เริ่มต้นด้วยความลำบาก

ไม่พลาดเป้าแน่ เพราะดูจากขั้วพลังประชารัฐที่มีพรรค การเมืองร่วมสนับสนุนได้เสียงมากกว่าอีกขั้วหนึ่ง

เป็นรัฐบาลเสียงปริ่มน้ำ...นั่นแหละคือความยาก

การโหวตเลือกนายกฯจึงไม่พลาดเป้าคือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯคนที่ 29 ไม่ใช่คนที่ 30 เนื่องจากยังเป็นนายกฯคนเดิม

พลันที่มีข่าวการตั้งรัฐบาลได้ สิ่งที่ปรากฏก็คือตลาดหุ้นพุ่งขึ้นถึง 17.47 จุด อันเป็นสิ่งบ่งบอกว่าการเมืองยังเป็นปัจจัยสำคัญ

มีผลต่อความ “เชื่อมั่น” ที่ทำให้เศรษฐกิจคึกคักขึ้น

หลังจากนั้นพลังประชารัฐคงจะประกาศความชัดเจนในการจัดตั้งรัฐบาล และพรรคร่วมรัฐบาลทุกพรรคคงจะออกมาเปิดหน้าเปิดตา

ปัญหาสำคัญก็คือการแต่งตั้ง ครม. ซึ่งน่าจะดีลกันเรียบร้อยลงตัว มิฉะนั้นคงตกลงกันไม่ได้ หน้าตารัฐมนตรีนี่แหละจะเป็นปัจจัยสำคัญแรก

นโยบายและทิศทางการบริหารประเทศที่พลังประชารัฐยืนยันว่าจะรวบรวมนโยบายของแต่ละพรรคมาผสมผสานเพื่อเป็น “นโยบายกลาง” ในนามของรัฐบาล “ลุงตู่ 1” ที่มีนักการเมืองเข้ามาเป็นกลไกสำคัญในการขับเคลื่อน

เช่นกันพรรคฝ่ายค้านเอาหลักๆก็คือเพื่อไทย อนาคตใหม่

ปัญหาของประเทศนั้นนอกจากการแบ่งขั้วที่ชัดเจน จึงเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้การเมืองไทยเดินไปข้างหน้าได้มากน้อยแค่ไหน

แม้เกมการเมืองที่หวังกันว่าจะอยู่ในสภาฯมากกว่าบนท้องถนน อันทำให้ประเทศเดินหน้าไปไม่ได้ในช่วงระยะเวลาหนึ่งเหมือนที่ผ่านมา

พล.อ.ประยุทธ์ในฐานะนายกฯรอบ 2 จะเป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งว่าจะนำพาประเทศไปได้ไกลแค่ไหน

ยิ่งเพิ่งเริ่มต้นมาร่วมงานกับนักการเมืองครั้งแรกที่จะต้องเผชิญศึกไปรอบด้านอย่างแน่นอนและหลีกเลี่ยงไม่ได้

เป้าการเมืองที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ “พล.อ.ประยุทธ์”...ไม่ใช่ใครอื่น

ประเด็นสำคัญอย่างหนึ่งก็คือ ความเป็น “เอกภาพ” ของรัฐบาลที่จะต้องคุมเสียงให้อยู่หมัดในการประชุมสภาฯ เพราะทุกเสียงมีค่าไม่ต่างไปจากเจตนารมณ์ของรัฐธรรมนูญปี 60

เชื่อได้ด้วยว่าพรรคฝ่ายค้านชุดนี้ไม่ธรรมดาแน่ แม้เพื่อไทยจะไม่มีนักการเมืองระดับแกนนำสำคัญ เนื่องจากสอบตกเพราะลงสมัครในบัญชีรายชื่อที่พรรคไม่ได้สักคนเดียว

แต่ก็ยังมีพรรคอนาคตใหม่ที่แม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็น ส.ส.หน้าใหม่ คนรุ่นใหม่เป็นส่วนใหญ่ แต่เนื่องจากมีนโยบายทางการเมืองในระดับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประเทศ

การต่อสู้ทางการเมืองจึงเข้มข้นมากกว่าพรรคการเมืองอื่น

เกมการเมืองจึงน่าจะออกมาในรูปแบบ “ตาต่อตา ฟันต่อฟัน” ไม่ได้หายใจหายคอกันแน่นอน รัฐบาลไม่มีเวลา “ฮันนีมูน” เพราะต้องทำงานหนักกันตั้งแต่เริ่มต้น

เวลาในการบริหารประเทศจึงมีความจำเป็นที่จะต้องจัดลำดับปัญหาให้ชัดเจนว่าจะต้องทำอะไรก่อนหลัง ผลงานที่ออกมาจึงมีความสำคัญยิ่ง

มีการตั้งเวลาเอาไว้ว่าคงอยู่ไม่เกิน 6 เดือน ไม่ถึง 1 ปี เป็นการปรามาสทำนองว่าไม่ยืดแน่ จึงเป็นสิ่งที่จะมองข้ามไม่ได้

วันนี้คงสมใจระดับหนึ่งที่ได้เป็นนายกฯจัดตั้งรัฐบาลได้ อานิสงส์สำคัญก็คือรัฐธรรมนูญ และการที่ประชาชนยอมรับความเป็นผู้นำของ พล.อ.ประยุทธ์

เอาชนะ “ทักษิณ” ได้ระดับหนึ่ง?

“สายล่อฟ้า”