ครอบครัวทำพิธีฌาปนกิจ "ครูมัท" หลังจบชีวิตในบ้านพัก เพื่อนครูแห่อาลัย ส่งดวงวิญญาณครั้งสุดท้าย "โสภณ ซารัมย์" พร้อมอุปการะลูกสาวครูมัท โอดการศึกษาไทยอยู่ได้ด้วยผ้าป่า
วันที่ 19 มิ.ย. 68 ที่ฌาปนสถาน วัดจตุราษฎร์บำรุง ต.หนองบัวโคก อ.ลำปลายมาศ จ.บุรีรัมย์ ได้มีการประกอบพิธีฌาปนกิจศพ น.ส.อนุสรา ชวนรัมย์ อายุ 39 ปี หรือครูมัท ตำแหน่งครูชำนาญการ โรงเรียนบ้านบุ-หนองเทา อ.ชำนิ จ.บุรีรัมย์ ที่จบชีวิตตนเองในบ้านพัก อ.ลำปลายมาศ เหตุเกิดเมื่อช่วงเช้าวันที่ 16 มิ.ย. 68 ที่ผ่านมา พร้อมเขียนจดหมายระบายความอัดอั้นตันใจจากภาระหน้าที่ และกระบวนการทำงานที่ไม่เป็นระบบของโรงเรียน
โดยมี นายโสภณ ซารัมย์ ประธานคณะกรรมาธิการการศึกษา สภาผู้แทนราษฎร เดินทางมาเป็นประธานในพิธี และมีญาติพี่น้อง เพื่อนบ้าน ส่วนราชการ นักเรียน และเพื่อนข้าราชการครูเดินทางมาร่วมแสดงความอาลัยและส่งดวงวิญญาณครูมัทครั้งสุดท้ายเป็นจำนวนมาก ท่ามกลางบรรยากาศแห่งความโศกเศร้าเสียใจ ซึ่งนายโสภณ ยังได้พูดต่อหน้าโลงศพครูมัทว่าจะรับอุปการะดูแลส่งเสียบุตรสาววัย 10 ขวบของครูมัทอย่างเต็มที่
...
นายโสภณ ให้สัมภาษณ์ว่า ครูมัทเขียนจดหมายด้วยสติสัมปชัญญะ มีสติ แล้วพูดถูกคือมันเป็นที่ระบบ ปัญหาอาหารกลางวันเป็นแค่ติ่งหนึ่ง ในปัญหาการศึกษามันมีเยอะ สิ่งที่น่าเวทนาและไม่น่าเชื่อว่าในยุคนี้การศึกษาเมืองไทยกับระบบสาธารณสุขของไทยจะอยู่ด้วยผ้าป่า ต้องหาผ้าป่ามาทอดให้โรงเรียน เพื่อหาจ้างคนเพิ่ม
ในฐานะที่ตนเป็นครูเก่า และก็เป็นครูการเงิน เป็นครูทำอาหารกลางวัน ตนรู้ว่ามันคืออะไร หัวใจของครูเนี่ยรักลูกศิษย์เหมือนลูกหลาน เห็นลูกก็มีความเมตตา จึงเป็นเรื่องที่ต้องรื้อทั้งระบบ และขอให้เป็นมรณานุสติว่าการตายของครูมัทในครั้งนี้ เป็นการตายที่ให้สติสังคม และไม่อยากพูดว่าขอให้เป็นเคสสุดท้าย เพราะว่าประเทศไทยเราพูดเรื่องพวกนี้มามากแล้ว ขอให้เคสสุดท้ายนะ แล้วก็เหมือนลมพัดผ่าน ขอให้การตายเป็นสติของผู้เกี่ยวข้องก็แล้วกัน
เมื่อถามว่ามองอย่างไรกรณีที่เลขา สพฐ. ออกมาพูดว่าโรงเรียนทั่วประเทศมี 30,000 กว่าแห่ง จะมีแห่งเดียวที่มีปัญหา นายโสภณ กล่าวว่า ก็ไม่รู้จริงไง ไม่เคยทำ ที่ไม่มีปัญหาเพราะครูเขายอมทำ เขาอยู่เขาทนทุกข์ทำให้เรียบร้อย ไม่ใช่ว่าเขาทำด้วยความสบายใจ
ทั้งนี้ จากการสอบถามเพื่อนครูคนหนึ่งที่มาร่วมงานฌาปนกิจศพ บอกว่า รู้สึกเสียใจกับการสูญเสียข้าราชการครูดีๆ ไป ในฐานะที่เป็นข้าราชการครูเหมือนกัน ทำงานมาแล้วเกือบ 10 ปี ก็ยอมรับว่ามีปัญหาอุปสรรคในการทำงาน และเชื่อว่าแต่ละคนก็มีปัญหาที่แตกต่างกัน บางคนอาจจะมีแนวทางแก้ปัญหาที่ไม่เหมือนกัน แต่เชื่อว่าการตัดสินใจจบชีวิตของครูมัทก็คงจะสุดทางแล้วจริงๆ แต่ก็ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เศร้าสลดในลักษณะนี้ขึ้นอีก ก็อยากฝากถึงทางกระทรวงศึกษาธิการได้พิจารณาทบทวนในการแก้ไขปัญหาภาระหน้าที่ครูตามที่ผู้เสียชีวิตได้สะท้อนไว้ในจดหมาย เพราะเชื่อว่าครูส่วนใหญ่อยากจะทำหน้าที่ครูอย่างเต็มที่ตามที่เล่าเรียนมา