คำถามที่ไม่มีคำตอบ
วันนี้มีคำถามกันมากว่า “ไพรมารีโหวต” นั้นมาจากใคร มาได้อย่างไร คำตอบนี้มีอยู่ 2 คำ ซึ่งเป็นเรื่องของมุมมองไม่ใช่เป็นเรื่องของการเมือง ไม่ใช่เรื่องความไม่มีเหตุผล
แต่เป็นเรื่องของแนวคิดที่ว่า ทำยังไงให้การเมืองไทยมันดีขึ้น ทำยังไงที่จะสร้างระบบการเมืองไทยให้มันเข้าที่เข้าทางเสียที
ทำยังไงล่ะ...
นั่นแหละคือสิ่งที่สังคมจะต้องช่วยกันคิด ช่วยกันหาทางเพื่อแก้ปัญหานี้ ทางหนึ่งอย่างที่คิดกันออกมา
คือการให้ประชาชนได้เข้ามามีส่วนร่วมอย่างเป็นรูปธรรม
“ไพรมารีโหวต” จึงเป็นวิธีการอย่างหนึ่งที่จะเป็นช่องทางให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมทางการเมืองอย่างเป็นเรื่องเป็นราว
เพราะ...อะไร?
อย่างน้อยก็ไม่ใช่แค่ลงคะแนนกาบัตรเท่านั้น แต่ยังสามารถเลือกผู้สมัครเลือกตั้งในส่วนที่อยู่ในความรับผิดชอบ
หมายความว่าสามารถที่จะลงคะแนนเลือกคนนั้นได้
นี่แหละคือประเด็นที่จะต้องมาพิจารณากันว่า “ไพรมารีโหวต” นั้น จะเป็นการแก้ไขปัญหาการเมืองของไทยได้จริงหรือ?
ถ้าว่ากันด้วยเรื่องการมีส่วนร่วมของประชาชนในทางการเมืองนั้น ยังเชื่อว่ายังมีวิธีการที่มีอีกหลายอย่าง
ไม่ใช่แค่ “ไพรมารีโหวต” เท่านั้น
แต่ก็เป็นช่องทางหนึ่งที่คิดว่าน่าจะ “ขายตรง” ได้เลย
ทว่าการเมืองที่ปราศจากความสร้างสรรค์หรือพูดอย่างตรงไปตรงมาก็คือ ความจริงใจที่ไม่ว่าใครก็แล้วแต่ถ้าคิดจะเข้ามาสู่สนามนี้
นี่แหละคือสิ่งสำคัญที่สุด
หมายความว่า การที่จะเข้ามาเป็นนักการเมืองนั้นเพราะอะไร เพื่ออะไร และมุ่งหวังอะไร หากตอบคำถามได้อย่างเป็นเหตุเป็นผล
นั่นแหละจะได้คำตอบว่าการเมืองไทยจะไปทางไหน?
...
บางทีหากกลับไปคิดกันสักนิดว่า ที่ผ่านมาในพรรคการเมืองแต่ละพรรคนั้น สภาพที่เห็นและการดำรงอยู่นั้นคือความจริงที่ยากจะปฏิเสธ
คือพรรคการเมืองไทยนั้นยังไม่เสถียรในทางการเมืองที่เป็นจริง แม้จะเก่าแก่หรือเฟื่องฟูขึ้นมาในยุคสมัยหนึ่ง
แต่ก็มีจุดอ่อนและการไม่ยอมรับความเปลี่ยนแปลง
จึงเป็นอุปสรรคสำคัญที่เป็นส่วนหนึ่งทำให้การเมืองไทยประสบปัญหา
ได้แต่โทษเหตุเพราะอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งที่ลืมมองว่าพวกคุณทำอะไรและช่วยกันแก้ไขปัญหาหรือไม่
วันดีคืนดีก็ด่าทหารว่าเขามายึดอำนาจ
แต่ไม่ได้ถามกันเองว่าเหตุไฉนจึงเป็นไปอย่างนี้ ก่อนเลือกตั้งก็เพียงแต่อยากจะบอกอยากจะเตือนสติกันว่า
นี่เป็นโอกาสที่จะต้องคิดและไตร่ตรองกันให้ดี
5 ปีที่เห็นและผ่านมาไม่มีการเลือกตั้ง นักการเมืองต้องตกงาน น่าจะรู้สึกรู้สากันบ้างว่ามันเพราะเหตุใด
เพราะวันนี้ “ของปลอม” ไม่ว่าฝ่ายไหนก็อยู่ไม่ได้เหมือนกัน.
“สายล่อฟ้า”