โดยวิสัยชาววัดพอใช้วลี “หนอนในถังขี้” ก็รู้เองเออเอง หมายถึงคนแบบไหน และเคยใช้เปรียบเปรย...คนบางจำพวกเรื่อยมา จนบัดนี้ก็ลืมไปเสียแล้วว่า ที่มาของวลีมาจากเรื่องอะไร
ในหนังสือ “กิร ดังได้สดับมา” (พระธรรมกิตติวงศ์ทองดี สุรเตโช) เรื่องที่ 26 หนอนกับเทวดา ผมอ่านแล้วจึงรู้ว่า ที่มาวลีหนอนในถังขี้ มาจากเรื่องนี้เอง
มีชายสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก อยู่บ้านใกล้กัน ไปโรงเรียนด้วยกัน พอเรียนจบก็แยกย้ายกัน ต่างคนต่างทำมาหากิน แต่ก็ยังไปมาหาสู่กันไม่ขาด
ทั้งๆที่คบหากันเป็นเพื่อนสนิท แต่คนทั้งสองมีนิสัยต่างกันมาก
คนหนึ่งเป็นคนดี สุราบุหรี่ไม่แตะต้อง ปกติชอบช่วยเหลือเกื้อกูลคนอื่น อีกคนชอบดื่มสุรา พอเมาแล้วก็มักหาเรื่องด่าทอคนอื่น...กระทั่งพระวัดข้างบ้านก็ไม่ละเว้น
ต่อมาเมื่อถึงอายุขัย ทั้งสองก็ตายจากกันไป
เพื่อนคนดีไปเกิดบนสวรรค์ชั้นฟ้า อยู่ในวิมานใหญ่ กินอาหารทิพย์ มีนางฟ้ามากมายรับใช้
ส่วนเพื่อนคนไม่ดี ไปเกิดเป็นหนอนอยู่ในถานพระ (ส้วม) ริมรั้ววัด
เพื่อนคนที่เป็นเทวดา เสวยสุขอยู่บนวิมานอยู่นาน จนวันหนึ่งจึงคิดถึงเพื่อน เทวดาทุกองค์คงมีฤทธิ์เหมือนพระอินทร์ จึงสอดส่องทิพยเนตร เห็นเพื่อนที่เป็นหนอน กำลังกินอุจจาระ ก็สงสาร
ท่านก็หายวับจากวิมาน พริบตาก็ปรากฏร่างเหนือกองอุจจาระ ใต้ถานพระ ตะโกนเรียกชื่อเพื่อนเก่า
“แกเป็นใคร” หนอนเพื่อนโผล่หัวพ้นกองอุจจาระ...ถาม
“เราไง!” เทวดาบอกชื่อ แล้วบอก ตอนนี้เป็นเทวดาอยู่บนสวรรค์ คิดถึงเพื่อนจึงอยากมาเยี่ยม
“เป็นถึงเทวดา อยู่บนวิมาน แล้วออกแรงเหนื่อย มาหาเราถึงที่นี่ทำไม?”
“เห็นเพื่อน จมอยู่ในกองอุจจาระ สกปรก โสโครก ก็ไม่สบายใจ อยากมาชวนเพื่อนไปอยู่ด้วยกันบนสวรรค์”
...
“ท่านเทวดา...” หนอนเรียกด้วยความครั่นคร้ามฐานะใหม่เพื่อน “บนสวรรค์ของท่าน มีดีแค่ไหน?”
“บนสวรรค์ มีอาหารทิพย์ รสชาติอร่อยเลิศกว่า อาหารในโลกมนุษย์เทียบไม่ได้” หนอนฟังแล้วไม่เคลิ้มตาม ถามต่อ “เอากุ๊กจากไหนมาปรุง”
“อาหารทิพย์ ไม่มีใครปรุง เป็นอาหารสำเร็จ อยากกินอะไร รสชาติแบบไหน ก็แค่นึก ก็เนรมิตเอา”
ฟังถึงตรงนี้ หนอนก็ส่ายหน้า
“ถ้างั้น อาหารทิพย์ของท่าน ก็สู้อาหารที่เรากินทุกวันไม่ได้ อาหารของเราไม่ต้องเสียเวลานึก ไม่ต้องออกแรงเนรมิต ทุกเช้าก็หล่นลงมาเข้าปาก อยากกินแค่ไหนก็กิน กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักหมด”
เพื่อนหนอนปฏิเสธเด็ดเดี่ยว “เราขออยู่กับอาหารอันเอมโอชะ ของเราต่อไป ไม่ต้องไปพึ่งพาวิมานบนสวรรค์ของเพื่อนหรอก”...
นิทานเรื่องหนอนกับเทวดา จบลงตรงนี้ พระอาจารย์ หลวงพ่อทองดี สุรเตโช มีคำสอนต่อว่า...คนที่ชอบสิ่งสกปรกโสโครกชอบคลุกคลีอยู่กับสิ่งมอมเมา ชอบเสพเสวยอบายมุข มีอยู่มากมายในโลกใบนี้
การที่เราจะไปแนะนำเขา ชักชวนเขาให้ละเลิก...ด้วยเจตนาที่ดี เป็นเรื่องน่าสรรเสริญ แต่ก็ต้องทำใจ เพราะใช่ว่า เขาจะเชื่อเรา ทำตามคำแนะนำของเราไปทุกเรื่อง
วิถีชีวิตหนอนในถังขี้นั้น...ชาววัดพูดกันติดปาก เพลิดเพลิน อยู่กับ “กิน ขี้ ปี้ นอน” อยู่ในกองอาจมนั้น ขนาดเทวดาเหาะลงมาเขียวๆ แล้วยังไม่อาจเปลี่ยนใจเขาได้ แล้วเราเล่า เป็นใคร? วิเศษกว่าเทวดาแค่ไหนกันเชียว.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ "ชักธงรบ" เพิ่มเติม