ครูสาว เล่าประสบการณ์ชีวิตคู่ หลังตัดสินใจยุติความรัก 8 ปี ขอดูแลลูกสาวด้วยตัวเอง เผยที่ผ่านมา เคยไว้ใจฝากชีวิตให้คนๆ หนึ่งด้วยความซื่อสัตย์ แต่สุดท้ายกลับเจ็บช้ำบ่อยครั้ง...
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เฟซบุ๊กของครูสาวรายหนึ่ง ได้โพสต์แบ่งปันประสบการณ์การใช้ชีวิตคู่สามีภรรยานาน 8 ปี มีลูกสาวที่น่ารักด้วยกัน 1 คน ก่อนที่จะตัดสินใจหย่าร้างกับสามี โดยเล่าว่า ช่วงหลายปีที่ผ่านมา ได้เดินตามหลังคนๆ หนึ่งด้วยความซื่อสัตย์อย่างไม่มีข้อแม้และไว้ใจ
แม้ว่าระหว่างทาง เขาจะโรยเศษแก้วทิ้งไว้บนพื้นจนทิ่มตำเท้า แต่ฉันก็เดินตามเขาไปเรื่อยๆ เพราะคิดว่าเสียดายเวลาที่อุตส่าห์เดินตามมาตั้งนาน จนกระทั่งวันหนึ่งมีเด็กคนหนึ่งเกิดขึ้นมา ฉันต้องอุ้มเด็กคนนี้เอาไว้เพื่อไม่ให้เด็กโดนเศษแก้ว
จนกระทั่ง 8 ปี ในที่สุดเราก็ถึงทางแยก มี 2 ทาง คือ ทางเดิมที่แม้จะมีเศษแก้วประปรายให้เห็น แต่ก็ยังคงมีแผ่นหลังที่คุ้นเคยกับรอยยิ้มจริงใจของเขาที่เหมือนคอยให้ความหวังว่าเขากำลังจะเลิกโรยเศษแก้วแล้ว หรือจะเลี้ยวออกไปอีกทาง ที่มันโคตรมืดและไม่รู้จะมีอะไรอยู่ข้างหน้า แต่ไม่ว่าจะเลือกทางใดก็จะไม่มีวันปล่อยเด็กคนนี้แน่นอน "ที่ทางแยก...ฉันมองลงไปที่เท้าตัวเอง ตอนนี้มันดูไม่เหมือนเท้าอีกต่อไป มันเต็มไปด้วยบาดแผลนับไม่ถ้วน มันเจ็บ มันชา แล้วกลับมาเจ็บอีก วนไปเรื่อยๆ"
วันนี้ ฉันตัดความเสียดาย 8 ปีที่ผ่านมาไว้ที่ตรงทางแยกนั้น แล้วเลือกเดินทางใหม่ ทางที่มันโคตรจะมืดและไม่รู้จะเจอกับอะไรอีก แต่อย่างน้อยที่สุดทางนี้ก็ไม่มีเศษแก้วอีกแล้ว แน่นอนว่า เมื่อไม่มีเศษแก้ว ฉันจึงกล้าที่จะวางเด็กลงกับพื้นแล้วจับมือกันเดินแทนการอุ้ม
ฉันรู้สึกดีขึ้นอย่างประหลาด จากที่เป็นแต่ผู้ตามที่ซื่อสัตย์ ฉันรู้ทันทีว่าตอนนี้ฉันต้องมาเป็นผู้นำที่เข้มแข็งแทนในวินาทีนี้เลย เพราะฉันกำลังจะมีเด็กคนนึงเดินตามแผ่นหลังของฉัน ตอนนี้ฉันยังเดินต่อไม่ค่อยไหวเลย จากนี้ฉันอาจจะนั่งลงใช้เวลาในการรักษาแผลที่เท้าไปสักพัก แต่ไม่นานหรอกฉันจะลุกขึ้นแล้วเดินต่อ เดินไปไอ้ทางที่มืดนี่แหละ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า... ฉันยังอยู่ ฉันยังไม่ตาย ฉันจะไปต่อ ฉันจะไปได้โดยไม่ต้องเดินตามใครอีก และฉันไม่กลัวอะไรอีกแล้ว.
...
อย่างไรก็ตาม ได้มีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นและให้กำลังใจคุณแม่รายนี้จำนวนมาก โดยส่วนใหญ่ระบุว่า เป็นการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยวและขอให้คุณแม่และลูกสาวผ่านมันไปให้ได้ เป็นต้น.