สังคมไม่ให้ราคาอยู่แล้ว

ว่าไปแล้วจะเป็นแบบติดกระดุมเม็ดแรกผิด ก็เลยต้องลากยาวต่อไปหรือแก้ไขเปลี่ยนไป เพื่อชิงการนำคู่ต่อสู้

ทว่าไม่ว่าจะแบบไหนก็ตาม เละทั้งระบบ

อย่างว่าแหละเรื่องทำนองนี้ คงจะมองแบบโดดๆไม่ได้หรอกครับ...ต้องมองให้ทะลุทั้งแม่น้ำ 5 สายนั่นแหละ...ถูกที่สุด

แต่ถ้าจะแยกเรื่องที่ว่าปัญหาในเรื่องกฎหมายที่เกิดขึ้นนั้น ส่วนใหญ่จะพุ่งเป้าไปที่ สนช. ซึ่งต้องรับผิดชอบในด้านกฎหมายโดยตรง

ล่าสุดต้องยื่นให้ศาลรัฐธรรมนูญกฎหมายลูกว่าด้วยการเลือกตั้ง ส.ส. ซึ่งตอนแรกชักเข้าชักออก หลังจาก สนช.ไม่ยอมยื่นตอนแรก อ้างว่าไม่ขัดรัฐธรรมนูญ โยนให้นายกฯไปจัดการเอง

โยนให้นายกฯไปแล้ว แต่นายกฯโยนกลับมา จึงต้องมีความจำเป็นที่จะต้องยื่นเอง เท่ากับว่ากลืนน้ำลายตัวเอง

ตรงนี้ก็ยังหาใช่ว่าจบนะครับ...

เพราะมีการมองว่าขั้นตอนทั้งหมด น่าจะขัดกับรัฐธรรมนูญได้ เนื่องจากเมื่อ สนช.ส่งคืนให้นายกฯแล้ว ส่วนจะจัดอย่างไรเป็นเรื่องของนายกฯ จึงถือว่าถึงที่สุดของขั้นตอนแล้ว ถ้านายกฯไม่ยื่นตีความก็จบไปเลย

การโยนกลับมาให้ สนช. จึงไม่น่าจะกระทำได้ ก็ว่ากันไปครับ...แต่ถ้ามีการร้องขึ้นมาก็กลายเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่จะวุ่นวายขึ้นมาได้

ล่าสุดยังมีอีกเรื่องหนึ่งเมื่อพรรคเพื่อไทยและประชาธิปัตย์ที่ได้ยื่นเรื่องให้ผู้ตรวจการแผ่นดินดำเนินการ เพื่อให้ศาลรัฐธรรมนูญตีความคำสั่ง ม.44 ฉบับที่ 53/2560 ขัดรัฐธรรมนูญหรือไม่

เหตุผลก็เพราะเมื่อรัฐธรรมนูญมีผลบังคับใช้แล้ว การที่มีการออก ม.44 เพื่อกำหนดการดำเนินการทางการเมืองของพรรคการเมือง ไม่เป็นไปตามที่รัฐธรรมนูญระบุเอาไว้

แต่ให้เวลา 90 วันเพื่อชะลอเอาไว้ก่อน

ฝ่ายที่ร้องเห็นว่าขัดรัฐธรรมนูญ จึงเสนอให้ผู้ตรวจการแผ่นดินยื่นให้ศาลรัฐธรรมนูญตีความ ปรากฏได้ยื่นตีความไปแล้ว

นี่หากศาลรัฐธรรมนูญตีความว่าขัดรัฐธรรมนูญ ก็วุ่นอีกละครับ...

ย้อนกลับว่าถึง สนช.ที่ถูกมองว่าเป็น “ต้นเหตุ” ที่ทำให้เกิดปัญหาทางกฎหมาย ถ้าชี้กันตรงๆไม่มีทางแก้ตัวได้

การที่ กรธ.ได้เขียนกฎหมายลูกทุกฉบับเสร็จเรียบร้อยและวางกลไกเอาไว้สอดรับกับรัฐธรรมนูญทุกมาตรา

ครั้นส่งถึง สนช.กลับมีการแก้ไขกันเป็นที่สนุกสนานบานใจ ต้องการอะไรก็แก้ไขโดยไม่ได้พิจารณาอย่างรอบคอบ ไม่คำนึงถึงเจตนารมณ์ของผู้ร่าง

อีกทั้งก็ไม่ดูตาม้าตาเรือว่าขัดรัฐธรรมนูญหรือไม่?

สุดท้ายก็เกิดปัญหาขึ้นมายุ่งยากกันไปหมด แก้แล้วแก้อีก สุดท้ายก็ทำให้ทุกอย่างไม่เดินไปตามแผนที่วางเอาไว้

ถือว่าจะต้องรับผิดชอบเต็มๆ แก้ตัวไม่ได้

จึงมีกล่าวโทษกันไปต่างๆนานา ทำนองว่า “สมคบคิด” ไม่ทำหน้าที่ที่ควรปฏิบัติ นั่นคือทำกฎหมายให้ถูกต้อง

แล้วอย่างนี้จะไปเป็น ส.ว.ลากตั้งกันได้อย่างไร

ในทางกลับกันในเมื่อมาจากการแต่งตั้ง ก็ต้องปฏิบัติให้สอดรับกับความต้องการของผู้แต่งตั้ง ผลมันก็ออกมาอย่างนี้

สังคมน่ะสบายใจไม่ต้องห่วง...เพราะไม่ได้ให้คุณค่าพวกคุณอยู่แล้ว.

“สายล่อฟ้า”