ครอบครัวเศร้า รับร่าง "ส.อ.กัมปนาท ทองแสง" นักรบสมรภูมิตาพระยา กลับถึงบ้านเกิด ภูมิใจลูกได้ทำเพื่อชาติ แต่ก็ยังอยากให้ลูกมีชีวิตอยู่มากกว่า
วันที่ 23 ธ.ค. 2568 เวลา 11.10 น. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ร่างของ ส.อ.กัมปนาท ทองแสง หรือ หมู่บอส อายุ 28 ปี สังกัด กองพันทหารราบที่ 1 กรมทหารราบที่ 21 รักษาพระองค์ (ร.21 พัน 1 รอ.) ที่เสียชีวิตในสมรภูมิรบ ตาพระยา จ.สระแก้ว เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 2568 จากการปะทะกับทหารกัมพูชาเพื่อปกป้องอธิปไตย ได้เคลื่อนมาถึงวัดเจริญสูง บ้านหนองหญ้าข้าวนก ต.ละหาน อ.จัตุรัส จ.ชัยภูมิ ซึ่งเป็นบ้านเกิดแล้ว
โดยตลอดเส้นทางการเคลื่อนร่างผ่านไปจนถึงทางเข้าวัด มีประชาชนออกมายืนโบกสะบัดธงชาติไทย เพื่อสดุดีความกล้าหาญของ ส.อ.กัมปนาท ทองแสง พร้อมยกย่องให้เป็นวีรบุรุษของแผ่นดิน ท่ามกลางความโศกเศร้าอาลัย และความภาคภูมิใจของครอบครัว และประชาชนชาวจังหวัดชัยภูมิ
ทันทีที่ร่าง ส.อ.กัมปนาท ถึงที่สนามเฮลิคอปเตอร์ชั่วคราว โรงเรียนละหานเจริญวิทยา ก็ได้เคลื่อนร่างไปยังศาลาบำเพ็ญกุศล วัดเจริญสูง บ้านหนองหญ้าข้าวนก ต.ละหาน อ.จัตุรัส จ.ชัยภูมิ โดยมีกองทหารเกียรติยศตั้งแถวรอรับร่างอย่างสมเกียรติ ก่อนจะเคลื่อนหีบศพของ ส.อ.กัมปนาท ไปยังศาลา โดยมี พ.อ.กอบโชค หัสดี รองผู้อำนวยการกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในจังหวัดชัยภูมิ พร้อมหัวหน้าส่วนราชการ นายเดช เสนาะคำ นายอำเภอจัตุรัสชัย ข้าราชการ นายเชิงชาย ชาลีรินทร์ อดีต สส.เพื่อไทย ผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ได้มาร่วมตั้งแถวรับร่างอย่างพร้อมเพรียง
...
หลังจากนั้นในช่วงเย็น นายอนันต์ นาคนิยม ผู้ว่าราชการจังหวัดชัยภูมิ จะเป็นผู้แทนพระองค์ในพิธีอัญเชิญพวงมาลาพระราชทานจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินี และพระบรมวงศานุวงศ์ทุกพระองค์ มาวางเรียงอย่างสมเกียรติ ณ หน้าหีบศพ ภายในศาลาเพื่อแสดงความอาลัยแด่ร่าง ส.อ.กัมปนาท ทองแสง
ทั้งนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยังทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ รับศพ ส.อ.กัมปนาท ทองแสง ไว้ในพระบรมราชานุเคราะห์ โดยกำหนดการพิธีบำเพ็ญกุศลสวดพระอภิธรรม รวม 4 คืน ตั้งแต่คืนวันที่ 23 ธันวาคม 2568 ส่วนพิธีพระราชทานเพลิงศพ กำหนดจัดขึ้นในวันเสาร์ที่ 27 ธันวาคม 2568 ณ เมรุวัดเจริญสูง บ้านหนองหญ้าข้าวนก ต.ละหาน อ.จัตุรัส จ.ชัยภูมิ
ด้านนายทวี ทองแสง อายุ 48 ปี พ่อของ ส.อ.กัมปนาท ทองแสง กล่าวว่า ขอบคุณคนไทยทุกคนที่ไม่ทิ้งกัน ถึงแม้จะสละชีวิตไปแล้ว แต่ก็ยังมาให้กำลังใจวีรบุรุษ รู้สึกภาคภูมิใจกับการจัดพิธีอันทรงเกียรติให้กับลูกชาย ก็มีทั้งเสียใจและภูมิใจ แต่อะไรจะเท่าชีวิตลูกคงไม่มีอีกแล้ว ต่อไปก็ไม่เห็นหน้าลูกอีกแล้ว ถ้าชาติหน้ามีจริงก็ขอให้มาเป็นลูกของพ่ออีก ตอนนี้คิดถึงลูกมาก โทรคุยกับลูกล่าสุดเมื่อประมาณ 4 วัน และนัดว่าปีใหม่จะมาเจอกันที่นี่ ไม่คิดว่าจะมาเจอลูกในสภาพนี้ ยังทำใจไม่ได้ที่สูญเสียลูกไป ตอนนี้เห็นทหารทุกคนก็เหมือนลูกของเรา ทำใจยากเหลือเกิน สุดเศร้าหลังจากนี้จะไม่ได้เห็นหน้าลูกอีกแล้ว หากชาติหน้ามีจริงขอให้เกิดเป็นลูกอีก