ภาพคุณธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ขึ้นปกนิตยสารการเมืองฉบับหนึ่ง พร้อมสี่ข้อหา หุ้นสื่อ เงินกู้ บลายทรัสต์ จ้างม็อบ ตามด้วยหนึ่งคำถาม “คุณกล้าดีอย่างไร?”
ทุกคำถาม แฟนพันธุ์แท้พรรคอนาคตใหม่คงได้คำตอบแจ่มแจ้งไปแล้ว แต่สำหรับคนที่ไม่รักไม่ชัง เอ้า ตัวอย่างคนแก่อย่างผมที่จะขอใช้หลักความชอบธรรมเป็นเกณฑ์พิจารณา
ข้อหาแรก หุ้นสื่อ ผมถือเป็นเรื่องแบบ “ขำกลิ้งลิงกับหมา” ข้อหานี้ “สื่อ” เป็นธุรกรรมเลวร้าย จดทะเบียนตั้งบริษัททำสารพัดธุรกิจ เหมา “สื่อ” เข้าไป เผื่อไว้เป็นกระบอกเสียง หรือจะไว้เป็นอาวุธป้องกันตัว ใครทำได้ก็ทำ
แต่เหตุที่คุณธนาธรมีเจ้ากรรมนายเวรมาก กลายเป็นนักการเมืองเป้าหมาย จึงถูกกฎหมายลงโทษ
ส่วนนักการเมืองอื่นๆ ไม่ว่าจะพรรคไหน กฎหมายแบบประเทศไทย ขอเวลาตั้งหลักพักยกไว้ เพราะหากเหมาเข่ง ทั้งฝ่ายค้านฝ่ายรัฐบาล ก็จะขาด ส.ส.ไปเป็นกระบุงโกย เผลอๆรัฐบาลก็จะมีอันเป็นไป
ข้อหานี้จะว่าผิดกติกาก็ว่าไป แต่ผมขอตัดสินว่า ไม่ผิดครรลองของความชอบธรรม
ข้อหาที่สอง เงินกู้ พูดสั้นแบบฟันธง...นานนักหนา ยังไม่เคยปรากฏว่า มีหัวหน้าพรรคการเมืองคนไหนกล้ายืดอกประกาศว่า ควักเงินลงทุนทำการเมือง
ข้อหานี้ผมให้คะแนนความกล้าคุณธนาครเต็มๆ
ข้อหาที่สาม บลายทรัสต์ ...ประกาศไว้ก่อนว่า เมื่อเป็นหัวหน้าพรรค การเมือง ธุรกิจทรัพย์สินจะยกให้องค์กรอาชีพ เอาไปทำ ตัวเองไม่เกี่ยว...
ไม่ว่ากระบวนการบลายทรัสต์แบบที่ว่า จะใช้จริงแค่ไหน ก็ถือว่า เป็นเจตนาแสดงความกล้าหาญ ตอนนี้คุณธนาธรถูกพักงาน ...ข้อหาบลายทรัสต์ ในทัศนะคนแก่ จึงตกไปเลย
...
มาถึงข้อหาที่สี่ ข้อหาล่า จ้างม็อบไปประท้วงตอนนายกฯประยุทธ์ไปอเมริกา ประเด็นคิดจึงมีที่ว่า “เล่นเกมนอกประเทศแบบนี้” ใครมีเงินก็ทำ คุณทักษิณเคยทำ
เมื่อทำแล้วผลเป็นไง? ประเทศไทยในสายตาต่างประเทศ เลวร้ายไปกว่าเดิมหรือไม่
ความจริงก็...ใครที่ติดตามการเมือง เขาก็วางน้ำหนักการรับรู้ ผู้นำประชาธิปไตยครึ่งใบเป็นอย่างไร ผู้นำประชาธิปไตยเต็มใบเป็นอย่างไร
เรื่องใหญ่ของต่างประเทศนั้น ไม่ได้อยู่ที่คิดว่าดีเลว แต่อยู่ที่ผลประโยชน์ลงตัว
แต่ก็นั่นแหละครับ...ทุกข้อหานั้นอยู่ที่ว่า มองจากมุมไหน มุมรักก็มองว่า คุณธนาธรมีเงินมาก ใช้เงินเป็น ตามรอยคุณทักษิณ
มุมชังก็มองว่า อนาคตก็คงเหมือนคุณทักษิณ อยู่บ้านเกิดเมืองนอนไม่ได้ ต้องระเหเร่ร่อนอยู่อย่างคนต่างด้าว เป็นท้าวต่างแดน
ยิ่งเป็นคนหัวโบราณก็ต้องใช้คำพังเพย ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน
สำนวนนี้บางทีก็ว่า ชักเรือเข้าลึก “กาญจนาคพันธุ์” อธิบายไว้ในหนังสือสำนวนไทยว่า พาเรือออกทะเลไปตกลึก ตกลึกเป็นภาษาเก่า อธิบายว่า ออกไปอยู่กลางทะเลใหญ่ลึกล้ำ
คล้ายกับที่เรียกว่า “สะดือทะเล” เมื่อเรือไปตกลึก ก็มักเป็นอันตราย
ชักศึกเข้าบ้าน ...ทำอะไรที่เป็นสาเหตุให้ข้าศึกมาติดบ้านเมือง รวมความว่า ทำอะไรที่เป็นเหตุให้อันตรายมาถึงตัว
เกมของคุณธนาธรจึงอยู่ที่จะเลือกเรียกคะแนนสงสารจากวัยรุ่น หรือเลือกเสี่ยงต่อสู้กับอำนาจรัฐ ซึ่งหลายเกมที่เล่นก็เห็นว่าเพลี่ยงพล้ำเป็นรอง เกมนี้นี่แหละ ที่ไม่แน่ว่าจะได้ใจคนแก่ๆที่มักเทใจให้มวยรอง
ผมว่าคุณธนากรมองไกล การเมืองไม่ใช่เล่นกันแค่วันนี้ รอเลือกตั้งครั้งหน้า (ถ้ามี) ก็คงจะได้รู้แพ้รู้ชนะกัน.
กิเลน ประลองเชิง