"หน้าผมชาไปหมดเลยตอนที่ร่างของโย่ กระแทกลงพื้น ตกใจมาก ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดกับเพื่อนถึง 2 คนพร้อมๆ กัน ร่างของฟิวส์ ตกในป่า ส่วนร่างของโย่ ตกลงในสนาม ตอนนั้นผมทำหน้าที่เป็นเซฟตี้สนาม ต้องดูแลความปลอดภัยรอบๆ และรอเพื่อนกระโดดลงมาจากเครื่องบิน ร่างโย่ลอยอยู่เหนือฟ้า สูงประมาณต้นตาล ตอนนั้นผมเห็นร่มฉุกเฉินกางแล้ว .... แต่ไม่ทัน ร่างเพื่อนร่วงลงกองกับพื้น"
ร.ต.ท.ภัทรพล อภิรักษ์พงศา หรือ หมวดโต๊ส พงส.สภ.เมืองยะลา เพื่อนนักเรียนนายร้อยรุ่นเดียวกับ นรต.ณัฐวุฒิ ติรสุวรรณสุข (น้องฟิวส์) และ นรต.ชยากร พุทธชัยยงค์ (โย่) นักเรียนนายร้อยตำรวจชั้นปีที่ 2 ที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุร่มไม่กาง เมื่อวันที่ 31 มี.ค. 2557 เล่าย้อนเหตุการณ์ นาทีที่ต้องเสียเพื่อนไปพร้อมๆ กันถึง 2 คน เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นมาร่วม 4 ปีแล้ว
ในวันนี้ศาลปกครองมีคำสั่งให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ชดใช้เงินเป็นจำนวน 6.5 ล้านบาท พร้อมดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ให้ครอบครัว 2 นรต.เสียชีวิต เหตุร่มไม่กางระหว่างฝึกโดดร่ม ระบุชัดอุปกรณ์ชุดฝึกบนเครื่องบินซ่อมไม่ได้มาตรฐานเป็นเหตุให้เสียชีวิต
...
"เพื่อนทั้ง 2 คน นิสัยดีครับ แล้วก็เรียนดีมากๆ ด้วย อย่างฟิวส์เป็นคนเงียบๆ นิสัยเรียบร้อย ส่วนโย่เป็นคนสนุกเฮฮา ชอบช่วยเหลือคนอื่นและทำกิจกรรมกับทางโรงเรียนตลอด ผมจำภาพความน่ารักของเพื่อนทั้ง 2 คนได้ดีมาจนถึงวันนี้ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมากเกินไป ไม่มีใครได้ตั้งตัว ทุกคนช็อก ครู เพื่อนนักเรียน และเจ้าหน้าที่ทุกคนรู้สึกสูญเสีย ไม่มีใครอยากให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้น"
ตอนเกิดเหตุ "น้องโต๊ส" อยู่ในเหตุการณ์เลยเหรอคะ? "เพื่อนๆ ทุกคนที่ไม่ได้ไปขึ้นเครื่องโดดร่มก็อยู่ตรงนั้นกันหมดทั้งรุ่น มีคนที่ไปโดดแค่ 10 คน ต้องขึ้นไปอยู่บนเครื่อง จำได้ว่าคนแรกที่โดดลงมาเป็นครูฝึก จากนั้นถ้าจำไม่ผิด ก็ตามด้วยเพื่อนอีก 3-4 คน ก่อนจะเป็นฟิวส์ กับโย่ กระทั่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น ทุกอย่างก็ยุติลง ทุกคนเดินทางกลับโรงเรียน ไม่มีการกระโดดร่มอีกหลังจากวันนั้น"
ความรู้สึกของเพื่อนๆ ในรุ่นที่รู้ว่าเพื่อนเราอีก 2 คนไม่ได้กลับมาโรงเรียนด้วยในวันนั้นเป็นอย่างไร? ทุกคนเงียบครับ พูดไม่ออก มันจุกไปหมด เย็นวันนั้นหลังกลับโรงเรียนแทบไม่มีใครหันหน้าพูดคุยอะไรกันเลย พวกเรายังไม่หายช็อก ยังคงคิดอยู่ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนความฝัน ส่วนตัวผมเองภาพเพื่อนตกลงมายังติดตา นึกเสียใจที่วันนั้นเราช่วยอะไรเพื่อนไม่ได้
หลังจากวันนั้นมีการเริ่มกระโดดร่มเกิดขึ้นอีกเมื่อไหร่? ถ้าผมจำไม่ผิด ก็น่าจะสัก 2-3 เดือนหลังจากนั้นนะครับ เมื่ออุปกรณ์มีความพร้อมมากขึ้น พวกเราก็ถูกเรียกไปโดดใหม่ ครั้งนี้ขึ้นอยู่กับความสมัครใจ เพราะว่ามีเพื่อนในรุ่นอีก 2-3 คนไม่ไปโดดกับเราด้วย เขายังกังวลใจและกลัวอยู่ ซึ่งไม่มีใครบังคับ แต่จะไม่ได้เข็มโดดร่มเหมือนเพื่อนๆ คนอื่น
เหตุการณ์ผ่านไป 4 ปีแล้ว ถึงวันนี้ศาลสั่งให้ชดใช้ค่าเสียหายแก่ครอบครัว ทางน้องโต๊สคิดว่าเงินที่ชดเชยจะคุ้มค่ากับชีวิตที่เสียไปมั้ย? ผมไม่ก้าวล่วงผลการตัดสิน หรือคำสั่งศาลดีกว่าครับ ขอพูดในเชิงความรู้สึกที่ว่า ตัวผมเองเป็นแค่เพื่อน ผมยังรู้สึกสะเทือนใจมากมาจนวันนี้ ส่วนคนในครอบครัว คนเป็นพ่อเป็นแม่ คงจะเสียใจกว่าผมหลายร้อยพันเท่า หากจะต้องเอาชีวิตคนในครอบครัวมาแลกกับค่าเสียหาย จะเยอะมากมายเท่าไหร่ก็ตามที มันไม่มีทางคุ้มค่าหรอกครับ เงินแลกกับชีวิตคนไม่ได้ แต่เมื่อเหตุการณ์มันล่วงเลยมาจนวันนี้แล้ว ก็ต้องว่ากันไปตามกระบวนการ
...
น้องโต๊ส ได้บทเรียนอะไรจากเรื่องที่เกิดขึ้น? รู้สึกว่าชีวิตคนเราไม่แน่นอนเลย วันนี้มีความสุข พรุ่งนี้อาจจะทุกข์ วันนี้ดีใจ พรุ่งนี้เราอาจไม่มีลมหายใจ อุบัติเหตุหรือเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ทำให้เห็นว่าชีวิตเรา เราอาจจะกำหนดอะไรเองไม่ได้เลย ... อีกเรื่องหนึ่งก็คือ สติและความระมัดระวัง การเตรียมพร้อมป้องกันไม่ให้เหตุต่างๆ มันเกิด ตรงนี้สำคัญ เพราะหากเรามีความพร้อมและมีสติที่ดี มันสามารถลดภาวะความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นได้ครับ
"ต้องขอบคุณไทยรัฐออนไลน์ที่ให้โอกาสถ่ายทอดเรื่องราวความรู้สึกถึงเพื่อนที่พวกเรารัก อาจเป็นความทรงจำที่ไม่สวยงาม แต่ผมดีใจที่ยังนึกถึงเพื่อนผม เหมือนๆ กับพวกเรา นายร้อยตำรวจรุ่น 69 ยังคงคิดถึง โย่ กับ ฟิวส์ ไปตราบนานเท่านาน จะกี่ปีผ่านไปเพื่อนยังอยู่ในใจเสมอครับ".
Police Community
...
