กระแสย้ายประเทศ ประชดรัฐบาล เป็นความเคลื่อนไหวของสังคมระหว่างที่กำลังเผชิญกับโควิด-19 ระลอกที่ 3 ซึ่งไทยกำลังเผชิญอย่างหนักในเวลานี้
ผมว่าเรื่องนี้ในความเป็นจริงแล้วคงไม่ได้ทำได้ง่ายๆ แต่มันสะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกที่ไม่พอใจในการแก้ไขปัญหา
ก็เลยประชดประชันไปหาที่อื่นอยู่ดีกว่า
ความจริงแล้วไม่ว่าไทยหรือประเทศอื่นๆ ต่างก็เจอปัญหาไม่ต่างกัน พูดง่ายๆว่าแม้บ้างประเทศจะคลี่คลายไปได้บ้าง
แต่ก็ยังไม่มีหลักประกันว่าจะจบลงไปแล้ว
ถือเสียว่าเป็นปรากฏการณ์ของโลกมนุษย์ที่ถึงวาระจะต้องมาเจอกับโรคระบาดอย่างที่เคยเจอกันมาแล้วในยุคสมัยก่อนหน้านี้
กว่าจะเรียบร้อยได้ก็ต้องเสียหายล้มตายกันมาเป็นจำนวนมาก
หรือพอจะเปรียบเทียบได้ว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างหนึ่งของโลกมนุษย์ที่จะฝ่าฟันพ้นไปให้ได้
รัฐบาลไหนมาเจออย่างนี้เข้าไปก็เหนื่อยทั้งนั้นแหละ...
วันนี้ที่สำคัญก็คือการแก้ไขปัญหาแม้จะมีส่วนหนึ่งที่มีปัญหาการเมืองกับรัฐบาล แต่เมื่อเป็นปัญหาของชาติซึ่งจะต้องได้รับผลกระทบทุกคน
ก็ต้องมาพิจารณากันให้ดีและรอบคอบว่าควรจะวางบทบาทกันอย่างไรให้เหมาะสมกับสถานการณ์
มีฝ่ายตรงข้ามกับรัฐบาลหลายคนที่มองเห็นถึงมุมนี้ด้วยความรับผิดชอบ ไม่ใช่เล่นการเอาชนะคะคานลูกเดียว
ด้วยการเสนอข้อคิดเห็นและแนวทางการแก้ไขที่เป็นเหตุเป็นผลน่าจะนำไปเป็นข้อมูลประกอบในการดำเนินนโยบายเพื่อแก้ไขปัญหา
สถานการณ์วันนี้จึงน่าจะเป็นประโยชน์ต่อสังคมอย่างยิ่ง
ดีกว่าขับไล่ไสส่งเป็นรายวันซึ่งไม่เป็นผลดีแต่อย่างใด เพราะทุกอย่างกำลังเป็นปัญหาที่จะต้องช่วยกันแก้ไข
ด้วยสติปัญญาและวุฒิภาวะที่เป็นประโยชน์
...
ต้องยอมรับว่าสถานการณ์โควิด-19 ถือเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสำคัญที่ทุกคนจะต้องร่วมมือร่วมใจอย่างเต็มที่
คิดถึงประชาชนส่วนใหญ่ให้มากกว่าความรู้สึกและความไม่ชอบพอกัน
รัฐบาลและทีมงานแก้ไขปัญหาต้องมีสมาธิและใช้ปัญญาร่วมกันแก้ไข เพราะถ้าไม่สามารถหยุดการแพร่ระบาดไปได้
ก็จะต้องพังไปด้วยกัน คือทุกคนแพ้
ในกรุงเทพฯเมืองหลวงของประเทศเกิด “คลัสเตอร์” หลายจุดสำคัญโดยเฉพาะที่คลองเตย ซึ่งเป็นชุมชนที่มีประชากรอาศัยอย่างหนาแน่น
อยู่กันแบบแออัดยัดเยียดยิ่งควบคุมได้ยาก
จึงต้องปฏิบัติการในเชิงรุกทุกรูปแบบเพื่อควบคุมให้อยู่อย่างที่รัฐบาลกำลังดำเนินการ เพียงแต่ต้องถูกวิธีอย่างเป็นระบบ
ที่สำคัญก็คือการประเมินภาพรวมให้ชัดเจน อะไรที่ไม่สนองต่อการแก้ไขก็ต้องจูนใหม่
เป็นบทเรียนสำคัญของ “นักการเมือง” ที่จะต้องรู้สึกรู้สา!
“สายล่อฟ้า”