร์เพราะมีเรื่องใหญ่กว่านั้นขึ้นมาอีก สมชายกับแบ๊วตกใจถามว่าเรื่องอะไร?
“ก็เรื่องคุณแม็กแฟนเก่าคุณปีท้องน่ะสิ”
หอมกับแพรวพราวมาถึงได้ยินพอดี หอมช็อกหันหลังเดินกลับทันที แพรวพราวรีบตาม โดยมีสมชาย แบ๊วกับติ่งไม่รู้ว่าหอมมา
ooooooo
แม็กโนเลียกลับมาพักที่บ้านปิยะมาศ ปีมงคลบอกว่าเธอควรบอกอัลเรื่องนี้ แม็กไม่ตอบทิ้งตัวนอนอย่างหมดแรง ปีจึงออกไปให้เธอได้อยู่กับตัวเอง
ปีออกมาเจอปราชญ์ถามว่าแม็กเป็นยังไงบ้าง เขาบอกว่ายังเครียดคงต้องให้เวลาเขาหน่อย ปิยะมาศเดินมา ปีจึงขอตัว ถูกแม่ประชดว่าเห็นหน้าตนแล้วอึดอัดมากรึไง ปีตัดพ้อแม่เรื่องแถลงข่าวโดยไม่บอกตนสักคำ ปราชญ์ ออมชอมว่าแม่เขาอยากพักแล้ว พ่อกับแม่ปล่อยให้เขาสนุกมาพักใหญ่ๆแล้ว กลับมาช่วยงานที่บ้านเถอะ
“ผมขอโทษ วันนี้เป็นวันที่แย่ แย่ที่สุด”
“หมดเวลาดื้อแล้ว อีกไม่กี่วันแกต้องไปให้สัมภาษณ์รายการทีวีกับฉัน ผู้ถือหุ้นอยากรู้จักแก แกต้องแนะนำตัวผ่านสื่อ ต้องทำตัวให้น่าเชื่อถือที่สุดด้วย” ปิยะมาศสั่ง
ฝ่ายแพรวพราวพยายามหว่านล้อมหอมว่าแม็กเป็นแฟนเก่าของปี เธออาจไม่ได้ท้องกับปีก็ได้ แต่นาทีนี้หอมรับอะไรไม่ได้แล้ว กลับหาว่าแพรวพราวแก้ต่างให้ปีมงคล
พอดีป๊ากับม้าของหอมโทร.มา ถามหอมว่าไปไหน โทร.มาตั้งสิบกว่าครั้งไม่รับสาย หอมขอโทษบอกว่าไปข้างนอกลืมเอาโทรศัพท์ไป ม้ากับป๊าถามว่ามีข่าวปีมงคล ออกมาหอมดูหรือเปล่า ตกลงเรื่องเป็นยังไง ปีมงคลเป็นเจ้าของอู่หรือคนขับแท็กซี่กันแน่ เป็นคำถามที่บาดใจหอมอย่างแรง น้ำตาไหลพรากทันที บอกป๊ากับม้าว่า
“เดี๋ยวเราค่อยคุยกันได้ไหมคะ วันนี้หนูเหนื่อย... เหนื่อยมาก...” พูดจบวางสายเลย ทำเอาเฮียซ้งกับเจ๊เน้ยเครียด
ooooooo
ปิยะมาศถามแม็กโนเลียว่าหย่ากับอัลแล้วหรือถ้าอย่างนั้นกลับมาคบกับปีดีไหมเด็กคนนี้ตนยินดีรับเลี้ยง ปราชญ์ติงว่าใจเย็นๆ เรื่องพวกนี้ต้องให้เวลา ปีมงคลยืนอยู่อีกมุมหนึ่งเขาอึ้งกับข้อเสนอของแม่ แล้วเดินออกไปเงียบๆ
ปีมงคลไปรอรับหอมที่คอนโดตามปกติ แต่วันนี้เขาอยู่ในชุดหล่อเท่ ไม่ใช่ชุดแท็กซี่เสื้อสีฟ้าเหมือนทุกวัน รอจนหอมลงมาเขาเดินเข้าไปหา หอมเลี่ยงไป เขาไปดักหน้าบอกหอมว่า
“คุณถามผมว่า ทำไมผมไม่บอกความจริงผมมีคำตอบให้คุณแล้ว” หอมถามว่าคำตอบคืออะไร “ผมกลัวความรัก! หลังจากแม็กผมไม่อยากมีใครอีก
ผมต่ำต้อยเกินไปเขาเลยไปเลือกอัลที่เก่งกว่า รวยกว่า ผมก็เลยประชดชีวิตด้วยการมาขับรถแท็กซี่ เวลาที่เราเป็นแค่แท็กซี่ เราไม่มีผลประโยชน์ให้ใคร เราเจอแต่คนจริงใจ ทุกอย่างมันเป็นของจริงจนผมต้องตั้งกล้องอัดภาพทุกอย่างไว้”
หอมไม่เชื่อบอกว่าทุกอย่างที่เขาทำเพราะแม็กโนเลียต่างหาก เขาทำแม็กท้อง ปีตกใจถามว่าเธอรู้ได้ไง หอมบอกว่าตนอ่านประวัติเขา ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก ครอบครัวก็สนิทกันดี เขาเรียนฟิล์มตามเธอ ทำหนังเพราะอยากอยู่ใกล้เธอ ถามว่าถูกไหม ปีมงคลยอมรับ แต่แม็กไม่ได้ท้องกับตนเรื่องนี้ถามพ่อแม่ตนดูได้ เธอท้องกับอัลสามีของเธอ
หอมบอกว่าแม็กโนเลียยังตัดใจจากเขาไม่ได้ถึงได้มาหาเขาให้เขาดูแล นิสัยชอบดูแลคนอื่นของเขา
กอปรกับคนรวยกับคนรวย ไฮโซกับไฮโซ ให้เขากลับไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อยดีกว่า สาวออฟฟิศลูกเจ้าของโรงงานลูกชิ้นอย่างตนไม่ขอเกี่ยวข้องด้วย
แม้ปีมงคลจะพยายามชี้แจงแต่หอมตัดบทแล้วเดินหนีไปขึ้นรถแท็กซี่ไปเลย ปีมงคลที่แต่งตัวโก้ยืนอยู่ข้างรถสปอร์ตคันหรู ได้แต่ยืนคอตกมองหอมขึ้นแท็กซี่ไปอย่างไม่แยแสมหาเศรษฐีเลย
ooooooo
หอมไปที่คิวปิดฮัท แพรวพราวอ่านข่าวในมือถืออยู่เรียกหอมมาดู หอมอ่านออกเสียงเบาๆ
“สายฟ้าแลบ พิธีกรสาวสุดฮอตรายการไฮไฟลวิธแองจี้ประกาศแต่งงานกับแฟนหนุ่มผู้กำกับหนังต่างประเทศ”
หอมตะลึงแล้วผลุนผลันจะออกไป บอกแพรวพราวว่าต้องรีบไปทำหน้าที่สาวคิวปิดฮัท แองจี้เป็นลูกค้า พดด้วงก็เป็นสมาชิก เราต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุดตามหน้าที่ของเรา พูดแล้วออกไปเลย แพรวพราวได้แต่ยืนงงว่ามันเรื่องอะไรกัน
หอมนัดภีมคุยกันเรื่องพดด้วงที่ร้านอาหาร หอมถูกตำหนิว่าเป็นผู้ดูแลระบบกลับสร้างล็อกอินปลอมเพื่อหาคู่แบบนี้ใช้ได้ที่ไหน หอมยอมรับผิดและขอโทษ ภีมบอกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นอันตรายที่สุดสำหรับบริษัทจับคู่อย่างเรา สั่งหอมให้ไปจัดการเรื่องนี้กับตน ส่วนเบนให้รีบโทร.แจ้งตำรวจ
หอมกับภีมและตำรวจไปที่เวดดิ้งสตูดิโอ แองจี้แต่งตัวเสร็จจะไปถ่ายรูป หอมก็พรวดเข้าไป แองจี้ตกใจถามว่ามาทำไม หอมชี้ที่พดด้วงบอกให้ตำรวจจับเลย ตำรวจแจ้งข้อหาพดด้วงว่าปลอมแปลงเอกสารอ้างสิทธิของผู้อื่น เชิญไปโรงพัก
พดด้วงปฏิเสธพัลวันบอกว่าตนไม่ได้ทำอะไรผิด หันไปบอกแองจี้ให้ช่วยตนด้วย
“บริษัทจับคู่ไม่ได้มีหน้าที่แค่เอาข้อมูลมานำเสนอ แต่หน้าที่ของเราคือคัดกรองคนเพื่อความปลอดภัย เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเรา เราต้องจัดการคนอย่างคุณให้ถึงที่สุด” ภีมชี้แจง หอมบอกว่าพดด้วงปลอมทุกอย่างมาสมัครเป็นสมาชิก
แองจี้ตะลึง ถามพดด้วงว่าเขาหลอกตนมาตลอดใช่ไหม แล้วแหวนเพชรนี่เป็นของจริงหรือเปล่า คิดถึงเงินสามหมื่นถามว่าเขาขโมยไปใช่ไหม หลักฐานมัดแน่นหนาจนพดด้วงต้องยอมรับ ขอโทษแองจี้กับภีม
ตนยอมชดใช้ค่าเสียหายให้ทุกอย่าง ขอร้องอย่าจับตนเลย แองจี้แค้นจะเข้าทำร้ายพดด้วงหอมเข้าห้าม พดด้วงถือโอกาสที่ชุลมุนกันวิ่งหนีไป แต่เขาก็ถูกรถที่ขับเข้าซอยชนจนขาหักต้องนำตัวส่งโรงพยาบาล พดด้วงถูกจับ หอมถูกภีมสั่งพักงานหนึ่งอาทิตย์ฐานทำผิดกฎของออฟฟิศ
ooooooo
รุ่งขึ้นปีมงคลให้สมชายไปรับหอมแทนตน สมชายโทร.กลับมาบอกว่า รปภ.บอกว่าเห็นหอมหิ้วกระเป๋าออกไป สงสัยหอมจะไปต่างจังหวัด ปีมงคลพยายามโทร.หาหอมแต่เธอไม่รับสาย
ปีมงคลว้าวุ่นใจไม่รู้ว่าหอมไปไหน เวลาเดียวกันปิยะมาศก็จัดให้สัมภาษณ์เปิดตัวในฐานะทายาทของปราชญ์กรุ๊ป แต่เขาไม่สนใจจนปราชญ์หว่านล้อมว่า
“พ่อรู้ว่าการให้สัมภาษณ์ครั้งนี้มันฝืนใจแก แต่แกก็ได้ทำในสิ่งที่แกรักสิ่งที่แกมีความสุขจนครบหมดแล้วไม่ใช่หรือ”
คำพูดของพ่อทำให้ปีมงคลฉุกคิดอะไรได้ เขาบอกว่าตนพร้อมแล้ว และเข้าห้องอัดรายการสัมภาษณ์ เมื่อพิธีกรเกริ่นนำแล้ว เชิญให้ผู้ชมพบกับปีมงคล พัฒนาศิลป์ ทายาทของปราชญ์กรุ๊ป
หลังจากปีมงคลพูดถึงความกังวล กลัวจะทำได้ไม่ดีเท่ากับพ่อแม่ทำไว้และตนยังต้องเรียนรู้งานอีกมากแล้ว พิธีกรถามว่าเขาคิดนโยบายใหม่ๆ ไว้บริหารงานหรือยัง
“มีแน่นอนครับแต่คงต้องหลังจากที่ผมเรียนรู้การผลิตลูกชิ้นหมูซ้งเน้ยเสร็จแล้วนะครับ”
พิธีกรแซวว่าเขาหยอดมุก สงสัยจะชอบทานลูกชิ้น แต่ปีมงคลพูดหน้านิ่งจริงจังว่า
“ผมพูดจริงๆ ผมรักผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นลูกสาวของคนทำลูกชิ้นเจ้าอร่อยที่สุดที่ผมเคยกิน คุณพ่อคุณแม่เธอน่ารักมาก เคยชวนผมไปทำงานที่โรงงานด้วย ตอนนั้นผมปฏิเสธ แต่ตอนนี้ผมชักอยากทำแล้วครับ”
ปิยะมาศตกใจ แต่เฮียซ้งกับเจ๊เน้ยดีอกดีใจที่ปีมงคลบอกรักหอมออกอากาศและยังจะมาทำงานที่โรงงานลูกชิ้นด้วย
ปีมงคลบอกรักหอมแล้วยังพูดกับหอมและให้สัญญาว่า
“ผมรักผู้หญิงคนนี้จริงๆนะครับ หอมหมื่นลี้ ถ้าคุณดูรายการนี้อยู่ ผมรู้ว่าคุณสับสน คุณไม่แน่ใจว่าผมคิดยังไง ผมขอบอกตรงนี้เลย สามปีมานี้คุณคือผู้หญิงคนเดียวในใจของผม และผมจะทำให้คุณเป็นผู้หญิงคนเดียว ผู้หญิงคนนั้นในชีวิตของผม นี่คือคำสัญญา! ส่วนเรื่องงานของปราชญ์กรุ๊ป ขอผมใช้เวลาเรียนรู้อีกหน่อย ที่จริงผมก็โตขึ้นมากับเครื่องยนต์พวกนี้อยู่แล้ว คิดว่าไม่ยากเกินไปครับ”
คำให้สัมภาษณ์ของปีมงคล เหมือนฟ้าผ่ากลางแดด ปิยะมาศโกรธมากแต่ปราชญ์บอกว่าดีแล้วที่ลูกเลือกเอง หอมฟังแล้วเข่าอ่อน เฮียซ้งกับเจ๊เน้ยดีใจมาก แต่ที่แค้นจนแทบกระอักเลือดคือ ซินดี้กับแองจี้ เมื่อรู้ว่าปีมงคลแท็กซี่ที่รับส่งหอมมานานปีที่แท้เป็นทายาทของมหาเศรษฐี ซินดี้เจ็บใจที่ทิมถูกหรรษาฉกไปแล้วปีมงคลยังถูกงาบไปอีก ส่วนแองจี้ก็เจ็บใจที่ตนได้พดด้วงที่เป็นของปลอมแต่หอมกลับได้ของจริงที่ปลอมมา
ooooooo
วันนี้เป็นวันเวียนเทียน เจ๊เน้ยสั่งตัดชุดไหมไว้ให้หอมไปเวียนเทียนกัน หอมแต่งชุดไทยสวยงามช่วยกำดอกไม้ไว้เตรียมแจกคนที่จะมาเวียนเทียน ส่วนเฮียซ้งกับเจ๊เน้ยนั่งเป็นประธานในฐานะนายก อบต.และภริยาอย่างโก้
ปีมงคลทำเนียนแอบไปนั่งคอยส่งดอกไม้ให้หอมกำ และขอให้เธอเวียนเทียนกับตน หอมบอกให้เขาเวียนเทียนแล้วกลับไปเสีย ปีมงคลทำทีลาเฮียซ้งกับเจ๊เน้ย เฮียซ้งเตือนสติหอมว่าเขาอุตส่าห์มาง้อแล้วจะให้ทิฐิมาทำลายความรักหรือ
“ในชีวิตนี้ไม่มีใครไม่เคยทำผิดหรอกนะลูก มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะหาทางแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นยังไง” เจ๊เน้ยย้ำ ทำให้หอมท่าทีอ่อนลง ยอมที่จะฟังปีมงคลพูด
ปีมงคลบอกว่าตนดาวน์โหลดหนังที่บอกแต่ไม่ได้...หอมตัดบทว่าเรื่องนั้นเอาไว้ค่อยคุยกันก็ได้และถ้าไม่มีอะไรจะคุยก็กลับไปเลย ปีมงคลจู่โจมดึงหอมไปกอดไว้แน่น หอมโวยว่าจะทำอะไร นี่บ้านตนนะ! ขู่ว่าจะร้องบอกป๊ากับม้า
“ที่ผ่านมาเรื่องระหว่างเรามันดูวุ่นวายมาก แต่สิ่งหนึ่งที่มันจริงคือความรู้สึกของผม ผมรักคุณจริงๆนะ” แล้วบรรจงจูบหน้าผากจนหอมอึ้ง “กู๊ดไนท์กู๊ดเดย์ กู๊ดมอร์นิ่งทิชเชอร์ กู๊ดทุกอย่างเลย”
หอมยิ้มให้ปีมงคลแล้วเดินเข้าบ้าน แค่นี้ปีมงคลก็ยิ้มปลื้ม...มีความสุขแล้ว...
ooooooo
พดด้วงรักษาตัวอยู่โรงพยาบาล ยังตกใจหวาดกลัวฤษีเสือสมิงที่ตามมาหลอกหลอน สมชายตามหลอกหลอนหวังให้พดด้วงสำนึกและกลับเนื้อ กลับตัว
พดด้วงสิบแปดมงกุฎที่ไม่กลัวบาปกรรมไม่กลัวฟ้าดินแต่กลัวฤษีเสือสมิงที่ตามหลอกหลอน จนยอมสัญญากับฤษีเสือสมิงว่ากลัวแล้วคราวหน้าไม่ทำอีกแล้ว
ปีมงคลง้อหอมสำเร็จแล้วกลับไป เขาติดต่ออัลให้มาหาแม็กโนเลียให้มาเคลียร์กันเสีย แม็กโนเลียถามอัลว่ามาทำไม อัลบอกว่ามารับเธอกับลูกกลับบ้าน
แม็กโนเลียไม่ยอมกลับเพราะตนไม่มีความสำคัญเหมือนไม่มีตัวตนในชีวิตเขา เพราะเขาทำแต่งานๆๆ ประชุมและปาร์ตี้ อัลถามว่าเธอรู้ว่าตนเป็นแบบนี้มาแต่ต้นทำไมจึงจะมาเรียกร้องให้เปลี่ยนแปลงตอนนี้ บอกว่าตนทำงานหนักเพื่อเธอกับลูกเพื่อครอบครัวของเรา
ทั้งสองทะเลาะกันเพราะต่างต้องการให้อีกฝ่ายเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เหมือนตน สุดท้ายอัลต้องขอกลับไปก่อนเพราะมีประชุมที่นิวยอร์กถามปีมงคลว่าจะ
ทำอย่างไรดี ปีบอกว่า...
“ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว คุณสองคนกำลังจะมีลูก...ชีวิตคุณ คุณต้องเลือกเอง”
ที่อเมริกา...มีการประกาศผลการประกวดหนังสั้น ปรากฏว่าหนังสั้นเรื่อง “Behind” โดยพีทเอ็มได้รางวัลยอดเยี่ยม แม็กโนเลียกรี๊ดดีใจเรียกปีมงคลมาดูคลิปจากโน้ตบุ๊ก ปีมงคลอึ้งถามว่าเธอส่งหนังของตนเข้าประกวดหรือ แม็กโนเลียบอกว่าใช่ตนจะบอกเขาแต่ยุ่งจนลืม
ปีมงคลโกรธมากเพราะตนยังไม่ได้ขออนุญาตคนเล่นเลย แม็กโนเลียขอโทษตนทำเพราะรักเขา ที่ผ่านมาตนก็เคยทำไม่คิดว่าคราวนี้เขาจะโกรธขนาดนี้
“มันไม่เหมือนเดิมแล้ว เราสองคนไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว...คุณควรจะนึกถึงคนอื่นบ้างนะแม็ก ไม่ใช่เอาแต่ อยากทำอะไรก็ทำ”
แม็กโนเลียร้องไห้บอกว่าที่แท้เขากับอัลก็เหมือนกันไม่เคยเข้าใจอะไรตนเลย
“คุณต่างหากที่ไม่เคยเข้าใจอะไรใครเลยเพราะถ้าคุณสนใจคนอื่นสักนิด และไม่เอาแต่คิดถึงตัวเอง
คุณก็จะรู้ว่านักแสดงคนนั้นมีความสำคัญกับผมมากแค่ไหน... เรื่องของอัลก็เหมือนกัน คุณคิดว่าการสร้างครอบครัวมันเป็นเรื่องเล่นๆเหมือนความรักกุ๊กกิ๊กแบบเด็กๆหรือ คุณกำลังจะเป็นแม่คนแล้วนะ คิดถึงแต่ตัวเองไม่ได้อีกแล้ว”
ปีมงคลหันหลังจะออกไปแต่ชะงักหันมาบอกอีกว่า
“อัลกำลังจะกลับไปประชุมที่นิวยอร์ก แล้วก็คงอีกนานกว่าเขาจะได้กลับมาที่นี่ คุณคิดดูให้ดีๆนะแม็ก ว่าควรทำอย่างไรต่อไป”
แม็กโนเลียตกใจเมื่อรู้ข่าวนี้
ooooooo
แพรวพราวกับนันทิสาเม้าท์มอยกันอยู่ในห้องนอนของหอม พราวถามหอมว่าเมื่อก่อนอายที่มีแฟนแท็กซี่ มาตอนนี้แฟนเป็นเศรษฐี ก็ยังไม่ยอมรับเขาอีก ถามว่า “แกเป็นอะไรของแก”
หอมถามพราวว่าเป็นแฟนกันแล้วต้องเปิดหน้าสดหรือ ถูกพราวด่าว่าโรคจิตไม่เลิก ถามว่าหน้าตาหอมก็สวยทำไมต้องเอาเครื่องสำอางมาโปะมาแปะไว้ตลอดเวลาด้วย
นันทิสานั่งดูข่าวในมือถือ เจอข่าวปีมงคลได้รับรางวัลประกวดหนังสั้น พอกดเข้าไปดูพราวก็ร้องตื่นเต้น
“เฮ้ย...นี่มันแกนี่นังหอม”
นันทิสาบอกว่า หอมหน้าสดด้วย ถามหอมว่า ยอมเปิดให้ชาวโลกเห็นแล้วหรือ หอมพุ่งเข้าไปดูร้องจ๊ากแล้วหยิบมือถือทั้งของตัวเองและพราวโยนแล้วกระทืบๆๆ แล้วทรุดลงร้องไห้หนักจนพราวต้องจับไหล่ปลอบ
ปีมงคลมาเคาะประตูขอให้หอมเปิดประตูให้หอมก็ไม่เปิด เขาทรุดนั่งที่หน้าประตูจนเช้า
พราวบอกหอมว่าปีคงอยากอธิบาย นันทิสาบอกหอมให้โอกาสเขาอธิบาย เสร็จแล้วค่อยฟันโชะบอกเลิกเลยดีไหม
พอหอมเปิดประตู ปีมงคลพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า ตนยอมรับว่าตอนแรกตนก็แค่สนุก ไปๆมาๆกลายเป็นหนังที่เก็บช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของตนไว้...ช่วงเวลาที่รักเธอ หอมถามอย่างรับไม่ได้ว่า คนรักกันเขาทำกันอย่างนี้หรือ!
“ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ผมเองก็เพิ่งรู้ตอนหนังมันชนะเลิศ” หอมไม่เชื่อเขาอีกแล้วไล่ตะเพิดไปให้พ้น นันทิสากับพราวจึงบอกให้ปีมงคลกลับไปก่อน ขอเวลาหอมหน่อย
ฝ่ายพดด้วงบอกติ่งว่าให้ช่วยตนด้วย ตนไม่อยากติดคุก ติ่งถามว่าจะหนีไปไหนอีก หว่านล้อมว่าให้รับผิดตามกระบวนการยุติธรรมแล้วใช้ชีวิตปกติถ้าไม่แล้วชีวิตก็จะยุ่งเหยิงอย่างนี้แหละ เพราะถ้าหนีไปทำเรื่องชั่วๆอีก คราวนี้พวกเราก็จะไม่เอาด้วยแล้ว และพี่ก็จะไม่เหลือใครในชีวิตอีกเลย พดด้วงกอดติ่งร้องไห้คร่ำครวญว่าตนไม่อยากติดคุก...ไม่อยากติดคุก
ooooooo
เช้านี้ หอมเดินผ่านล็อบบี้คอนโดเจอแม็กโนเลียนั่งอยู่ก็ตกใจนึกว่าจะมาหาเรื่อง
ที่แท้แม็กมาขอโทษที่ส่งหนังสั้นเข้าประกวดโดยไม่บอกปีมงคลเพราะเคยทำให้เขา นึกว่าไม่มีปัญหา ยอมรับว่าตนทำผิดและยอมรับผิดทุกอย่างถ้าทำให้หอมสบายใจ เห็นแม็กแสดงความจริงใจหอมก็ใจอ่อนถามว่าเธอเป็นยังไงบ้าง
“ปีเขาไม่เคยใจอ่อนกับฉันเลย คุณอย่าห่วงนะคะ เขารักคุณคนเดียว เขากับฉันคงไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมอีกแล้ว เขาแคร์คุณมาก เขาไม่เคยมีความสุขเลย ยกโทษให้เขาเถอะนะคะ ฉันอยากเห็นเขาสมหวังในความรักเสียที”
แม็กโนเลียกลับไปถึงบ้านปิยะมาศก็เปิดมือถือดูรูปตัวเองที่ถ่ายกับอัลรำพึงอย่างรู้สึกผิด...
“จบสิ้นกันแล้ว ฉันทำทุกอย่างพังพินาศหมด ไม่เหลืออะไรเลย”
“คุณยังมีผมกับลูกนะ” อัลเอ่ยขึ้น แม็กมองขวับแปลกใจที่เขายังไม่เดินทาง อัลพูดอย่างรู้สึกผิดว่า “ผมคงเป็นอย่างที่คุณว่าจริงๆ ชีวิตมีแต่งานๆ แม็ก...เรามาเริ่มต้นกันใหม่ได้ไหม ผมยังรักคุณนะ รักเสมอ”
อัลบอกว่าเขาไม่อาจทิ้งเธอกับลูกไปได้ ขอโอกาสตนแก้ตัวสักครั้ง แม็กโนเลียเองก็เห็นข้อบกพร่องของตัวเอง เธอร้องไห้ ขอโทษอัลที่ตนเอาแต่ใจเกินไป
“ผมก็ผิด เราจะเอาแต่ใจตัวเองเหมือนเดิมไม่ได้แล้ว ชีวิตเราตอนนี้กำลังจะมีสิ่งดีๆ เราน่าจะลองมาปรับตัวกันใหม่อีกครั้ง กลับบ้านกับผมนะครับ” แม็กโนเลีย
พยักหน้ายิ้มทั้งน้ำตาโผเข้ากอดกันแน่น...
ooooooo
หอมถูกภีมลงโทษพักงานหนึ่งอาทิตย์ วันนี้นันทิสากับหรรษามาตามหอมที่คอนโดบอกว่าคุณภีมให้มาตาม
ระหว่างนั้นหรรษาหยิบโน้ตบุ๊กมาเปิดหนังสั้น เร่งเสียงให้ดัง นันทิสาตกใจ กระซิบว่าจะดูอะไรตอนนี้หอมยิ่งแย่อยู่
หรรษาปิดถามหอมว่าได้ดูหนังเรื่องนี้จนจบหรือยัง หอมถามว่า “ทำไมต้องดู ก็เห็นอยู่ชัดๆว่าไอ้ปีมันแกล้งฉัน”
“แกดูแค่ตอนต้น แกถึงได้ตัดสินปีอย่างนั้น สมแล้วที่แกจมอยู่แต่กับคำว่าผีจูออน” หรรษาโต้ ทบทวนว่าตอนที่ ไทม์ว่าเธอเป็นผีจูออนนั้นเพื่อนนักเรียนในห้องมีแค่ 40 คน แต่ตอนนี้หนังเรื่องนี้มีคนดูเป็นล้านวิวและมีคนคอมเมนต์เจ๊เป็นหมื่นจากทั่วโลกมีแต่คำชม บ้างบอกว่าหอมหมื่นลี้คือไอดอล
“คำว่าสวยของแกกับของคนทั่วโลกมันไม่เหมือนกันว่ะ ฉันว่าแกคิดดูดีๆนะ แกเลือกเอาเองแล้วกันว่าจะเชื่อใครความสมบูรณ์แบบมันไม่ได้สวยเสมอไปหรอกนะหอม ความจริงต่างหากที่สวยเสมอ” นันทิสาเอ่ย
หอมฟังแล้วอึ้ง ไม่คิดว่าฟีดแบ็กจะดีแบบนี้ คอมเมนต์ล้วนชมว่าหอมน่ารัก และคอมเมนต์ของเจ้าของหนังที่ชื่อ “Pete M” มีข้อความ “ความในใจของผม” ว่า
“ต่อไปนี้ผมจะขอแทนตัวเองเป็นกระจก ให้คุณมองเห็นว่า แท้จริงแล้วคุณเป็นอย่างไรในสายตาของผม... ทุกความกังวลของคุณ มันช่างต่างกับสิ่งที่ผมมองเห็น เหลือเกิน คุณสวยเสมอ ไม่ต้องเสริมเติมแต่งอะไรก็สวย คุณสวยเสมอในเวลาที่คุณเป็นคุณ ทุกอย่างมันสมบูรณ์แบบที่สุด แล้วผมอยากให้คุณมั่นใจว่า ผมรักทุกอย่างที่เป็นคุณ”
ooooooo
เช้านี้ ปีมงคลไปบ้านพักที่อู่แท็กซี่แต่เช้าถามสมชายว่ารถแท็กซี่ของตนหายไปไหน สมชายดักคอว่าอย่าบอกนะว่าจะกลับมาเป็นแท็กซี่อีก
เช้าวันเดียวกัน หอมตั้งนาฬิกาปลุกไว้เจ็ดโมงเช้าพร้อมกับเปิดเสียงวิทยุรายงานการจราจร ดีเจประกาศวิทยุรับอรุณประเดิมด้วยสายจากโรม ที่รายงานการเกิดอุบัติเหตุเป็นรถแท็กซี่พุ่งชนสะพานสภาพพังยับเยินคิดว่าคนขับน่าจะเสียชีวิต
หอมลุกพรวด ฟังโรมรายงานสีและทะเบียนรถแล้ว หอมช็อกเพราะเป็นรถคันที่ปีมงคลขับ! หอมควานหามือถือโทร.หาปีทันทีปรากฏว่าสายไม่ว่าง หอมตกใจมากคว้ากระเป๋าเงินใส่รองเท้าเดินในบ้านวิ่งออกไปในชุดนอน พอถึงที่เกิดเหตุก็พยายามจะเข้าไปดู ถูกเจ้าหน้าที่กันไว้เธอดิ้นจะเข้าให้ได้บอกว่าแฟนตนอยู่ในนั้น จู่ๆก็มีมือดึงเธอไปกอด พอหันมองหอมตะลึงเพราะเป็นปีมงคลนั่นเอง!
หอมยิ้มทั้งน้ำตาบอกเขาห้ามตายเพราะตนอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ปีมงคลกอดหอมไว้บอกว่าเราจะไม่ทะเลาะกันอีกแล้ว เวลาโกรธกันตนแย่เลย หอมบอก ว่าตนก็แย่ เหนื่อยด้วย ปีมงคลขอโทษสัญญาว่าจะไม่ทำให้เธอร้องไห้เสียใจอีกแล้ว
“ขอให้นายไม่ตาย ขอให้ฉันไม่ตาย ให้ได้อยู่ด้วยกัน จะหน้าสดหรือหน้าไม่สวย อะไรก็ได้ อะไรก็ได้จริงๆ”
วันต่อมา...ที่โรงหนังหรู ปีมงคลเหมาโรงฉายหนัง behind หอมหมื่นลี้ในชุดสวยหวานแต่งหน้าอ่อนๆ ดูหนังกับปีมงคลจนถึงฉากสุดท้ายอย่างมีความสุขด้วยคำพูดของหอมที่พูดจากทัศนะที่เปลี่ยนไปแล้วว่า
“เมื่อก่อน ฉันเคยคิดนะว่า ความรักสวยงามแบบเจ้าหญิงคือสิ่งที่ฉันอยากได้ ฉันเลยหลงไปกับนายพดด้วงนั่น แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะว่ามันไม่ใช่...การที่ได้เป็นตัวเอง ไม่ต้องสร้างภาพ ทำตัวบ้าๆบอๆกับนายแบบนี้แหละ คือสิ่งที่ฉันต้องการที่สุด”
“นี่คือสิ่งที่ผมรอคอยมาตลอดชีวิต...ความจริงใจ”
“ฉันว่าผู้ชายทั้งโลกคงไม่มีใครทนความเพี้ยนของฉันได้เท่านายอีกแล้วแหละ เรา...อยู่ข้างๆกันแบบนี้ตลอดไปเถอะนะ”
“วู้...ความรัก ความจริง ฟิน ฟีนิช จบบริบูรณ์ จบสวยงาม โลกนี้ยังมีความหวัง...ยังมีความรัก...เยส...เยสสสส”
ooooooo
จบตอน “กามเทพออกศึก”
