สุดตื้นตัน ลูกสาวเดินทางมาหาแม่ที่พลัดพรากจากกันมา 30 ปี หลังจากพ่อพาแยกทางตั้งแต่เล็ก พร้อมให้สัญญาหลังจากนี้จะกลับมาเยี่ยมแม่บ่อยๆ

วันที่ 11 เมษายน 2566 ผู้สื่อข่าวได้ลงพื้นที่ไปบ้านสี่เหลี่ยม ต.เขาคอก อ.ประโคนชัย จังหวัดบุรีรัมย์ หลงจากได้ทราบเรื่องราวของสองแม่ลูกคู่หนึ่ง ที่พลัดพรากจากกันมานานกว่า 30 ปี จนสุดท้ายตามหากันจนเจอ เพราะโลกโซเชียล

เมื่อไปถึงได้พบกับนางสุวรรณ โททอง อายุ 59 ปี และนางสาวแสงดาว โททอง อายุ 33 ปี สองแม่ลูกที่เพิ่งได้เจอหน้ากันเป็นครั้งแรก ท่ามกลางญาติพี่น้อง และชาวบ้านที่มาแสดงความดีใจ และทำพิธีผูกข้อไม้ข้อมือให้กับทั้งคู่ ซึ่งบรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่น

...

สอบถามนางสุวรรณ โททอง ผู้เป็นแม่ เผยว่า ตอนที่ลูกสาวยังเล็กอายุได้ประมาณขวบเศษ ตนกับสามีชาวจังหวัดศรีสะเกษ มีปัญหา ทำให้ต้องแยกทาง โดยสามีพาลูกสาวไปด้วย ตนพยายามตามหาหลายที่ และหลายปี แต่ไม่เจอสามีและลูกสาว แม้จะให้ญาติช่วยตามหาด้วย แต่ก็ไม่เจอจนถอดใจ จนผ่านมาเป็นเวลา 33 ปี ญาติลองค้นหาชื่อในเฟซบุ๊ก แล้วเจอชื่อของลูกสาว

จึงได้ลองทักติดต่อพูดคุยสอบถาม พบว่าข้อมูลทุกอย่างตรงกัน จึงมั่นใจว่าเป็นลูกสาวที่พลัดพรากจากกันถึง 33 ปี โดยลูกสาวบอกว่า พ่อเสียชีวิตไปแล้ว ปัจจุบันมีสามีและลูก 2 คน จากนั้นลูกสาวก็เดินทางมาหาที่ อ.ประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ ซึ่งทันทีที่เห็นหน้าลูกสาวครั้งแรก ก็ตื่นเต้นดีใจมาก จนพูดไม่ออก เพราะก่อนหน้านี้ คิดว่าจะไม่ได้เจอลูกสาวอีกแล้ว

ด้าน น.ส.แสงดาว โททอง หรือแอ๋ม เผยว่า ตอนที่พ่อพาไปอยู่ที่ จ.ศรีสะเกษ ตนยังเด็กมาก อายุแค่ประมาณ 1 ขวบ 3 เดือน ยังจำความอะไรไม่ค่อยได้ พอเรียนจบ อายุได้ 19 ปี ก็ไปทำงานที่กรุงเทพฯ และแต่งงานตอนอายุ 25 ปี ปัจจุบันมีครอบครัวและมีลูก 2 คน

ตลอดระยะเวลากว่า 30 ปี ตนพยายามที่จะตามหาแม่แท้ๆ แต่ไม่รู้ข้อมูลอะไรเลย พ่อบอกแค่ว่าแม่อยู่อำเภอประโคนชัย จ.บุรีรัมย์ เท่านั้น ซึ่งเวลาผ่านไปนาน ก็คิดว่าแม่คงจากไปแล้ว กระทั่งมีญาติทางฝั่งแม่ทักมาในเฟซบุ๊กของตนเอง ถามว่าตนเป็นลูกของนายสมนึกและแม่สุวรรณใช่หรือไม่ ซึ่งตอนนั้นตนมีเพียงแค่ใบทะเบียนการเรียน ที่อยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษ ที่มีชื่อพ่อแม่อยู่ จึงตอบกลับไปว่าใช่

...

จากนั้นก็ติดต่อกันมาตลอด จนกระทั่งทราบว่าแม่ยังมีชีวิตอยู่ ดีใจและอยากเจอหน้าแม่มาก เพราะพลัดพรากกันตั้งแต่ตนยังเด็ก จำหน้าแม่แทบไม่ได้ เมื่อมั่นใจว่าเป็นแม่ที่พลัดพรากกัน จึงติดต่อกับทางญาติ เพื่อเดินทางมาหา พอมาเห็นหน้าแม่ครั้งแรกก็รู้สึกดีใจมาก ไม่คิดว่าจะได้เจอกันแล้ว แต่หลังจากนี้ ก็จะพยายามมาเยี่ยมแม่บ่อยๆ และขอให้แม่มีสุขภาพแข็งแรง.