ยังกระฉับกระเฉงกว่าวัยเมื่อได้ตำแหน่งปุ๊บก็ประกาศเรียกประชุมรัฐสภาเพื่อโหวตเลือกนายกรัฐมนตรีคนที่ 30 ทันที กำหนดเอาวันที่ 13 ก.ค.66 ไม่ต้องถือฤกษ์เอาชัยอะไรมาทำให้เสียเวลาเพราะยิ่งช้าไปมากกว่านี้ย่อมไม่ดีด้วยประการทั้งปวงบรรดาธุรกิจการค้าต่างก็ร้อนรนเร่งวันเร่งคืนอยากให้ได้รัฐบาลบริหารประเทศทุกลมหายใจเข้าออกนี่เท่ากับสนองประโยชน์ของชาติบ้านเมืองเพราะแม้จะกำหนดวันเลือกนายกรัฐมนตรีแล้วก็หาใช่ว่าจะเสร็จเรียบร้อยในทันทีทันใด เนื่องจากไม่รู้ว่าโหวตครั้งแรกจะได้หรือไม่จะต้องโหวตกันอีกกี่ครั้งจึงจะเรียบร้อยประมุขนิติบัญญัติใหม่สดแกะกล่องยังให้คำตอบไม่ได้เพราะกติกาไม่ได้กำหนดว่าจะต้องกี่ครั้งจึงจะเหมาะสมบางฝ่ายบอกว่าครั้งเดียวก็พอแล้วบางฝ่ายบอกว่าน่าจะให้โอกาสสัก 3 ครั้งแต่ที่บอกว่าก็โหวตไปเรื่อยๆจนกว่า ส.ว.จะครบวาระ 5 ปีนั่นมันพูดเกินไป เพราะนี่เป็นเรื่องของบ้านเมืองที่ต้องมีความรับผิดชอบร่วมกัน“ดุลพินิจ” ฟังความรอบด้านน่าจะเป็นทางออกคิดถึงตรงนี้แล้วไม่ได้หมายความ “พิธา ลิ้มเจริญรัตน์” แคนดิเดตจาก “ก้าวไกล” จะม้วนเสื่อกลับบ้าน แต่มองจากสถานการณ์และความน่าจะเป็นเอาเข้าจริงอาจจะโหวตครั้งเดียวผ่านเลยก็ได้จากนี้ไปจนถึงวันนัดโหวตจึงเป็นเรื่องของฝ่ายสนับสนุนที่จะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อหาเสียงสนับสนุนให้ได้ 376 เสียงถ้าได้ก็จบถ้าไม่ได้ก็จบเช่นเดียวกันนอกเหนือจากขอเสียงจาก ส.ว.แล้วอีกทางหนึ่งก็คือ การสนับสนุนจาก ส.ส.ที่ไม่ได้ร่วมจัดรัฐบาล ไม่ว่าจากภูมิใจไทย ชาติไทยพัฒนา ประชาธิปัตย์ พลังประชารัฐและรวมไทยสร้างชาติอย่างภูมิใจไทย 71 เสียง ถ้าได้มาบวกกับ 312 เสียงแค่นี้ก็ผ่านตลอดไม่ต้องพึ่งเสียง ส.ว.แต่อย่างใดสำคัญว่าจะทำได้หรือไม่?สิ่งหนึ่งที่ดูจะเป็นอุปสรรคสำคัญจากบรรดาพรรคการเมืองที่เอ่ยชื่อมานี้คือปัญหาที่ตรงกันก็คือเรื่อง ม.112ทุกพรรคนั้นคัดค้านอย่างเป็นเอกภาพอันไม่ต่างไปจาก ส.ว.ที่ติดใจในเรื่องนี้เช่นกันไม่ใช่แค่ยกเลิกแต่ห้ามแตะต้องไม่ว่ากรณีใดๆก็ตามเมื่อสถานการณ์เป็นไปเช่นนี้ทางเดียวก็คือต้องประกาศยุติการเข้าไปเกี่ยวข้องกับ ม.112 อย่างเดียวแม้ที่ผ่านมาพยายามที่จะบอกว่าที่ต้องการแก้ไขก็เพื่อเชิดชูสถาบันให้โดดเด่นขึ้น ไม่ได้ต้องการลดบทบาทแต่อย่างใดทว่าพูดร้อยครั้งก็ไม่เท่าลงมือทำเนื่องจากไม่เชื่อใจหรือไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกันต่างฝ่ายต่างยืนอยู่คนละมุม ยากที่จะปรับจูนเข้าหากันได้นี่คือเหตุผลที่ทำให้ “พิธา” เดินเข้าไปถึงทำเนียบได้นอกจากยืนอยู่แค่ประตูเท่านั้น!“สายล่อฟ้า”