พ่อเล่านาทีเพื่อนลูกชายโทรบอกไฟคลอกร่างกาย ขณะเข้าค่ายลูกเสือ ต้องรักษาตัวนานนับเดือน ขณะที่ ผอ.โรงเรียน รุดเยี่ยมพร้อมมอบเงิน 5,000 บาท ยืนยันจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลทุกบาท
เมื่อเวลา 15.30 น. วันที่ 5 ก.พ. 2566 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปพบ นายบัวลี แนวหาญ อายุ 40 ปี อยู่บ้าน อ.โนนสังข์ จ.หนองบัวลำภู บิดาของนักเรียนชายชั้น ม.2 อายุ 14 ปี โรงเรียนโนนสังข์วิทยาคาร ประสบอุบัติเหตุถูกไฟไหม้ตามร่างกายจนบาดเจ็บสาหัส ขณะเข้าค่ายที่โรงเรียนระหว่างวันที่ 3-4 ก.พ. 2566 โดยถูกส่งตัวมารักษาอาการบาดเจ็บที่ รพ.ขอนแก่น ในเขตเทศบาลนครขอนแก่น อ.เมือง จ.ขอนแก่น ตั้งแต่คืนเกิดเหตุมาจนถึงขณะนี้
จากการสอบถาม นายบัวลี เล่าว่า ก่อนจะถูกไฟไหม้ลูกชายเล่าให้ฟังว่า มีกิจกรรมเข้าค่ายที่โรงเรียน ระหว่างวันที่ 3-4 ก.พ. 2566 โดยจะมีการแสดงรอบกองไฟ ต้องซ้อมการแสดงกับเพื่อนๆ ก็ปล่อยให้ลูกชายไปเรียนหนังสือและทำกิจกรรมตามที่โรงเรียนจัดขึ้น โดยไม่ทราบว่ากิจกรรมต่างๆ ที่จะใช้แสดงระหว่างการเข้าค่ายนั้นมีการใช้ไฟหรือแสดงรอบกองไฟอย่างไรบ้างนั้น เพราะไม่ได้ถามรายละเอียดจากลูกชาย
ทั้งนี้ ตนมีอาชีพเป็นช่างก่อสร้างที่ทำงานกับผู้รับเหมา มีเพียงภรรยาอยู่บ้านเลี้ยงลูกชายคนเล็ก ต้องออกไปทำงานทุกวัน ซึ่งในคืนวันที่ 3 ก.พ. ได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนลูกชายว่า ลูกชายถูกไฟไหม้ และถูกนำตัวส่งไป รพ.โนนสังข์ และ รพ.หนองบัวลำภู จึงรีบตามไปดูอาการลูกชาย แต่ลูกชายอาการสาหัสมาก จึงถูกส่งตัวมารักษาต่อที่ รพ.ขอนแก่น
ขณะที่ แพทย์ รพ.ขอนแก่น แจ้งว่า บาดแผลตามร่างกายที่ถูกไฟไหม้นั้นอยู่ในระดับ 2-3 โดยลูกชายมีบาดแผลถูกไฟไหม้ที่บริเวณท่อนบนของร่างกาย และไฟไหม้ที่บริเวณ เอว อก ส่วนแผ่นหลังถูกไหม้ แต่ไม่มีบาดแผลมาก ต้องพักรักษาตัวในห้องปลอดเชื้อเป็นเวลาประมาณ 2-3 อาทิตย์ พ่อกับแม่ก็ได้แต่ยืนมองดูลูกนอกห้อง และคุยโทรศัพท์กันเท่านั้น
...
หลังลูกชายถูกส่งตัวมารักษาที่ รพ.ขอนแก่น ผู้อำนวยการโรงเรียนพร้อมคณะครูก็มาเยี่ยม มาให้กำลังใจลูกชายและครอบครัว พร้อมมอบเงินให้ 5,000 บาท และบอกว่าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายในการรักษาพยาบาลลูกชายทุกบาท ซึ่งขณะนี้ทางครอบครัวไม่ได้ซักถาม หรือเรียกร้องอะไรจากทางโรงเรียน เพราะตอนนี้ต้องการดูอาการของลูกชายว่าดีขึ้นมากน้อยเพียงใด สภาพจิตใจลูกเป็นอย่างไร เพราะเกรงว่าลูกชายจะคิดมากในเรื่องบาดแผลตามร่างกายของตัวเอง และเมื่อใดที่ลูกหายกลับมาแข็งแรงออกจากโรงพยาบาลแล้วใช้ชีวิตปกติได้แล้วจึงจะมีการพูดคุยกับทางโรงเรียน.