เทรนดี้ แกลเลอรี่ ภูมิใจนำเสนอ นิทรรศการศิลปะที่จริงจังไม่ใช่เล่นของ อุดม แต้พานิช Lost in DOMLAND งานนี้ไม่ได้ชวนมาฟัง ไม่ได้ชวนมาดม แต่ชวนมาดู
ในวัยเด็กเราคือนักสำรวจตัวน้อย มองโลกด้วยสายตาแห่งความอยากรู้อยากเห็น การเล่นเป็นภาษาสากลให้เราได้เรียนรู้โลกใบนี้ ปั้นดินน้ำมัน วาดภาพ สวมบทบาทในโลกจินตนาการ หรือนิทานเรื่องโปรด ทุกสิ่งคือการค้นพบความเป็นไปได้ใหม่ของตนเองและของโลก
แต่แล้วกาลเวลาก็พาเราเข้าไปอยู่ในกรอบสังคมของการเป็น ‘ผู้ใหญ่โซน’ กรอบแห่งการกลัวทำผิดและคิดกังวลว่าใครจะรู้สึกกับเราอย่างไร การหัวเราะเสียงดังกับเรื่องราวไร้สาระ การแต่งตัวแฟนซีตามใจฉัน การทำสิ่งบ้าบอจากจินตนาการฝันเฟื่อง เราแทบนึกไม่ออกว่าครั้งสุดท้าย เราเคยทำไปเมื่อไหร่
การหยุดเล่นคือการปิดกั้นโอกาส ยึดติดกับชุดความคุ้นเคยเดิม ๆ เสมือนก้อนหินที่ไม่สามารถเติบโตได้อีก นอกจากรอวันสึกกร่อนเท่านั้น นั่นคือความแก่ที่แท้จริง
ความแก่นี้ไม่ใช่รอยยับย่นบนร่างกาย แต่หมายถึงรอยยับย่นของจิตวิญญาณที่ครีมบำรุงชนิดไหนก็ยากจะเยียวยา
การเล่นไม่ใช่เรื่องของวัย แต่มันคือทัศนคติ
การเล่นไม่ใช่สิ่งฟุ่มเฟือย
การเล่นคือปัจจัยหนึ่งในการดำรงชีวิต
ชีวิตที่ขาดการเล่นคือชีวิตที่ปราศจากรสอูมามิ

แล้วพบกับผลงานศิลปะนับ 1,000 ชิ้น จากจินตนาการอันบ้าบอของ อุดม แต้พานิช ที่ถูกรวบรวมและจัดแสดงไว้ใน ‘พื้นที่ลับที่สุด’ ของไอคอนสยาม ซ่อนตัวอยู่เกือบ 40 เมตรจากระดับแม่น้ำเจ้าพระยา บนพื้นที่ขนาดใหญ่เท่าสนามฟุตบอล กว้างมากพอให้คุณได้เล่นกับจินตนาการของตัวเองได้ทั้งวัน!
มาร่วมปลุกความเป็นเด็กในจิตวิญญาณของคุณอีกครั้งในนิทรรศการ Lost in DOMLAND ณ The Pinnacle Hall ชั้น 8 ไอคอนสยาม ตั้งแต่วันที่ 7 มิถุนายน – 3 สิงหาคม 2568
สามารถซื้อบัตรเข้าชมนิทรรศการได้ที่ Counter Service All Ticket ในร้าน 7-Eleven ทุกสาขา หรือ www.allticket.com/event/lostindomland
• บัตร Early Bird ราคา 750 บาท (จำหน่ายบัตรตั้งแต่วันที่ 16 พฤษภาคม 2568 เวลา 11:00 น. ถึงวันที่ 6 มิถุนายน 2568 เวลา 23:59 น.)
• บัตรทั่วไป ราคา 850 บาท
• บัตรเด็ก ราคา 250 บาท (ส่วนสูงไม่เกิน 100 ซม. จำหน่ายหน้างานเท่านั้น)
#LostinDOMLAND #UdomTaephanich #TrendyGallery Instagram: @domdingdong @trendygallery.art
ประวัติศิลปิน

ถ้าพูดชื่อ อุดม แต้พานิช คนส่วนใหญ่จะนึกถึงเขาในนามเดี่ยวไมโครโฟน มือวางอันดับต้นของประเทศไทย เขาเคยเปรียบเปรยว่ามันเหมือนการสวมใส่ชุดมาสคอต เพื่อเสิร์ฟความสุข ความสนุกสนาน แม้ว่าภายในมาสคอตนั้นจะร้อน จะคัน แต่มาสคอตตัวนั้นก็ไม่บ่น ยังคงสดใส เฮฮา ร่าเริง กับผู้คนที่พบเจออยู่เสมอ แน่นอนว่าบนเวที อุดมคือนักเล่าเรื่อง ที่บอกเล่าเรื่องราวชีวิตของเขาให้คนอื่นฟัง ด้วยภาษาพูด ภาษากาย เพื่อเรียกเสียงหัวเราะ เมื่อถอดมาสคอต และก้าวลงจากเวที อุดมคือคนธรรมดาคนหนึ่งที่หลงใหลในการทำงานศิลปะ ทำมันเป็นกิจวัตร ทำมันอย่างต่อเนื่องตั้งแต่สมัยยังเป็นนักศึกษาศิลปะจวบจนปัจจุบัน สิ่งนี้คืองานประจำของชีวิตเขา
ศิลปะจึงเป็นภาษาหลักที่เขาไว้ใช้สื่อสารกับตัวเอง เมื่อพบเจอเรื่องราวดี ๆ เขาก็ทำงานศิลปะ เมื่อพบเจอเรื่องร้าย ๆ เขาก็ทำงานศิลปะ
หรือบางเวลา เขาก็แค่อยากทำงานศิลปะ ทำไปก่อน แล้วค่อย ๆ ไปเรียนรู้จากมัน เรียนรู้ว่าความรู้สึกแบบไหน ผลักดันงานศิลปะชิ้นไหนออกมา

เดี่ยวด้านนอกคือสแตนด์อัพคอมเมดี้
เดี่ยวด้านในคือการทำงานศิลปะ