ก่อนพระบวชใหม่ สมบัติ พลายน้อย (พ.ศ.2493) วัดประดู่ทรงธรรม พระนครศรีอยุธยา จะถึงคิวเทศน์ในวันพระหน้า ท่านไปขอคัมภีร์ใบลานผูกที่ชื่อยาว ชายบวชสามหน สึกสามหน หญิงหม้ายสามผัว หญิงร้างสามผัว จากสมภารมาฝึกอ่าน (เกร็ดภาษาหนังสือไทย ฉบับปรับปรุง พิมพ์คำพิมพ์ครั้งที่ 9 พ.ศ.2560)ถึงวันขึ้นธรรมาสน์เทศน์จริง ท่านก็สามารถเทศน์ให้ญาติโยมฟังปากเปล่าได้ราบรื่น ดังต่อไปนี้ครั้งพระเจ้าพรหมทัตครองกรุงพาราณสี ชายชราคนหนึ่งเรียกบุตรชาย ชื่อสุทธกัมมะ มาสอนว่า “อันหญิงร้างสามผัว และหญิงหม้ายสามผัว และชายที่บวชสามหน สึกสามหน นั้นเป็นกาลกิณี อย่าได้คบหามาเป็นเมีย มาเป็นเพื่อนเมื่อพ่อตาย คำสอนยังคาใจ สุทธกัมมะอยากพิสูจน์ คำสอนของพ่อ เป็นจริงเขาจึงเสาะหาหญิงหม้ายสามผัว (ผัวตาย) เป็นเมีย และไม่นานก็ได้หญิงร้างสามผัว (ผัวทิ้ง) เป็นเมียคนที่สอง และคบชายบวชสามหน สึกสามหน มาเป็นเพื่อน คบหาเป็นเวลานาน แต่ก็ไม่มีแวว เมียเพื่อนจะเป็นกาลกิณีอยู่มาวันหนึ่งสุทธกัมมะไปที่ท่าน้ำ เห็นหงส์ของพระราชาหลุดออกมาว่ายน้ำตรงหน้า ก็จับอุ้มขึ้นบนเรือน บอกสองภรรยา “เราจะแกงหงส์เป็นอาหารมื้อเย็นด้วยกัน เจ้าทั้งสองจงไปตลาด ช่วยไปซื้อเครื่องปรุง”เมื่อเมียลับตา สุทธกัมมะก็เอาหงส์ไปซ่อนหาเนื้อสัตว์อื่นมาเตรียมรอ มื้อเย็นมื้อนั้น ทั้งสามก็กินอาหารเย็นพร้อมกัน อิ่มหนำสำราญเย็นวันเดียวกัน คนเลี้ยงหงส์เพิ่งรู้ว่า หงส์หายจึงไปทูลพระราชา มีราชโองการให้เบิกทองพันตำลึง เป็นสินบนให้ผู้ที่รู้ว่าหงส์อยู่ที่ไหน คำประกาศที่มาพร้อมกับการตีฆ้องร้องป่าวมาเข้าเต็มสองหูสองเมียสุทธกัมมะแอบปรึกษากัน หากได้สินบนทองพันตำลึง ก็จะไปหาผัวหนุ่มคนใหม่ ตกลงกันแล้ว ก็กลับขึ้นเรือน ไปหาจังหวะถามผัว “แกงที่กินมื้อเย็นเป็นแกงหงส์จริงหรือเปล่า?”“ก็แกงหงส์น่ะซี” ผัวตอบ “เจ้าทั้งสองรู้แล้วอย่าไปบอกใครเชียว เดี๋ยวจะเดือดร้อน”แน่ใจดังนั้น สองเมียก็รีบไปแจ้งอำมาตย์พระราชา สุทธกัมมะถูกจับ พระราชาพิโรธมาก ไม่สอบสวนทวนความ สั่งให้เพชฌฆาตนำไปประหารถึงเวลานั้นก็มืดค่ำ และตะแลงแกงประหารก็อยู่นอกกำแพงเมืองเมื่อเพชฌฆาตคุมสุทธกัมมะไปถึงประตูเมือง นายประตูอ้างกฎหมาย พาราณสีไม่มีประเพณีประหารนักโทษตอนค่ำ ไม่มีประเพณีประหารนักโทษที่ยังไม่ได้ไต่สวน ไม่เปิดประตูให้ระหว่างตระเวนประตูเมือง เพื่อนคนที่บวชสามหน สึกสามหน เห็นเข้า แทนที่จะแสดงความเสียใจที่เพื่อนเจอชะตากรรม กลับบอกว่า ไหนๆเพื่อนก็จะตาย ขอ (ทึ้ง) เอาเสื้อผ้าไปใช้เพชฌฆาตแวะเวียนสี่ประตูเมือง เวลาก็สว่าง สุทธกัมมะถูกคุมตัวกลับวัง พระราชาตั้งพระสติได้ จึงถาม“เจ้าเอาหงส์ไปแกงกินจริงหรือไม่?”สุทธกัมมะสารภาพจับหงส์ไปจริง แต่ไม่ได้ฆ่า เพราะตั้งใจพิสูจน์คำสอนพ่อ“บัดนี้ ข้าพระเจ้า แน่ใจแล้ว คำสอนของพ่อเป็นจริงทุกข้อ”พระเจ้าพาราณสีฟังคำกราบทูลแล้ว ให้อำมาตย์ไปเอาหงส์ที่สุทธกัมมะซ่อนไว้คืนมาได้แล้ว ก็โปรดให้ปล่อยสุทธกัมมะพ้นข้อหาชาดกเรื่องนี้ไม่ได้จบลงตรง สองเมีย หญิงหม้ายสามผัว หญิงร้างสามผัว และหนึ่งเพื่อน ชายบวชสามหน สึกสามหน จะมีชะตากรรมต่อไป อย่างไรผมอ่านจบแล้ว ก็มโนต่อเอาเอง พวกเขาอาจเปลี่ยนภพชาติไปเกิดใหม่ เป็นนักการเมือง บ้านเมืองหนึ่ง ซึ่งกำลังเล่นบทรักชาติเท่าฟ้า แต่จำเป็นเปลี่ยนพรรค ด้วยเหตุผลฟังง่าย หัวหน้าพรรคคนใหม่ใจถึงกว่าให้เงินมากกว่าบ้านเมืองนั้นๆ ผมก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน แต่ได้ยินซ้ำๆว่า กำลังจะเป็นบ้านเมืองที่ล้มเหลว.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
