วันที่ นายเจิ้ง เต๋อซิง นักศึกษาปี 2 ของมหาวิทยาลัยเหอหนาน เมืองเจิ้งโจว มณฑลเหอหนาน วัย 21 ปี เช็กอินห้องชั้น 8 ของโรงแรมแห่งหนึ่ง แล้วส่งข้อความ sms บอกเพื่อนๆ และพ่อตัวเอง ที่เมืองชิงเต่าว่า “ไม่ต้องมาเก็บศพตัวเอง เพราะมันเป็นเรื่องที่น่าอับอายขายหน้า” ก่อนตัดสินใจกระโดดตึกฆ่าตัวตายเมื่อปีที่แล้วด้วยเหตุที่ว่า ก่อหนี้สินพะรุงพะรังจนจบไม่ลง เพราะติดพนัน + การตามไล่ทวงเงินของเจ้าหนี้หลายสิบเจ้า รวมๆแล้ว เกือบ 590,000 หยวน หรือเกือบ 3 ล้านบาท!! นั้นเป็นอีกหนึ่ง ตย.เรื่องเล่าของนักศึกษาที่มีหนี้ท่วมแล้วขอจบชีวิตก่อนวัยอันควร ที่สื่อจีน และสังคมออนไลน์รายงานจนกลายเป็นเหตุรายวัน จุดกระแสสังคมให้ตื่นตัวจากภาวะ “จ่าเฉย” กับพฤติกรรมจับจ่ายของคนรุ่นใหม่เพราะการปล่อยเงินกู้ของเจ้าหนี้ออนไลน์ ที่พุ่งกลุ่มเป้าหมายไปที่นักศึกษาตามมหาวิทยาลัย แล้วใช้วิธีคิดดอกเบี้ยแพงมหาโหดกับว่าจ้างชายฉกรรจ์เพื่อข่มขู่ตามเก็บหนี้ โดยสัญญาเงินกู้ยืมเมื่อ 2 ปีก่อน คิดดอกเบี้ยเดือนละ 1-2% หรือราวปีละ 13-27% ถ้าจ่ายดอกล่าช้าก็คิดวันละต่ำๆ 0.5% เทียบแล้วก็ปีละ 517% !!!เฮียๆขูดเลือดพวกนี้จะให้เครดิตด้วยเงื่อนไขง่ายๆ หลอกล่อด้วยวัตถุนิยม ที่กลุ่มวัยรุ่นคิดอยากได้ แต่ไม่มีกำลังซื้อ ทั้งไอโฟนรุ่นใหม่ แล็ปท็อป ขั้นตอนก็ไม่มีอะไรยุ่งยาก เพื่อให้นักศึกษามากู้เงินก้อนใหม่ไปจ่ายก้อนเก่า หรือเอาไปจ่ายดอก โปะหนี้เก่าด้วยหนี้ใหม่จนพอกหางหมูถ้าเป็นน้องๆ หมวยๆ ก็โดนบังคับให้ถือบัตร ปชช.ในสภาพไร้เสื้อผ้าเป็นการค้ำประกันเงินกู้ ส่วนอาตี๋ก็โดนรุมซ้อม หลายคนจึงใช้วิธีลาออกกลางคันเพื่อหนีการตามล่าทางการก็พยายามทั้ง 1. ดักแก๊งเจ้าหนี้ออนไลน์ ซึ่งก็หุบหายไปพักๆ แล้วโผล่ออกมาด้วยการเปลี่ยนชื่อบริษัทใหม่ ไปแปะกระดาษโฆษณาทั่วมหา’ลัย เหมือนเดิม ซึ่งไม่มีสถิติอย่างเป็นทางการ แต่สำนักข่าวซินหัวรายงานถึงผลการวิจัยไม่ระบุชื่อว่า...เมื่อปีที่แล้ว อุตสาหกรรมหนี้นอกระบบนี้เติบโตเงินกระจายกว่า 80,000 ล้านหยวน!!!ทั้ง 2. ออกมาตรการช่วยเหลือผ่านธนาคารของรัฐที่มีโครงการให้เงินกู้ยืม นศ. ซึ่งไม่ต้องมีหลักทรัพย์ค้ำประกัน แต่จำกัดวงเงินแทนลูกหนี้อาจหมดอนาคต รึ หมดลมหายใจ ส่วนคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็คงต้อง “หมดหวัง” อย่างปวดร้าว...ฤทัยรัช จันทร์เพ็ญ
