เจ้าของร้านเล่าเรื่องราวใจฟู ลูกค้าขอเลี้ยงข้าว "คนไร้บ้าน" ที่เคยปั่นสามล้อไปส่งโรงเรียนทุกวันตอนเป็นเด็ก บอกการแบ่งปันเล็กๆ น้อยๆ อาจจุดประกายการให้ที่ยิ่งใหญ่ได้
กลายเป็นเรื่องราวดีๆ ที่ถูกแชร์ในโลกออนไลน์ เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊ก Bat Surakiat ได้โพสต์ภาพพร้อมระบุข้อความว่า พี่คนไร้บ้าน มีอาชีพเก็บขวดขาย นอนตามตึกร้าง ผ่านที่ร้านทุกวัน ไม่เคยขอ ไม่เคยอยากได้อะไร ให้ก็เกรงใจตลอด จนต้องบังคับว่าผ่านมาต้องแวะกินข้าวนะ ไม่ต้องเกรงใจ ถือว่าเราเป็นเพื่อนกันนะ
จนวันนี้มีเรื่องดีๆ เกิดขึ้น คือ มีลูกค้าคนหนึ่งที่นั่งกินข้าวอยู่ อาสาจะจ่ายค่าข้าวให้เขา เลยบอกว่าผมไม่ได้เก็บตังอยู่แล้ว ไม่ต้องจ่ายแทน ลูกค้าคนนั้นเลยเดินไปพูดกับพี่คนไร้บ้านว่า "พี่จำได้ไหม สมัยผมยังเด็ก พี่ปั่นสามล้อไปส่งผมไปเรียนทุกวันเลย" แล้วก็ควักเงินจำนวณหนึ่งให้พี่คนไร้บ้านไป พร้อมกับขอบคุณที่พาไปส่งโรงเรียนตลอด ในช่วงวัยเด็ก
เพิ่มเติม แกจะเดินออกจากที่พักช่วง 6 โมง ทุ่มนึง เก็บขวดตามเส้นติวานนท์ แยกแคราย โรงพยาบาลทรวงอก ใช้รถเข็นสองล้อ อยู่ละแวกนี้ถ้าเจอ มีขวดมีลังกระดาษอะไร เก็บไว้ให้แกได้นะ บอกแกก็ได้ให้ไปเก็บที่บ้าน
ซึ่งหลังจากเรื่องราวดังกล่าวถูกเผยแพร่ออกไป ต่างก็มีคนเข้ามาชื่นชมทางร้าน และลูกค้าคนดังกล่าวเป็นจำนวนมาก อาทิ เป็นเรื่องราวดีๆ, ใจนายหล่อมาก, น่ารักมากค่ะ, ขอให้กิจการรุ่งเรืองเลยนะคะ, อ่านแล้วใจฟูเลยค่ะ ฯลฯ
ล่าสุดวันที่ 5 กรกฎาคม 2567 คุณแบต เจ้าของร้าน ได้เปิดใจกับ "ทีมข่าวไทยรัฐออนไลน์" โดยเล่าถึง "พี่เจี๊ยบ" คนไร้บ้านที่ผ่านหน้าร้านเป็นประจำว่า ผ่านอาทิตย์ละสามครั้งเป็นอย่างต่ำ เพราะร้านขายของเก่าอยู่ในซอย จะต้องเข็นผ่านหน้าร้านเพื่อเอาไปขาย
...
ส่วนสาเหตุที่ช่วยเหลือ คุณแบต เผยว่า อยากได้มิตรภาพ ส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ใช่การช่วย เรียกมันว่าการแบ่งปัน ไม่จำเป็นต้องมีมาก แค่พอมีก็แบ่งกันได้ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แค่ข้าวบ้างน้ำบ้างนิดหน่อย สิ่งที่พี่เขาให้ผมกลับมาเสมอ คือการมาและไปพร้อมรอยยิ้ม พร้อมกับเรื่องราวที่ได้เจอมาในแต่ละวัน วันนี้ขายได้เท่าไร วันนี้เก็บได้อะไรมาบ้าง
สำหรับลูกค้าคนดังกล่าว ชื่อ พี่นัท มาพร้อมเหตุผลว่า พี่เขาเคยปั่นสามล้อไปส่งตอนเด็ก เก็บตังค์บ้าง ไม่เก็บตังค์บ้าง ก็เลยรู้สึกผูกพันและไม่ได้เจอเขาเลยมาเป็น 10 ปี แต่จำได้ว่าน่าจะใช่ ส่วนตัวผมก็รู้สึกดีใจครับ ที่อย่างน้อยก็ไม่ใช่ผมคนเดียวที่มองเห็นเขา
เมื่อถามว่า พี่เจี๊ยบ จำเรื่องราวในอดีตได้หรือไม่ ทาง คุณแบต เผยว่า พี่เขาจำไม่ได้ครับ แต่ก็มีสีหน้าและกิริยาที่แสดงออกถึงความดีใจ
สุดท้ายนี้ คุณแบต ยังกล่าวอีกว่า บางครั้งการที่เราแบ่งปันอะไรเล็กๆ น้อยๆ ให้ใครสักคน มันอาจจะจุดประกายให้ผู้รับ หรือผู้ที่พบเห็น ได้รู้จักการให้ว่ามันไม่ได้ยากเย็น หรือเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ใครๆ ก็ทำได้ และผมเชื่อว่ามันจะเป็นเอฟเฟกต์ต่อไปเรื่อยๆ จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 4 และทวีคูณไปไม่รู้จบ
อย่ามองว่าสิ่งที่ผมทำ ทำให้ผมเป็นคนดีเลยครับ สำหรับผมมันเป็นสิ่งที่คนปกติที่มองคนอย่างเท่ากันเขาทำกัน ขอบคุณจากหัวใจครับ.
ขอบคุณข้อมูลจาก เฟซบุ๊ก Bat Surakiat