วันแรงงานแห่งชาติ เวียนมาถึงอีกแล้วนะครับ 1 พฤษภาคม หรือ วัน “เมย์เดย์” เป็นวันแรงงานของหลายๆประเทศ รวมทั้งประเทศไทยเรา
แม้ในช่วงแรกๆ วันที่ 1 พฤษภาคม จะเป็นเพียงวันหยุดให้คนงานได้พักผ่อนเท่านั้น แต่ต่อมาเมื่อโลกเล็งเห็นถึงความสำคัญของผู้ใช้แรงงานมากขึ้น จึงหันมาจัดงานที่เป็นสาระ และยกย่องให้เกียรติ และเป็นประโยชน์ต่อผู้ใช้แรงงานมากขึ้นเรื่อยๆ
สำหรับในบ้านเราจะมีงานทั้ง 2 แบบควบคู่กันไป ทั้งในงานที่แสดงออกถึงความสำคัญของแรงงาน และรวมไปถึงงานสนุกสนานรื่นเริง เพื่อให้ผู้ใช้แรงงานหายเหน็ดเหนื่อยกันบ้างในวันนี้
สำหรับปีนี้ผมไม่แน่ใจว่าจะมีงานฉลองที่ไหนบ้าง เพราะเมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมา ข่าวคราวยังค่อนข้างสับสนอยู่ โดยเฉพาะการจัดงานใหญ่อย่างเป็นทางการ ซึ่งทราบว่ามีปัญหาหลายๆประการ
ดูเหมือนประธานจัดงานจะออกมาแถลงข่าวว่า เชิญนายกรัฐมนตรีไว้แล้ว แต่ท่านไม่สามารถจะมาร่วมได้ รวมทั้งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานด้วย โดยเหตุผลที่ว่า ทั้ง 2 ท่านต่างทำหน้าที่รักษาการ
ดังนั้น ผู้ใหญ่ หรือตัวแทนทางฝ่ายราชการ จึงอาจเป็นปลัดกระทรวงแรงงาน หรืออธิบดีกรมใดกรมหนึ่งเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม สำหรับการดำเนินการทางด้านพิธีสงฆ์นั้น คงจะดำเนินไปตามปกติในช่วงเช้าวันนี้ ที่ลานพระบรมรูปทรงม้า
ส่วนการเดินเพื่อแสดงสัญลักษณ์และการแสดงพลังของแรงงานไทย จากลานพระบรมรูปไปสู่ท้องสนามหลวงไม่ทราบจะมีหรือไม่ ขอได้โปรดติดตามข่าวคราวล่าสุดด้วยว่าในที่สุดคณะกรรมการจัดงานจะตัดสินใจอย่างไร
เพราะมีข่าวว่า กปปส.อาจจะย้ายการชุมนุมมาที่ถนนราชดำเนิน ซึ่งการเดินขบวนของแรงงานไปท้องสนามหลวง ต้องผ่านถนนราชดำเนินจึงอาจไม่สะดวกเท่าไรนัก
แต่ไม่ว่างานเฉลิมฉลองของปีนี้จะเป็นไปอย่างไร ผมก็ยังหวังว่า ความสำคัญของวันแรงงานแห่งชาติจะยังคงอยู่ในใจของคนไทยทุกๆคน
ผมเชื่อว่าในส่วนลึกของประชาชนชาวไทยทั่วไป ต่างเข้าใจและตระหนักในความสำคัญของผู้ใช้แรงงานเป็นอย่างยิ่ง
ที่น่าเสียดายอีกประการหนึ่งสำหรับวันแรงงานแห่งชาติปีนี้ก็คือ สถานการณ์เศรษฐกิจของประเทศไทยเราที่ขยายตัวในอัตราที่ต่ำกว่าปีก่อนๆดังที่ทราบกันอยู่แล้ว
เราคงจะได้ยินข่าวกันแล้วเช่นกันว่า โรงงานขนาดกลางขนาดย่อมปิดตัวเองไปมาก ทำให้มีคนตกงานและว่างงานเพิ่มขึ้น
แม้แต่โรงงานใหญ่ๆหลายแห่งก็ลดปริมาณการผลิตลง เพราะผลิตแล้วขายไม่ออก ทำให้ต้องลดคนงานหรือลดเวลาทำงานลงจากปกติ
ต้องขอแสดงความเสียใจสำหรับผู้ที่ถูกเลิกจ้างหรือที่จำเป็นต้องออกจากงานอีกครั้งหนึ่ง
ผมก็ได้แต่หวังว่าทั้ง 2 ฝ่าย ทั้งนายจ้างและลูกจ้างจะมีความเข้าใจซึ่งกันและกัน และควรมีการประชาสัมพันธ์ถึงความจำเป็นที่จะต้องเลิกจ้าง ว่ามาจากอะไร? หรือเพราะอะไร?
เพื่อสร้างความสัมพันธ์ที่ดีเอาไว้ในอันที่จะรอการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ และกลับมาทำงานร่วมกันใหม่ในวันข้างหน้า
งานอีกประเภทหนึ่งที่อาจจะต้องลดลงอย่างมากคือ โครงการก่อสร้างต่างๆของภาครัฐที่อาจชะลอตัวลงบ้าง เพราะรัฐบาลรักษาการอาจไม่กล้าตัดสินใจในหลายๆเรื่อง แม้จะมีงบประมาณอยู่แล้ว
ขณะเดียวกัน การที่ไม่มีรัฐบาลที่มีอำนาจเต็มในการบริหารประเทศในช่วงนี้ ก็อาจทำให้การเตรียมงบประมาณสำหรับปีหน้าจะต้องล่าช้าไปกว่ากำหนด
ซึ่งก็จะส่งผลให้โครงการลงทุนจำนวนมากของภาครัฐในปีหน้าจะต้องยืดระยะเวลาออกไป และไม่สามารถรองรับแรงงานทั้งเก่าและใหม่ได้อย่างทันท่วงที
เอาเถอะครับ เมื่อปัญหาเกิดขึ้นแล้วก็ต้องหาทางแก้ไขกันไป
อย่างที่ทราบนั่นแหละว่า ส่วนหนึ่งของปัญหามาจากความขัดแย้งทางการเมือง และหากยังขัดแย้งกันต่อ ปัญหาต่างๆก็คงจะหนักยิ่งขึ้น
ก็ได้แต่หวังว่านักการเมืองทุกฝ่ายจะได้ลดราวาศอก หันหน้าเข้าหากัน เพื่อหาทางออกให้แก่ประเทศชาติดังที่ทุกฝ่ายเรียกร้อง
วันแรงงานแห่งชาติปีนี้อาจจะเหงาไปบ้างก็ช่างเถอะ แต่วันแรงงานแห่งชาติปีหน้าอย่าให้เหงาอีกเป็นอันขาด
เพราะถ้าเหงาทุกๆปี หรือหลายๆปี ประเทศไทยจะอยู่ได้อย่างไร? ฝากนักการเมืองทั้งหลายไปคิดเป็นการบ้านก็แล้วกันครับ!
“ซูม”