บ้านแม่ผมสมัยผมยังเล็ก มีทั้งหมาทั้งแมว เจ้าบ๊อบเป็นหมาตัวเก่ง ส่วนแมวตัวเก่งของแม่ ผมจำไม่ได้แล้ว มีหรือไม่ จำได้แต่นิทาน เรื่องแมวกับหมา ที่แม่เล่า
ครั้งหนึ่งนานมาแล้วแก้วสารพัดนึกของเศรษฐีใจบุญถูกขโมยลักไป แมวกับหมาอาสาตาม ถึงบ้านขโมย แมวจับหนูได้ บังคับให้มันไปคาบแก้วสารพัดนึกมาให้ ตอนว่ายน้ำข้ามคลอง ระหว่างทางกลับ แมวให้หมาคาบแก้วไว้
กลางคลองหมาเจอปลา เผลออ้าปากงับปลา แก้วก็หลุดลงก้นคลอง แมวคิดหาวิธีจับอีกาบังคับให้ไปจับปลา ขอให้ปลาว่ายไปเอาแก้วสารพัดนึก ขึ้นมาจนได้
หมารู้สึกผิดเดินหางตก แมวคาบแก้วสารพัดนึกไปคืนให้เศรษฐี เศรษฐีให้รางวัล ยอมให้แมวขึ้นมาอยู่บนเรือนด้วยกัน...ส่วนหมานั้น ให้อยู่ใต้ถุนบ้านเหมือนเดิม
นับแต่นั้นมา แมวกับหมาก็ไม่ถูกกัน ทันทีที่แมวลงไปใต้ถุนบ้าน หมาก็วิ่งเข้าไล่กัด
แม่เล่าว่า เพราะหมาโกรธแมว ที่ทำความดีเอาหน้าแต่ตัวเดียว
เรื่องของหมาในบ้านแม่...ที่พี่สาวเล่าต่อมา หมาสองตัวเป็นหมาพันธุ์ผสม คล้ายๆอัลเซเชียน วันหนึ่งมันเผชิญหน้ากับ “ฮังเล” ก็ตัวเงินตัวทองตัวใหญ่ ความยาวราวหนึ่งเมตร
หมาตัวแรกปราดเข้าใส่ฮังเลตวัดหางสู้ แรงหางฟาดหนักหน่วงมาก จนต้องถอยออกมา หมาตัวที่สองเข้าช่วย มันใช้ยุทธวิธีหมาหมู่ที่มันถนัด กระโดดเข้าทางหัว
ฮังเลตวัดหางสู้ไป ส่ายหัวหนีหมา หมาก็กระโดดเข้างับพร้อมกับเห่าเสียงดัง สู้กันนานถึงครึ่งชั่วโมงกว่าเจ้าฮังเลจะยอมล่าถอยหนีลงคลอง
บ้านเราก็ยังมีหมามาให้เลี้ยงไม่ขาด มันมาแบบตามมีตามเกิดบ้าง ตั้งใจหามันมาเป็นเพื่อนเห่าคนแปลกหน้าที่มาด้อมๆ มองๆหน้าบ้านบ้าง
ในช่วงหลังๆ พี่ๆน้องๆผมแก่ตัวลง เหนื่อยกับการหาข้าวปลาเลี้ยงหมาแมว หน่ายกับความเศร้าและเหงาตอนมันตาย ตายแล้วก็ไม่หาใหม่ สองปีหลังนี้ที่บ้านไม่มีหมาแมวเลย
...
สองสามเดือนที่แล้ว ผมไปบ้าน เจอหมาวัยรุ่นตัวผู้สองตัว กำลังคึกคะนอง อยู่กับแมวแก่...หน้าตาไม่สะสวยตัวหนึ่ง
ตอนที่ไม่มีหมาในบ้าน ฮังเลเจ้าเก่าก็แวะเวียนมา ทำท่าจะปักหลักขุดรูอยู่ที่ขอบบ้าน ตัวหนึ่งตายในกองไม้ สิ่งกลิ่นเหม็นนานนับเดือน เมื่อได้สองหมาวัยรุ่นมา เจ้าฮังเลก็ล่าถอยไป
ส่วนเจ้าแมวแก่ เป็นแมวข้างบ้านแวะเวียนมา พี่น้องสงสารก็ให้อาหาร วันหนึ่งมันท้องโต เจ้าบ้านก็บ่น “อย่ามาออกลูกบ้านฉันเลย ฉันแก่แล้ว เลี้ยงไม่ไหวแล้ว”
แม่แมวว่าง่าย มันหลบไปคลอดลูกที่บ้านที่มันเคยอยู่ ทิ้งลูกทั้งครอกเอาไว้ แล้วก็กลับมากินอาหารที่มีให้ประจำเหมือนเดิม
วันหนึ่งสองหมาหนุ่มกับแมวแก่เจอกัน มันโผนเข้าใส่ เจ้าหมาอ้าปากตั้งท่าจะกัด เจ้าแมวกางกรงเล็บตวัดสู้ พร้อมคำรามขู่กราดเกรี้ยว
แต่ทันทีที่มีเสียงห้ามจากคน หมาลดท่ากัดจริง แมวหุบกรงเล็บ เป็นหยอกล้อกันเล่น นัวเนียกันสนุกสนาน กลายเป็นเรื่องน่ารักน่าเอ็นดู แขกไปใครมาก็ชอบทุกคน
ผมนึกถึงนิทานของแม่...หมากับแมวเป็นคู่ศัตรูกัน แล้วก็ยิ้มในใจ หมากับแมวในสมัยลูกแม่...เชื่อฟังคนมาก รักกันเป็นเพื่อนเล่นกันได้ น่าอัศจรรย์ใจมาก เรื่องหมาปรองดองกับแมว ผมถือเป็นสิ่งบอกเหตุที่ดี ปีจอปีหมาปีนี้
กระทั่งเรื่องคน สองพรรคใหญ่ที่แค้นฝังหุ่น สู้กันแบบเอาเป็นเอาตาย พอเจอทหารจะขอเวลาต่อ ตั้งพรรคตัวเองใหม่ ก็ทำท่าจะรักกันรวมกันได้
เรื่องนี้มีซุ่มเสียงทำนองเขาว่าๆ ผมล่ะอยากให้เป็นเรื่องจริง เสียจริงๆ.
กิเลน ประลองเชิง