ปัญหาขยะนับวันจะทวีความรุนแรงสร้างปัญหาให้ชุมชนน้อยใหญ่เป็นวงกว้างทั่วประเทศ...!
แต่เจตนารมณ์ที่แรงกล้าของชาวชุมชนบ้านป่าบุก หมู่ 10 เขตเทศบาล ต.แม่แรง อ.เมืองลำพูน หวังลดขยะในครัวเรือนและท้องถิ่น ในที่สุดจึงได้ขึ้นแป้นเป็น “ต้นแบบชุมชนปลอดขยะเปียก”
เรื่องนี้ นายสนาน สมจันทร์ ผญบ.บ้านป่าบุก เล่าว่า ตั้งแต่ต้นปี 2549 ผู้นำหมู่บ้านได้ชักชวนลูกบ้านแก้ปัญหาเศษอาหารเหลือจากบริโภค โดยนำมาทำปุ๋ยหมักใช้ใส่ต้นไม้เพื่อช่วยลดต้นทุนจากการใช้ปุ๋ยเคมีราคาแพง
จากนั้นขับเคลื่อนแนวคิดโดยตั้งเป็น ธรรมนูญบ้านป่าบุก รวม 12ข้อ 1.ไม่เผาขยะและเศษใบไม้ 2.คัดแยกขยะ 3.ใช้วัสดุธรรมชาติแทนใช้โฟมพลาสติก 4.ไม่ใช้หลอดไฟแบบไส้ 5.งดใช้พวงหรีด และไม่จุดธูปในงานศพ 6.งดใช้สารเคมี 7.กำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงลาย 8.ที่ว่างสร้างอาหาร9.เลี้ยงอาหารจานเดียวในงาน
ข้อที่ 10 เป็นการลด หวาน มัน เค็ม 11.ทำให้หมู่บ้านปลอดอบายมุข และ 12. เป็นภาษาเหนือที่ว่า หิ้วถุงผ้าไปกาด บ๊ะต้องปิ๋นก๋าน เอาถุงแซ่วปิ๊กเฮือน ซึ่งทั้งหมดเป็นตัวช่วยทำงานให้ประสบความสำเร็จ
ปัจจุบันทุกวันที่ 5 ของเดือน จะตั้ง “กาดนัดรีไซเคิล” หรือการจัดการขยะในบ้าน ให้แต่ละครอบครัวนำขยะรีไซเคิลออกไปขายพ่อค้ารับซื้อของเก่า แล้วนำเงินรายได้เก็บสะสมไว้เป็นเงินออม
พร้อมจัดตั้งเยาวชนเป็น “สารวัตรขยะ” ร่วมจัดการขยะตามถนนต่างๆ หรือไม่ก็พัฒนาชุมชน สร้างแหล่งเรียนรู้การจัดการขยะอันตราย พร้อมรณรงค์ให้สมาชิกคัดแยกขยะส่งไปกำจัดอย่างถูกวิธี
ด้านพระภิกษุ สามเณร วัดป่าบุก ตั้งเป็น “นักบิณฑ์พิชิตโลกร้อน” รณรงค์ลดปริมาณขยะ และปฏิเสธอาหารจากถุงพลาสติกด้วยการนำภาชนะออกรับบิณฑบาตจากญาติโยมในชุมชนทุกเช้า
...
หากชุมชนใดทำตามโมเดลง่ายๆแบบนี้ เชื่อแน่ว่าปัญหาขยะจะเบาบาง นี่เองจึงดึงดูดให้ผู้คนหลั่งไหลไปศึกษาแบบอย่างนำกลับไปแก้ปัญหาขยะในท้องถิ่นอย่างต่อเนื่อง...!
ดำรงค์ จันสองสี