กล้าได้กล้าเสีย : จะเกิดอะไรขึ้นในเพื่อไทย

แต่เมื่อถึงวันเลือกตั้งจริงผลจะออกมาอย่างไรเป็นอีกเรื่องหนึ่ง เพราะเวลานี้ยังไม่รู้ว่าจะเลือกตั้งกันวันเวลาไหน เห็นพูดกันว่าราวๆกลางปี 63 ยังอีกนาน

“ชัชชาติ” นั้นเคยสังกัดพรรคเพื่อไทย ได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม อีกทั้งยังเป็นแคนดิเดตนายกฯคนหนึ่งที่พรรคเสนอชื่อ

พรรคเพื่อไทยนั้นหมายมั่นปั้นมือว่าจะส่งนายชัชชาติเป็นผู้สมัครผู้ว่าฯ กทม.ในนามพรรคเช่นกัน

แต่พอเอาเข้าจริงกลับประกาศลงสมัครอิสระ เชื่อว่าเปิดกว้างกว่าการลงสมัครในนามพรรคการเมืองเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาความขัดแย้ง

แน่ล่ะ...ประเด็นนี้เลยกลายเป็นปัญหาขัดแย้งในเพื่อไทยทันที

กลุ่ม กทม.ภายใต้การนำของคุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ประธานยุทธศาสตร์ของพรรคนั้นไม่เห็นด้วยและต้องการให้ลงสมัครในนามพรรค

เมื่อนายชัชชาติตัดสินใจอย่างนั้นในพรรคก็มีคนในพรรคส่วนหนึ่งให้การสนับสนุน และไม่ต้องการให้เพื่อไทยส่งผู้สมัครเพราะจะทำให้ไปตัดคะแนนกันเอง

เพราะคนที่จะลงคะแนนให้นายชัชชาติย่อมหนีไม่พ้นฐานเสียงของเพื่อไทยเช่นกัน หากเพื่อไทยส่งผู้สมัครก็จะเกิดปัญหาได้

ฐานเสียงของเพื่อไทยใน กทม. นั้นต้องยอมรับว่า คุณหญิงสุดารัตน์มีบทบาทสำคัญมาตลอด ถือว่าเป็นตัวชูโรงอยู่

ดังนั้นจึงต้องพยายามทุกหนทางเพื่อรักษาฐานเสียงเอาไว้ให้มั่นคง และมีความจำเป็นที่จะต้องหาผู้สมัครลงชิงเก้าอี้ผู้ว่าฯ กทม.

พรรคการเมืองส่วนใหญ่ต่างก็หวังและต้องการได้ฐานเสียงจากคนกรุงเทพฯเนื่องจากเป็นเมืองใหญ่ มี ส.ส.มากสุด

ประชาธิปัตย์ พลังประชารัฐนั้นส่งผู้สมัครแน่ หรือแม้แต่อนาคตใหม่ก็ตาม

ตำแหน่งเจ้าเมืองกรุงเทพฯนั้นถือว่ามีบทบาทและมีส่วนสนับสนุนการเลือกตั้ง ส.ส.อย่างยากที่จะปฏิเสธได้

ประชาธิปัตย์เคยครองเก้าอี้ตัวนี้มาหลายสมัย แต่เนื่องจากผู้ว่าฯ กทม.ในสังกัดนั้นเกิดปัญหาทำให้เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้พรรคเกิดความตกต่ำในระยะหลัง

เช่นกันเพื่อไทยนั้นเมื่อนายชัชชาติประกาศความเป็นอิสระไม่ขึ้นตรงต่อพรรคทำให้กลุ่ม กทม.ไม่ค่อยจะสบอารมณ์เท่าใดนัก

จึงมีความพยายามที่จะหาตัวผู้สมัครแม้จะต้องชนกับนายชัชชาติก็ตาม

นั่นจึงเป็นเหตุผลในหลายๆเหตุผลที่มี ส.ส.เพื่อไทย 68 คนเดินทางไปพบนายทักษิณ ชินวัตร เจ้าของพรรคตัวจริง ที่ดูไบ

เป็นการยกโขยงชุดใหญ่ไปกันอย่างเอิกเกริกเลยทีเดียว

จะให้ข้อมูลอะไร มีความเห็นอย่างไรกับปัญหาภายในพรรคที่ดูเหมือนว่ามีร่องรอยความขัดแย้งชัดเจนมากยิ่งขึ้น

เพียงแต่ยังมีเจ้าของพรรคตัวจริงคอนโทรลอยู่ก็เลยยังไม่ถึงขั้นแตกหัก

ประเด็นก็คือการบริหารพรรคนั้นไม่รู้ว่าใครตัวจริง ใครมีบทบาทจริง แม้จะมีนายสมพงษ์ อมรวิวัฒน์ เป็นหัวพรรคอยู่ก็ตาม

แต่ในความเป็นจริงแล้วเชื่อว่าอีกไม่นานคงจะถึงขั้นทางใครทางมันแน่.

“สายล่อฟ้า”