เปิดใจ ชายวัย 70 ปี นอนแช่อยู่ในน้ำจนคนคิดว่าเป็นศพ เล่าสาเหตุมีอาการหน้ามืด วูบตกลงไปในน้ำแล้วขึ้นไม่ได้ นำหินมาทับตัวกลัวน้ำพัดไปกลางคลอง ซ้ำกลัวมีจระเข้จะมากิน ล่าสุดอาการเริ่มฟื้นตัว รักษาตัว รพ. ขณะที่ลูกชายตามหาทั่วไม่เจอ
เมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 12 มิ.ย. 68 จากเหตุการณ์คนงานชาวเมียนมาว่าพบศพลอยน้ำอยู่ใต้สะพานข้ามคลองลำโพ ถนนทางหลวงหมายเลข 9 ต.ลำโพ อ.บางบัวทอง จ.นนทบุรี จากนั้นจึงประสานแพทย์เวรจากสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ร่วมตรวจสอบ ปรากฏว่า นายโกเซ็ม อายุประมาณ 70 ปี ยังไม่เสียชีวิต และนำส่ง รพ.บางบัวทอง (อ่านข่าว : หนุ่มเมียนมาแจ้งพบศพลอยน้ำ ตร.ใช้ไม้เขี่ยกลับสะดุ้งฟื้น ทำตกใจแทบวิ่งหนี)
ต่อมาผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่โรงพยาบาลบางบัวทองไปยังห้องฉุกเฉินพบ นายโกเซ็ม ยังนอนอยู่บนเตียงคนไข้ภายในห้องฉุกเฉิน
จากการสอบถาม นายโกเซ็ม กล่าวว่า เมื่อวานเดินออกจากตลาดบางบัวทอง ไปทั้งวันเลย เดินไปเรื่อยๆ พอมืดมองไม่เห็นทางเพราะเหมือนๆ กันหมด คิดว่าฝั่งตรงข้ามเป็นโรงเรียนพระแม่ เพื่อเดินกลับที่ตลาดกลับไม่ได้ เพราะทางเหมือนกัน รู้สึกหมดแรง แล้วมีอาการหน้ามืดวูบไปเฉยๆ จนหล่นลงไปในน้ำ ส่วนจมูกที่เป็นแผลคงกระแทกหินกระแทกกับก้อนหิน พยายามจะขึ้นมาแต่ขึ้นไม่ได้ จระเข้ก็จะมากิน ตนจึงขึ้นไปนอนที่ริมตลิ่งแช่น้ำโดยใช้หินทับตัวไว้ เพราะกลัวว่าแรงน้ำจะพัดไปกลางคลอง
...
นายโกเซ็ม กล่าวต่อว่า ตอนนี้อาการปลอดภัย พยาบาลได้ให้น้ำเกลือเพื่อเพิ่มความแข็งแรงและจะเอกซเรย์ว่ามีส่วนไหนได้รับผลกระทบกระเทือนหรือไม่ ก่อนจะประสานญาติให้รับตัวกลับไป
ทั้งนี้ ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่ตลาดบางบัวทอง พบกับ นายอนุสรณ์ อายุ 40 ปี อาชีพรับจ้าง ลูกชายคนโตของนายโกเซ็ม ที่กำลังรับจ้างขนดินอยู่ โดยผู้สื่อข่าวได้นำคลิปวิดีโอที่ นายโกเซ็ม นอนหมดสติอยู่ในน้ำให้ดู ทำให้นายอนุสรณ์ถึงกับน้ำตาซึม และบอกว่าพ่อของตนจริงๆ
โดย นายอนุสรณ์ กล่าวว่า เมื่อ 2 วันก่อน ตนเพิ่งเอาผ้าห่มไปให้พ่อที่หลังตลาดสดเทศบาลนครบางบัวทอง เพราะเขาไม่สบาย ซึ่งตนอยู่คนละบ้านกับพ่อ เมื่อวานก็เอาข้าวกับขนมเปี๊ยะไปให้แต่ไม่เจอพ่อ ก็เดินหาอยู่รอบตลาดก็ไม่เจอ เพิ่งจะทราบข่าวเมื่อสักพักว่า พ่อเดินตกน้ำลงไปในคลองที่สะพานคลองลำโพ ก็โชคดีที่ยังมีชีวิตอยู่ เดี๋ยวจะไปเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลกับน้องชาย เป็นห่วงพ่อเพราะพ่อเริ่มมีอาการหลงๆ ลืมๆ
เมื่อก่อนพ่อเขาทำงานรับจ้างแบกของทั่วไป และรับจ้างนวดแผนโบราณ เคยเช่าห้องอยู่หลัง รพ.บางบัวทอง ช่วงหลังเศรษฐกิจไม่ดีจึงได้ออกมาจากบ้านเช่าและมานอนอยู่ที่ตลาดบางบัวทอง ไม่มีบ้าน นอนตามแผงขายของของคนในตลาด โดยช่วงหลังไม่ค่อยมีแรงและมีอาการหลงๆ ลืมๆ และจะเดินทางไปเยี่ยมพ่อกับน้องชายที่โรงพยาบาลเพื่อรับพ่อมาดูแลต่อไป.