เรื่องหลวงปู่ทวด วัดช้างให้ ปัตตานี เท่าที่ผมอ่านจากหนังสือ เล่มแรกๆเขียนจากคำบอกเล่า หลัง พ.ศ.2500 ไม่กี่ปี ท่านเป็นพระผู้ใหญ่ สมัยพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ปลายอยุธยาแต่เมื่ออ่านเล่มต่อๆมา โดยเฉพาะเรื่องเล่าจากวัดพะโคะ สงขลา ซึ่งว่ากันว่า เป็นวัดบ้านเกิดหลวงปู่ มีบันทึกเป็นหลักฐาน หลวงปู่ท่านเกิดก่อนหน้านั้น ไปถึงสมัยกลางอยุธยา รัชกาลสมเด็จพระเอกาทศรถแม้เรื่องหลวงปู่จะมีหลายเนื้อ แต่ทำนองเดียว ท่านเป็นพระอาคมขลัง ระดับเหยียบน้ำทะเลจืดพื้นความรู้จากเรื่องหลวงปู่ทวด ทำให้ผมอ่านเรื่อง ไม้กางแขน เพี้ยนเป็นไม้กางเขน ในหนังสือ ปากพูด หูเพี้ยน (สำนักพิมพ์ เพชรประกาย พ.ศ.2553) ที่คุณสังคีต จันทนโพธิ เขียน ได้รสชาติเพิ่มขึ้นคุณสังคีต ไม่ได้เล่า ทำไม ไม้กางแขน จึงเพี้ยนเป็นไม้กางเขน แต่ตั้งใจเล่าเรื่องเซนต์ ฟรานซิส เซเวียร์ นักบุญผู้ประกาศศาสนาคริสต์ที่สำคัญที่สุดคนหนึ่งในเอเชียเป็นผู้หนึ่งที่ร่วมจัดตั้งนิกายเยซูอิด ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 ชื่อท่านเป็นชื่อโรงเรียนเซนต์ฟรังในกรุงเทพฯ และเป็นชื่อบ้านเซเวียร์ ชุมชนชาวคาทอลิกในเมืองไทยหน้าโบสถ์เซนต์ ถัดจากหลุมฝังศพไปนั้น มีอนุสาวรีย์หินอ่อน ของเซนต์ ฟรานซิส เซเวียร์ ตั้งอยู่ คนที่ไปดูสะดุดใจ มือขวารูปสลักนั้นด้วน ใครบางคนอาจคิด เป็นฝีมือนักโบราณคดีสมัครเล่น แอบตัดไปขายแต่เมื่ออ่านจากตำนานชีวประวัติของท่าน ก็เปลี่ยนใจ เป็นหนึ่งในหลายๆปาฏิหาริย์ของท่าน ที่เล่าต่อๆกันมาประวัติศาสตร์ผสมตำนานเซนต์ ฟรานซิส มีว่า ท่านเดินทางไปเผยแพร่ศาสนาคริสต์ไปทั่วเอเชียท่านเดินทางทะเลไกลถึง 38,000 ไมล์ทะเล จากมะละกา ไปหมู่เกาะโมลุกกะ ไปฟิลิปปินส์ ไปญี่ปุ่น ไปจีนท่านตายที่เมืองเทียนสิน ของจีน เมื่อวันที่ 3 ธ.ค. ค.ศ.1552 ศพท่านถูกนำมาฝังที่มะละกาชั่วคราว แล้วย้ายไปฝังถาวร ที่เมืองกัว อินเดียชาวคริสต์เอเชีย บันทึกผลงานท่านว่า ท่านทำให้คนเอเชียมากมาย เห็นธรรมของคริสต์ศาสนาเรื่องเล่าที่จับใจชาวคริสต์เอเชียมาก ครั้งหนึ่งเดินทางทางเรือ รอนแรมหลงทิศทางในทะเล เจอพายุใหญ่ เรือใกล้ล่ม ท่านใช้ไม้กางเขนประจำองค์ จุ่มลงไปในทะเลทะเลที่กำลังบ้า ก็หายบ้า ท้องทะเลสงบทันทีแต่ก็มีเรื่องน่าเสียใจ ไม้กางเขนหลุดจากมือจมหายไปในทะเล เซนต์ ฟรานซิส เสียใจมาก ไม้กางเขนอันนี้ ท่านใช้ในการประทานพร ให้ชาวเอเชียมามากต่อมากท่านจึงสวดวิงวอนพระเจ้า ขอให้ได้ไม้กางเขนนั้นคืนวันต่อมา เมื่อเรือรอดพายุมาจอดฝั่ง เซนต์ ฟรานซิส กำลังเดินอยู่ชายหาด ปูน้อยตัวหนึ่งรูปร่างคล้ายปูม้า ก็คืบคลานตรงหน้า สองก้ามของมันหนีบไม้กางเขนนั้นมาคืนให้ท่านท่านดีใจมาก ประทานพรให้ปูน้อย ขณะที่มันคืบคลานลงทะเล เล่ากันว่า นับแต่นั้น ปูตัวนั้นก็มีรูปไม้กางเขนอยู่บนหลังกระดองก็เมื่อไม้กางเขนแสดงปาฏิหาริย์ได้ถึงขั้นนี้ หลังจากสำนักวาติกัน สถาปนา ท่านฟรานซิส เซเวีย เป็นเซนต์ เรื่องปาฏิหาริย์มากมายก็มีตามมาไม่แปลกที่จะมีเรื่องเล่าทำนองว่า ท่านใช้ไม้กางเขนชี้คนตายให้ฟื้นในทรรศนะคนแก่อย่างผม ปาฏิหาริย์มักเกิดให้คนที่ปลงใจเชื่อเห็นได้เสมอบ้านเมืองเราตอนนี้ ผมอยากให้มีปาฏิหาริย์ เกิดรัฐบาลใหม่ ที่เก่งกล้าเหมือนอัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยให้คนทั้งเมืองไทย กินอิ่มนอนอุ่น เหมือนบ้านอื่นเมืองอื่นเขาเสียที.กิเลน ประลองเชิง