เขย่า พปชร. ชิงการนำ การประชุมสามัญประจำปีพรรคพลังประชารัฐในวันที่ 18 มิ.ย.64 ที่จังหวัดขอนแก่น เป็นมุมที่น่าจับตามองไม่น้อย เพราะมันจะบอกอนาคตของ “3 ป.” ว่าจะก้าวต่อไปข้างหน้าได้หรือไม่
ร.อ.ธรรมนัส พรหมเผ่า รองหัวหน้าพรรค ที่พยายามสะสมบารมีเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากคนในพรรค จากสังคมการเมืองนอกพรรค และที่สำคัญก็คือ “3 ป.” เจ้าของพรรคตัวจริง
วันนี้หากวัดความนิยมจากคนในพรรคแล้ว มีความได้เปรียบกับคนอื่นๆ เพราะคุมเสียงได้เกือบทุกภาค ยิ่งในหัวเลี้ยวหัวต่อทางการเมืองที่กำลังจะก้าวไปอีกมิติยิ่งเป็นโอกาสที่จะก้าวข้ามขั้น “ขึ้นชั้น” ทางการเมืองได้เลย
มองตามรูปการณ์แล้ว ร.อ.ธรรมนัสที่แม้จะมีประสบการณ์ทางการเมืองกับพรรคเพื่อไทยมาก่อน แต่ก็เป็นได้แค่ “หางแถว” เท่านั้น
ไม่มีโอกาสหรือช่องทางที่จะผลักดันตัวเองให้ขึ้นมาอยู่ในแนวหน้าได้ พูดง่ายๆว่าเล่นการเมืองเพื่อใช้เป็นบารมีเพื่อปกป้องตัวเองเท่านั้น
แต่สถานการณ์ในปัจจุบันกับพลังประชารัฐแล้วแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ที่สำคัญก็คือ ความมุ่งมั่นที่จะเอาดีทางนี้อย่างเต็มตัว
อีกทั้งยังได้รับความเอ็นดูจากผู้มีอำนาจในปัจจุบันที่ต้องการพลังสนับสนุนจากคนที่มีศักยภาพมาเป็นกำลังเสริม ก็เลยเป็น “จิ๊กซอว์” ตัวสำคัญเพื่อเสริมอำนาจ
...
แน่นอนว่าความที่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ หัวหน้าพรรคพลังประชารัฐ ถือได้ว่าเป็น “พี่ใหญ่” ของคนทั้งพรรค นั้นถือว่ามีบารมีและได้รับความเคารพนับถือในทุกวงการ
มีความสัมพันธ์และผูกพันกับนักการเมืองจำนวนไม่น้อย เนื่องจากอยู่ในวังวนชีวิต แต่ก็ไม่เคยเข้ามาสู่การเมืองอย่างเป็นจริงเป็นจัง แต่มีใจให้กับ “การเมือง” ทุกลมหายใจ
กลุ่มสามมิตรที่นำโดยนายสมศักดิ์ เทพสุทิน นายสุริยะ จึงรุ่งเรืองกิจ ที่นำทัพมาอยู่พลังประชารัฐจนสามารถเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาล
แต่ไม่ได้ติดต่อกันโดยตรง แต่ผ่านมาจาก “สมคิด จาตุศรีพิทักษ์” ที่คุ้นเคยกันมาก่อนจากไทยรักไทย นั่นจึงเป็นจุดเชื่อมต่อที่สำคัญ แต่สุดท้ายก็แตกคอกันเองเนื่องจากแนวคิดทางการเมืองเป็นแบบ “ปลาคนละน้ำ” จึงไปคนละวิถีทาง
ที่สำคัญก็คือ ทั้งสมศักดิ์และสุริยะนั้นถือเป็น “นักการเมือง” ระดับโคตรเซียน ผ่านประสบการณ์มาอย่างโชกโชน อีกทั้งยังมีทุนทรัพย์ที่เสริมบารมีได้อีกด้วย
อย่าง “โกมล จึงรุ่งเรืองกิจ” พี่ชายนายสุริยะ ที่ลงทุนซื้อลิขสิทธิ์บอลยูโร 300 ล้านกว่าบาท ทำให้คนไทยสุขใจขึ้นมาบ้าง
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯ และรัฐบาล ได้คะแนนไปจมหู ต่างฝ่ายต่างก็มี “ต้นทุน” ทางการเมือง ที่ “3 ป.” ต้องคิดอยู่ไม่น้อย.
“สายล่อฟ้า”