เรื่องที่รู้ๆกันในวงการพระเครื่อง พระยอดนิยมนั้น ตลาดบนที่ขึ้นศูนย์การค้าองค์ประกอบสำคัญ ต้องใส่ตลับทอง ถ้าฝังเพชรด้วยได้ก็ดูจะเพิ่มราศี เพิ่มราคา แต่ถ้าเป็นพระตลาดล่างริมถนน ถ้าองค์เปล่าๆเล่าเปลือย เรียกพระหลักร้อย ใส่ตลับเงินก็เพิ่มราคาได้หลายๆพัน
ถ้าอัดใส่กรอบพลาสติก เลี่ยมเงินจับขอบ อย่างพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ คนรักพระที่เดินตลาดล่าง เจอองค์แรกๆ พิมพ์ดี เนื้อดี ดีนี่หว่า? ก็คงโดดใส่ แต่ถ้าขยันเดินดูไปหลายๆแผง อ้าว มีองค์ที่สอง แล้วก็องค์ที่สาม
กรณีนี้ถ้าตาไม่คม ใจไม่แข็ง ก็ต้องหนี
พระเลี่ยมเงินฝีมือเดียวกันนี้ ไม่ได้มีแค่พระสมเด็จวัดระฆัง บางขุนพรหม เกศไชโย ไม่ว่าพระกริ่ง พระรูปหล่อ พระมหาอุตม์ หรือพระเกจิรุ่นใหม่ ที่ตลาดกำลังตื่น...ก็มีให้ดู ฝีมือปลอมถือว่าทำได้ใกล้เคียง
บริบทพระเลี่ยมเงิน วางขายใกล้มือริมถนน อย่างนี้ ถ้าใช้หลักบวกลบ...เห็นก็รู้ว่าเก๊ ทันที
แต่ก็นั่นแหละ ตลาดพระเครื่องมีมายา ซับซ้อน นับวันที่พระปลอมพัฒนา...เซียนที่ซื้อก็วางสเปก เป๊ะๆ สมเด็จต้องตัดกรอบอย่างนั้น ...มวลสาร หลุมร่อง ฯลฯ ต้องอย่างนี้ พระที่ว่าแท้ ถูกเอาไปทำราคา ก็ยิ่งเหลือน้อย
พูดกันไปแล้ว ก็ต้องขอพูดอีก ถึงวันนี้ มีพระสมเด็จแท้...ที่ถูกซื้อขาย ตีพิมพ์ในหนังสือ เฉพาะสมเด็จวัดระฆัง เอ้า รวมให้ทั้งห้าพิมพ์ พิมพ์ใหญ่ ทรงเจดีย์ ฐานแซม เกศบัวตูม รวมปรกโพธิ์ เข้าไปด้วย...ยังไม่ถึงห้าพันองค์
จำนวนพระแท้นอกนั้น...ที่เชื่อกันว่าหลายหมื่่นองค์ หายไปไหน
ใช้หลักเหตุผล พระแท้ของคนนอกวงการที่รักพระ ไม่ขายพระ ยังมีไม่น้อย และข้อที่อยากท้า พระแท้ที่ว่า มีอยู่ในพระเก๊ พระที่เซียนดูแล้วไม่ส่อง ดูแล้วส่ายหน้า วาง นี่่แหละ
ดูพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ ที่ยังอยู่ในพลาสติก เลี่ยมเงินจับขอบ องค์ในคอลัมน์วันนี้ ทิ้งอคติที่ท่านมากับเลี่ยมเงินชุดพระเก๊ ออกไปใช้ประสบการณ์ ใช้สายตา และปัญญาค่อยๆพิจารณา
...
ทุกเส้นสายลายพิมพ์ 11 ประการ ตามหลักของเซียนสำนักท่าพระจันทร์ องค์พระบิดเบนไปทางขวา สวนกับฐานสามชั้นที่บิดไปทางซ้าย เป็นเหตุให้หัวเข่าซ้ายสูงกว่าหัวฐานซ้าย ขณะที่หัวเข่าขวาที่ดูเผินๆจะสูงแต่กลับต่ำกว่าหัวฐานชั้นแรกด้านขวา
เส้นกรอบกระจกทั้งสี่ด้าน เส้นด้านบนซ้ายแตะที่ซุ้มตรงแขนซ้าย ที่ถือเป็นเส้นชี้ขาด ก็ตามมาตรฐาน
เนื้อพระสีแดงคล้ำ ฝ้ารักน้ำเกลี้ยงแผ่กระจายไปทั้งองค์ หลุมร่อง รอยยุบ รอยแยก ตามธรรมชาติสมเด็จวัดระฆังแท้ ก็เป็นตัวช่วยทั้งด้านหน้า และด้านหลัง หลายๆตำแหน่ง
ส่องแว่นหา กากดำ เม็ดแดง ก็มีให้เห็นบ้าง แต่ที่เด่นสะดุดตาก็คือ “ก้อนขาว” ก้อนเล็กประปราย ส่วนก้อนใหญ่ที่โชว์ความขาวนุ่มนวลตัดกับเนื้อสีน้ำตาลที่ซุ้มซ้ายบนถึงล่าง กลมกลืนไปด้วยกัน
เนื้อพระสภาพนี้แหละครับ ที่ผู้รู้รุ่นครู อย่าง “ตรียัมปวาย” เรียก “เนื้อกระยาสารท”
ว่ากันโดยภาพรวม พระที่พิมพ์ถูกต้องคุ้นตา เนื้อหาเก่าคร่ำตามธรรมชาติ คนเป็นพระไล่เลียงคุณสมบัติจากหนึ่งไปถึงสิบ ไม่สะดุดจุดไหน อธิบายเชื่อมโยงได้ นี่คือพระสมเด็จวัดระฆังที่แท้ ยิ่งกว่าแท้ ดูง่ายๆ
ความซึ้งไม่ว่าพิมพ์ทรง เนื้อหา ฝ้ารัก และริ้วรอยธรรมชาติ หาได้จากทุกมิติ จนทิ้งความลังเล จากอคติเลี่ยมกรอบเงิน ที่มากับชุดพระเก๊...ได้เลย
พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่องค์นี้ เจ้าของถือไปแห่ผู้รู้หลายตา ได้คะแนนมาดี ก็อุ่นใจ นิมนต์ท่านออกจากกรอบพลาสติกจับขอบเงิน ใส่ตลับทองขึ้นคอ
ของแถมที่ได้ จากการดูทั้งองค์ พระองค์นี้หนามาก จุดที่หนาที่สุด 8-9มม. จะเรียกว่าหนา 1 เซ็นต์ก็ได้ ริ้วรอยหลุมร่อง ขอบข้าง ก็เข้าสูตรมาตรฐานพระสมเด็จวัดระฆังแท้ทั่วๆไป ใครที่ได้จับต้องส่องด้วยมือ ถือว่าเป็นทั้งบุญตัวบุญตา.
O พลายชุมพล O