ท่านผู้อ่านคงจำได้ เมื่อปลายเดือนมีนาคมที่ผ่านมา ผมแวะไปทัศนาจรจังหวัดพระนครศรีอยุธยากับพรรคพวกที่สนิทสนมกลุ่มหนึ่ง นอกจากจะได้ข้อมูลเชิงประวัติศาสตร์บ้าง ตำนานหรือเรื่องเล่าเก่าๆบ้าง มาฝากท่านผู้อ่านดังที่กำลังทยอยเขียนอยู่ในคอลัมน์ซอกแซกวันอาทิตย์มาได้หลายอาทิตย์แล้วนั้นผมยังได้ประเดิมปัญหาระดับชาติเรื่อง “ปลาทู” มาลงในคอลัมน์นี้ด้วย เหตุเพราะระหว่างแวะไปรับประทานอาหารกลางวัน ซึ่งมีเมนู “นํ้าพริกปลาทู” ด้วยนั้น...ปลาทูที่ร้านอาหารเขาจัดมาให้ตัวใหญ่มาก มิใช่ปลาทูธรรมดาๆหน้างอคอหักอย่างที่เรารับประทานอยู่ตามปกติสอบถามพนักงานเสิร์ฟทราบว่าเป็นปลาทูโอมาน ซึ่งทางร้านสั่งมาแทนปลาทูไทยที่กำลังขาดแคลน...ทำให้ผมมีโอกาสรับประทานปลาทูโอมานครั้งแรกในชีวิตแม้รสชาติจะดีพอใช้ และหากจำเป็นจริงๆก็ใช้แทนปลาทูไทยได้ แต่ผมยังไม่อยากให้เกิดสถานการณ์จำเป็นเช่นนั้นขึ้น เพราะยังต้องการรับประทานปลาทูไทยๆมากกว่า เพราะอร่อยและคุ้นลิ้นมากกว่าจึงกลับมาศึกษาความรู้เรื่องปลาทูไทยเป็นการใหญ่ จากสารคดีพิเศษที่ไทยรัฐออนไลน์ของเรานี่แหละเคยจัดทำไว้...ทำให้ทราบว่าปลาทูไทยๆของเราเริ่มลดน้อยอย่างน่าวิตกมาหลายปีแล้วต้องสั่งปลาทูเข้ามาทดแทนปีละมากๆ และหนึ่งในจำนวนปลาทูอิมพอร์ตก็คือปลาทูยักษ์โอมานที่ผมเพิ่งมีโอกาสไปกินที่อยุธยานั่นเองประสาคนที่ยึดติดอยู่กับรสชาติของปลาทูไทยและบังเกิดความห่วงใยว่าปลาทูไทยจะหมดไปจากท้องทะเลไทยของเรา ผมจึงหยิบมาตั้งเป็นประเด็นถามกรมประมงว่า อนาคตจะเป็นอย่างไร? ปลาทูไทยจะหมดไปไหม? หรือจะโตทันกินไหม? แล้วกรมประมงมีแผนการในการแก้ไขปัญหาระดับชาติในเรื่องนี้อย่างไรบ้าง?บัดนี้ผมได้รับคำตอบมาแล้วครับ เป็นหนังสือราชการอย่างเป็นทางการในนามของกรมประมง ลงเลขที่และลงวันที่มาเรียบร้อย รวมทั้งลงนามโดยท่านอธิบดี เฉลิมชัย สุวรรณรักษ์ ด้วยตนเองเลยทีเดียวต้องขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ที่ท่านเข้าใจความรู้สึกของผมและคนไทยที่ห่วงใยปัญหาเรื่องปลาทูอย่างยิ่ง และได้ชี้แจงมาอย่างละเอียดผมคงไม่สามารถจะนำลงได้ทั้งหมด แต่จากคำชี้แจงของท่านสรุปได้ว่า กรมประมงตระหนักในปัญหาเรื่องปลาทูไทยลดลงมาตั้งแต่ปี 2557 แล้ว จึงได้ศึกษาหาสาเหตุต่างๆจนพบสาเหตุหลักประการหนึ่งคือ การจับปลาทูในฤดูวางไข่และการใช้เครื่องมือที่เป็นพิษเป็นภัยต่อลูกปลานั่นเองทางกรมประมงจึงเริ่มปรับปรุงวิธีการออกใบอนุญาตเสียใหม่ รวมทั้งการกำหนดขนาดการใช้เครื่องมือในการจับปลาและสัตว์นํ้าต่างๆ และที่สำคัญจะมีการ “ปิดอ่าวไทย” หรือการห้ามทำการประมง หรือจับสัตว์นํ้าในบางช่วงเวลาดังที่ได้ประกาศปิดอ่าวไทยในบางส่วนของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ชุมพร และสุราษฎร์ธานี เพื่อการคุ้มครองลูกปลาทูมาตั้งแต่ 15 กุมภาพันธ์โน้นแล้ว และจะปิดต่อไปจนถึง 15 พฤษภาคมที่จะถึงหลังจากนั้นก็จะปิดต่อในพื้นที่ตอนกลางๆทะเลอีก 5,300 กิโลเมตร ไปอีก 30 วัน จนถึง 14 มิถุนายน เพื่อให้ลูกปลาทูและสัตว์นํ้าอื่นๆมีโอกาสเติบโตได้อย่างเต็มที่ท่านสรุปว่า ผลจากการดำเนินการเช่นนี้ ทำให้ผลผลิตปลาทูไทยเราในปีล่าสุดเพิ่มขึ้นมาพอสมควร และหวังว่าจากการดำเนินการอย่างต่อเนื่อง จะทำให้ผลผลิตปลาทูเพิ่มขึ้นเรื่อยๆขณะเดียวกันกรมประมงก็ยังมีการเพาะและขยายพันธุ์ปลาทูให้มากขึ้นด้วย เพื่อนำมาเพาะเลี้ยงในบริเวณชายฝั่งอันจะสามารถช่วยชดเชยการออกจับในทะเลได้จำนวนหนึ่งในอนาคตข้างหน้าต้องขอขอบคุณในความพยายามต่างๆของกรมประมง...ซึ่งโดยส่วนตัวผมมีความคุ้นเคยกับกรมนี้อย่างมาก เมื่อ 30 ปีที่แล้วและให้ความเชื่อถือเชื่อมั่นในการทำงานมาตลอดเรื่องประมงน้ำจืดผมแทบไม่ห่วงเลย แต่ประมงน้ำเค็มปัญหาเยอะมากเพราะเป็นธุรกิจใหญ่มาก...บางปัญหาอาจจะใหญ่เกินท่านอธิบดีผมขอเอาใจช่วยให้ท่านสามารถแก้ปัญหาการขาดแคลน “ปลาทูไทย” ได้สำเร็จนะครับ เพื่อให้ “ปลาทูไทย” อยู่เคียงคู่ “น้ำพริกกะปิไทย” ตลอดไปตราบนานเท่านาน.“ซูม”
