คณะราษฎรมาจัดกิจกรรมที่โคราช นำโดย "ไผ่และทราย" เดินทะลุฟ้า 247.5 กม. ย้ำ "ปล่อยเพื่อนเรา ไม่จับเพิ่ม" และเรียกร้อง 3 ข้อเดิม โดยไผ่ตั้งเป้าเดินให้ได้วันละ 16 กม.ต้องถึง กทม.2 มี.ค.นี้
เมื่อเวลา 09.30 น. วันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2564 ที่สวนสุรนารี (สวนรักษ์) ข้างอนุสาวรีย์ท้าวสุรนารี อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา ได้มีกลุ่มคณะราษฎรกว่า 30 คน รวมตัวกันพร้อมมีการจัดรถสำหรับบันทึกเหตุการณ์การทำกิจกรรม มีการเขียนป้ายขนาดใหญ่ เดินทะลุฟ้า 247.5 Km โคราช>กรุงเทพ โดยการนำของ 3 แกนนำคนสำคัญ ประกอบด้วย “ไผ่” จตุภัทร์ บุญภัทรรักษา และ “ทราย” อินทิรา เจริญปุระ ในฐานะตัวแทนราษฎร และ นิมิตร์ เทียนอุดม ตัวแทน People GO Network โดยมีการถือธงสีแดง เขียนว่า อำนาจอธิปไตยเป็นของประชาชน พร้อมชูสัญลักษณ์ 3 นิ้ว
โดยมีการตั้งแถว 4 แถว ก่อนเคลื่อนขบวนออกจากจุดเริ่มต้น และจัดแถวเดินเรียงหนึ่ง โดยมี “ไผ่” จตุภัทร์ บุญภัทรรักษา นำเดินทะลุป้าย รวมทั้งมีเป็ดสีเหลือง จำนวน 2 ตัว สร้างสีสันร่วมเดินด้วย โดยมีการประสานขอกำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจ สภ.เมือง ตำรวจจราจร ตำรวจสันติบาล และตำรวจชุดสืบสวน คอยดูแลอำนวยความสะดวกถ่ายภาพหาข่าวรวมกว่า 50 นาย โดยแกนนำมีการเรียกร้องขอให้ปล่อยตัวแกนนำคณะราษฎร และผู้ร่วมชุมนุม รวมทั้งผู้ร่วมชุมนุมที่กำลังจะถูกจับกุมก็ให้ปล่อย ไม่ให้มีการดำเนินการใดๆ กับทุกคน
...
ทั้งนี้ก่อนเคลื่อนขบวนได้มีการอ่านแถลงการณ์ เดินทะลุฟ้า คืนอำนาจให้ประชาชน พร้อมทั้งมีข้อเรียกร้อง 3 ข้อ คือ 1.พล.อ.ประยุทธ์ จันทรโอชา นายกรัฐมนตรีลาออก, 2.ต้องร่างรัฐธรรมนูญใหม่ และ 3.ต้องปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ โดยกลุ่มม็อบได้เดินถือธงไปตามถนนมิตร มุ่งหน้าไปยัง อ.สูงเนิน, อ.สีคิ้ว, อ.ปากช่อง ไปยัง จ.สระบุรี และเข้ากรุงเทพฯ โดยจะไปถึงวันที่ 2 มีนาคม 2564
ไผ่ จตุภัทร์ บุญรักษา กล่าวว่า จะเดินตามเป้าหมาย 247.5 กม. เฉลี่ยจะเดินวันละ 16 กิโลเมตร และหยุดพัก ระหว่างทางก็จะนั่งรับประทานอาหาร โดยจะไปถึงกรุงเทพฯวันที่ 2 มีนาคม 2564 โดยระหว่างทางจะมีการพูดคุยพบปะกับเครือข่ายต่างๆ รวมทั้งพี่น้องประชาชน การจัดกิจกรรมครั้งนี้ก็อยากให้ประเด็นการเมืองเริ่มจากภูมิภาคเข้าไปหาส่วนกลาง และอยากให้ประเด็นปัญหาต่างๆ จากภูมิภาคเข้าไปสู่ส่วนกลาง การเดินครั้งนี้ก็เพื่อให้ปล่อยเพื่อนของเรา เพราะการเดินครั้งนี้มาจากเพื่อนเราโดนจับ เขาบังคับให้เราสู้ ฉะนั้นการเดินก็คือการต่อสู้ การเดินมันคือการปล่อยเพื่อนเรา การเดินให้ปล่อยเพื่อนเรา และต้องไม่จับเพิ่ม และเพื่อเป็นการกดดัน คอนเซ็ปต์คือ ปล่อยเพื่อนเรา ไม่จับเพิ่ม.