ไม่ว่าท่านเคยอ่านผ่านตา เรื่อง ห้าวิทยายุทธ์อันเป็นสุดยอด วิชามหาโจรมากี่สำนวน ผมขอยืนยัน สำนวนจากหนังสือ ตูน ปรัชญาเต๋า ที่ สุรัติ ปรีชาธรรม โชติช่วง นาดอน แปล เหนือกว่า
นอกจากมีการ์ตูนฝีมือไช่จื้อจง ประกอบคำบรรยายกระชับสั้น แต่ได้เนื้อหาทั้งด้านลึกด้านกว้าง หนังสือเล่มนี้ รวมอยู่ในชุดสี่เล่ม ที่ยังมีตูนปรัชญาพุทธ ตูนปรัชญาขงจื๊อ ตูนปรัชญาเซน พิมพ์ตามขนบหนังสือจีน จากขวาไปหาซ้าย ผมใช้ตอนแรกๆ ขัดมือขัดตาอยู่บ้าง จนมาถึงตอนนี้คุ้นแล้ว
ไล่เรียงจากสารบัญ อยู่ในชุด “จวงจื๊อ” ชื่อเรื่องกระแทกใจ มหาโจร ก็มีธรรมะ เปิดเรื่องด้วยภาพ โจรเด็กตัวเล็กกระจ้อย สงสัยในมหานครโจร มีโจรยอดฝีมือแยกเป็นก๊กก๊วนอยู่นับไม่ถ้วน เหตุไฉน “ฯพณฯ มหาโจรจื๋อ” รูปร่างอ้วนล่ำ ปากกว้างเคราหนา คิ้วหนา ตาดุ จึงถูกชูมือเป็นหัวหน้า
“ขอบังอาจถาม หมู่โจรมีธรรมะหรือไม่?” “มีแน่นอน” คำถามนี้จี้หัวใจ มหาโจรหันขวับตอบ ในมือถือดาบโค้ง เหมือนเต้งพ้งในนิยายกำลังภายใน ขายดีในไทยรัฐ ที่ น.นพรัตน์ แปลสี่สิบปีที่แล้ว
ข้อที่ 1 มหาโจรสามารถประมาณทรัพย์สมบัติในเรือน นี่คือปรีชาธรรม
ข้อที่ 2 เมื่อเข้าไปปล้นทรัพย์สมบัติ มหาโจรเป็นคนแรกที่บุกเข้าไป นี่คือวีรธรรม
ข้อที่ 3 เมื่อกอบโกยทรัพย์สมบัติเสร็จแล้ว มหาโจรเป็นคนสุดท้ายที่ออกมา นี่คือครรลองธรรม
ข้อที่ 4 การประเมินสถานการณ์ว่า ไม่ควรลงมือ นี่คือปัญญาธรรม
ข้อที่ 5 การแบ่งทรัพย์สมบัติอย่างยุติธรรม นี่คือมนุสสธรรม
อธิบายห้ายอดวิทยายุทธ์มหาโจรจบ มหาโจรจื๋อ ปักปลายดาบลงพื้น ยกนิ้วชี้ขวาชี้ขึ้น แล้วสรุปเสียงดังว่า “ถ้าไม่อาจปฏิบัติตามกฎห้าข้อนี้ ก็ไม่อาจเป็นมหาโจรได้”
...
เรื่องมหาโจรจื๋อ เท่าที่เคยอ่าน จบแค่นี้ ก็นับว่าสะใจ บางคนถึงตาค้าง แต่ “ไช่จื้อจง” ยังมีตอนต่อ เขาเขียนภาพปัญญาชน คนแก่ หนวดยาว คิ้วขาว มือซ้ายยกป้าย “คนดี” พูดเป็นปรัชญา
“คนดีหากไร้ธรรมแห่งปราชญ์ ก็ไม่อาจเป็นคนดี” ภาพช่องต่อมา เป็นมหาโจรเคราดำ ขัดดาบที่หลัง ยกป้าย “คนเลว” พูดว่า “คนเลวหากไร้ธรรมแห่งปราชญ์ ก็ไม่อาจเป็นคนเลว”
อ่านถึงตอนนี้ว่าลึกซึ้งซับซ้อน โปรดอ่านต่อไป “แต่ในโลกนี้ มีคนดีน้อยกว่า ดังนั้นธรรมะของปราชญ์ จึงทำลายโลกมากกว่า สร้างคุณประโยชน์”
ถึงการ์ตูนช่องสุดท้าย โจรเด็กผู้ตั้งคำถาม มือขวายกป้ายรูปร่าง เหมือนติ้วสั่งประหารของท่านเปา ในท่วงท่าบรรลุธรรม แล้วรำพึง “ครรลองธรรม นำไปปกป้องตัวเอง คนเลว หากไม่ช่วงใช้ครรลองธรรมของปราชญ์ ก็ไม่อาจเป็นมหาโจรได้”
อ่านตอนนี้แล้ว ยังไม่เข้าใจ ผมขออธิบายด้วยเรื่องเดียวกันที่อ่านมาก่อน ตอนขงจื๊อขึ้นเขาไปคารวะมหาโจรจื๋อ ชักชวนให้เปลี่ยนเมืองโจร เป็นมหานคร มหาโจรจื๋อ ตอบตอนหนึ่งว่า
“ข้าใช้ดาบโจร ปล้นฆ่าคนมามาก แต่ก็น้อยกว่าพวกเจ้ามหานครที่ยึดอำนาจประกาศกฎหมาย พวกนี่ฆ่าและทำลายคนได้มากกว่ามหาโจรอย่างพวกข้าหลายเท่า”
เป็นไง อย่างที่ผมเกริ่นไหม? เรื่องมหาโจรจื๋อ สำนวนนี้ อ่านสนุกกว่าสำนวนไหนๆ เอาไปคัดลอกบอกต่อๆกันไป คงไม่มี ใครว่าหรอกนะครับ.
กิเลน ประลองเชิง