เจาะธุรกิจพื้นบ้าน ไม้ปิ้งไก่แม่สมหมาย อุปกรณ์หนีบไก่ปิ้งที่สร้างรายได้ให้กับครอบครัว และขยายกระจายสู่คนในหมู่บ้าน แม้จะไม่กระทบจากโควิด แต่อาจหายไป จากไผ่จีนวัตถุดิบสำคัญขาดแคลนจนอาจเลิกทำ
ผู้สื่อข่าวรายงานจากจังหวัดกาฬสินธุ์ว่า จากการติดตามบรรยากาศการประกอบอาชีพของประชาชนชาว จ.กาฬสินธุ์ ในช่วงฤดูฝน และอยู่ในช่วงสถานการณ์แพร่ระบาดของโรคติดเชื้อโควิด-19 ซึ่งมีการปรับตัวและรักษามาตรการทางสังคม เพื่อป้องกันการได้รับเชื้อโควิด-19 ขณะที่ผู้สูงอายุชาวบ้านวังเกาะเหล็ก หมู่ 2 ต.ลำพาน อ.เมือง จ.กาฬสินธุ์ และลูกหลาน 7 คน ได้รวมกลุ่มทำไม้ปิ้งไก่หรือไม้คีบปิ้งไก่ตามปกติ โดยทุกคนสวมหน้ากากอนามัยและรักษามาตรการป้องกันโรคโควิด-19 อย่างเคร่งครัด
...
นางสมหมาย บุญเสนาะ อายุ 68 ปี ชาวบ้านหมู่ 2 บ้านวังเกาะเหล็ก ต.ลำพาน อ.เมือง จ.กาฬสินธุ์ กล่าวว่า ครอบครัวตนประกอบอาชีพทำไม้ปิ้งไก่มาประมาณ 30 ปี ซึ่งเป็นอาชีพเสริมจากการทำนา โดยใช้เวลาว่างนำไม้ไผ่ที่ปลูกตามหัวไร่ปลายนา มาทำไม้สำหรับปิ้งไก่ขาย ก่อนที่จะมีแม่ค้าที่ตลาดในตัวจังหวัดและต่างอำเภอมาสั่งซื้อ ทำให้มีรายได้เฉลี่ยวันละ 1,000-2,000 บาท สามารถส่งเสียลูก 3 คนเรียนหนังสือ รวมทั้งส่งค่างวดรถ และค่าใช้จ่ายอื่นๆ ได้อย่างสบายตลอดระยะเวลา 30 ปีที่ผ่านมา โดยชาวบ้านและลูกค้าขาประจำ ที่สั่งซื้อไม่ปิ้งไก่ตั้งฉายาให้ตนว่า “แม่สมหมายไม้ปิ้งไก่”
เจ้าของไม้ปิ้งไก่แม่สมหมาย กล่าวต่อว่า หลังจากที่ทำไม้ปิ้งไก่ติดตลาด มีแหล่งรับซื้อชัดเจน ก็มีออเดอร์เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ทั้งมีแม่ค้าขายปิ้งไก่และแม่ค้าคนกลางมารับซื้อไปส่งขายทั่วไป ทำให้ตนและสมาชิกในครัวเรือนทำไม่ทัน จึงได้เชิญชวนเพื่อนบ้าน เช่น ผู้สูงอายุ คนวัยทำงาน ที่ว่างงาน มาช่วยกันทำไม้ปิ้งไก่ โดยคิดค่าจ้างเหมา เป็นการจ้างงานในชุมชน ซึ่งแต่ละคนจะมีรายได้วันละ 150-200 บาท ทั้งนี้ จะส่งขายเป็นมัด มัดละ 24 ไม้ ราคา 15 บาท หรือรวมมัดใหญ่ 10 มัด ราคา 150 บาท อย่างไรก็ตามในสถานการณ์การระบาดของเชื้อโควิด-19 สามารถพูดได้เลยว่า ไม่ส่งผลกระทบกับอาชีพทำไม้ปิ้งไก่ขายแต่อย่างใด เนื่องจากยังมีออเดอร์เข้ามาตามปกติ เพราะไก่ปิ้งหรือไก่ย่าง รวมทั้งเป็ดย่าง หรืออาหารประเภทปิ้งย่าง ที่นำไม้ปิ้งหรือไม้คีบไปทำการปิ้งย่าง ยังเป็นอาหารยอดนิยมของผู้บริโภคเช่นเดิม
ด้าน นายคำริ บุญเสนาะ อายุ 74 ปี สามีนางสมหมายเจ้าของโลโก้ “แม่สมหมายไม้ปิ้งไก่” กล่าวว่า ไม้ไผ่ที่นำมาทำไม้ปิ้งไก่เป็นไม้ไผ่พันธุ์ไผ่จีน อายุ 2 ปี จึงตัดมาทำไม้ปิ้งไก่ได้พอดี ส่วนไม้ไผ่พันธุ์อื่นๆ คุณภาพไม่ดีเท่าไม้ไผ่จีน เดิมนำไม้ไผ่จีนที่ปลูกตามเรือกสวนไร่นามาทำ แต่ไม้ไผ่โตไม่ทัน เนื่องจากไม้ปิ้งไก่ขายดีมาก ต่อมาจึงไปตระเวนหาซื้อจากต่างพื้นที่ ในราคาลำละ 20 บาท ซึ่งจะได้ไม้ไผ่มาทำไม่ปิ้งไก่ 25-28 ปล้อง นำมาแปรรูปเป็นไม้ปิ้งไก่ได้ปล้องละ 15 ไม้
สามีนางสมหมาย กล่าวอีกว่า ทั้งนี้ ในละแวกนี้เคยมีครอบครัวที่ยึดอาชีพทำไม้ปิ้งไก่หลายครัวเรือน แต่เลิกราไปเพราะวัสดุ หรือไม้ไผ่จีนที่ใช้ทำไม้ปิ้งไก่เริ่มหายาก จึงเหลือแต่ครอบครัวตนที่ยังยึดอาชีพทำไม้ปิ้งไก่อยู่ แต่หากประสบกับภาวะไม้ไผ่จีนขาดแคลนดังกล่าว คิดว่าอีกไม่นานตนก็คงจะเลิกอาชีพนี้ เพราะไม่มีไม้ไผ่จีนมาเป็นวัสดุในการทำไม้ปิ้งไก่ แม้ว่าลูกหลานก็อยากจะสืบสานอาชีพนี้ไว้ เพราะทำง่ายๆ ไม่ยุ่งยาก เป็นงานเบา ทำในร่มและรายได้ดี
นายคำริ กล่าวด้วยว่า นอกจากนี้เคยคิดจะปลูกไม้ไผ่จีนเหมือนกัน แต่ไม่มีพื้นที่จะปลูก เนื่องจากพื้นที่ที่มีอยู่เป็นที่ต่ำและเป็นพื้นที่ทำนา พอประสบสถานการณ์ดังกล่าว อีกไม่นานก็คงจะหยุดทำไม้ปิ้งไก่ไปอย่างน่าเสียดาย อย่างไรก็ตาม หากใครมีไม้ไผ่จีนและต้องการขาย ตนก็พร้อมรับซื้อโดยไม่จำกัดจำนวน เพราะยังอยากรักษาอาชีพที่สร้างเนื้อสร้างตัว ไว้ให้ลูกหลานสืบสาน เพราะใจจริงก็ไม่อยากปิดตำนาน “แม่สมหมายไม้ปิ้งไก่” เลย.
...