แก้ของเดิม พร้อมทำของใหม่
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯ ได้กล่าวถึงหลักการของ รัฐบาลอย่างที่ผมยกขึ้นมาเริ่มต้นเรื่องวันนี้และยังย้ำด้วยประโยคสั้นๆ
“ไม่ใช่จะกินบุญเก่าไปตลอด”
ก็คงจะเห็นภาพได้ชัดมากกว่าที่เคยโทษรัฐบาลที่ผ่านมาว่าทิ้งปัญหาเอาไว้จนต้องเข้ามาแก้ไขแทบทุกเรื่อง
นั่นเป็นความจริงส่วนหนึ่ง แต่รัฐบาลชุดนี้ก็บริหารประเทศล่วงเข้าปีที่ 4 แล้ว หากพูดแบบเก่าเดิมๆคงไม่ได้ประโยชน์อันใด เพราะอาจจะถูกย้อนกลับได้ว่าแล้ว 4 ปีนี่ “คุณทำอะไรบ้างล่ะ”
ว่าที่จริงแล้วปัญหาของประเทศผุดขึ้นมาในรัฐบาลชุดนี้แทบทุกเรื่องคงเป็นเพราะว่าเมื่อหยิบเรื่องต่างๆ ขึ้นมาก็เจอแต่ปัญหา ทั้งนั้น ที่ผ่านมามักจะฝังกลบเอาไว้ก็เลยมองไม่เห็นกัน ไม่ได้รับรู้กัน
แต่เมื่อรัฐบาลชุดนี้ขุดขึ้นมาก็เป็นเรื่องที่ดี และจะต้องแก้ไขอย่างที่บอกว่าแก้ของเดิม พร้อมทำของใหม่จึงเป็นเรื่องที่ดีแม้จะยากลำบาก แต่ก็เพื่อประโยชน์ของประเทศและประชาชน
แม้การเปลี่ยนแปลงจะเกิดปัญหาน้อยบ้างมากบ้าง โดยเฉพาะเรื่องของคนนี่แหละที่ไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง เพราะความเคยชิน ต้องติต้องค้านต้องต้านแทบทุกเรื่อง
นี่แหละคือปัญหาสำคัญของประเทศนี้
มีอยู่เรื่องหนึ่งซึ่งเป็นเรื่องใหญ่ของชาติบ้านเมืองคือการทุจริต คอร์รัปชันที่แก้ยากแก้เย็น แม้รัฐบาล คสช.เองที่อ้างเหตุผลหนึ่งในการ เข้ามาควบคุมอำนาจการปกครองประเทศก็คือเรื่องนี้แหละ...
ขณะเดียวกันก็ประกาศจุดยืนว่าจะต้องแก้ไขปัญหาทุจริตคอร์รัปชันให้สิ้นซาก ซึ่งเป็นเรื่องที่ดีและมีการดำเนินการค่อนข้างจะจริงจังทั้งแนวทางปฏิบัติรวมทั้งการออกกฎหมายบังคับที่เข้มข้น
แต่ก็ต้องยอมรับเช่นกันว่าภายใต้อำนาจนี้ก็ยังมีปัญหาทุจริตเกิดขึ้นเล็กบ้างใหญ่บ้าง ซึ่งนายกฯเองก็ยอมรับว่า “ยังมี” แต่จะต้อง จับให้มั่นคั้นให้ตายด้วยข้อมูลและพยานหลักฐาน
...
เหนืออื่นใด นายกฯคงรู้เรื่องการทุจริตมากบ้างน้อยบ้างตาม ฐานข้อมูลต่างๆ แม้แต่คนของรัฐบาลเองก็ตาม
เพียงแต่การเอาผิดนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆเช่นกัน
ล่าสุดได้มีการสั่งการให้ ก.พ. ทำการศึกษาเพื่อมุ่งหวังออก ระเบียบหรือกฎหมายบังคับให้ข้าราชการทั่วประเทศยื่นแสดงบัญชีทรัพย์สินและหนี้สินตั้งแต่เริ่มรับราชการเพื่อใช้เป็นฐานข้อมูลตั้งแต่เบื้องต้น
ความจริงแล้วแนวคิดนี้หากคิดกันมานานทำกันมานานแล้วจะเป็นช่องทางในการแก้ไขปัญหาทุจริต เพื่อหวังเป็นข้อมูลป้องกันร่ำรวยผิดปกติได้เป็นอย่างดี
ถ้าทำกันให้เป็นเรื่องปกติก็ตั้งแต่เริ่มต้นรับราชการก็จะเป็นหลักเกณฑ์หนึ่งที่ทุกคนต้องพึงปฏิบัติ
แต่เชื่อเถอะต้องมีเสียงค้าน เสียงต้าน ความไม่พอใจ
ครับ...อย่างกรณีอาจารย์มหาวิทยาลัยระดับรองอธิการบดีพากันลาออกจากตำแหน่งเพราะกฎหมายใหม่กำหนดให้ต้องแสดงบัญชีทรัพย์สิน-หนี้สิน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล ความไม่ปกติอย่างไม่ต้องสงสัย
ทีเวลาจะไม่มีตำแหน่งก็แย่งกันเพื่อจะได้มีตำแหน่ง
เป็นความผิดปกติที่เกิดขึ้นจนทำให้สังคมต่างเกิดความสงสัย มาตลอดว่าข้าราชการโดยเฉพาะที่สังกัดในหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับประชาชนมาก ที่มีงานประมูลมาก ที่เกี่ยวกับการใช้อำนาจ
ล้วนมีฐานะร่ำรวย มีบ้านหรู มีรถยนต์หรู ส่งลูกไปเรียนต่างประเทศ อยู่ในสังคมคนชั้นสูงมีหน้ามีตาในสังคม
คำถามก็คือเอาเงินมาจากไหนยกเว้นพวกที่มีฐานะดีอยู่แล้ว
เป็นความปกติในความไม่ปกติของสังคมประเทศนี้.
“สายล่อฟ้า”