การเดินทางไปยังชายทะเลเมืองพอร์ตสมัธของกลุ่มนักศึกษาด้านบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยพอร์ตสมัธ ในอังกฤษ เมื่อปีก่อน เพื่อสูดอากาศบริสุทธิ์ท่ามกลางสถานการณ์การระบาดใหญ่ของโควิด-19 กลายเป็นช่วงเวลาที่สำคัญอีกครั้งหนึ่ง เมื่อพวกเขาพบซากดึกดำบรรพ์หรือฟอสซิลกระดูกจระเข้ฝังอยู่ในกำแพงกันคลื่นเก่าแก่ อีกทั้งยังนำไปสู่การค้นพบซากฟอสซิลอื่นๆด้วย
เมื่อแยกฟอสซิลออกมาจากผนังหิน นำมาวิเคราะห์ก็พบว่าเป็นกระดูกขาจระเข้กระดูกเต่า 5 ตัว ฟันจระเข้ 6 ซี่ และกระดูกอื่นๆที่ยังไม่สามารถระบุชนิดได้ นักศึกษาจึงส่งให้ผู้เชี่ยวชาญจากวิทยาลัยภูมิศาสตร์ ธรณีศาสตร์ และสิ่งแวดล้อม ช่วยตรวจสอบซากสิ่งที่ค้นพบบางส่วน ซึ่งผู้เชี่ยวชาญเผยว่ากำแพงกันคลื่นเก่าแก่นี้ถูกถอนรากถอนโคนมาจากไอล์ส ออฟ เพอร์เบก ที่ตั้งอยู่ในเทศมณฑลดอร์เซ็ต ของอังกฤษ นั่นหมายความว่าฟอสซิลเหล่านี้จะมาจากช่วงเวลาประมาณ 145 ล้านปีที่แล้ว
ผู้เชี่ยวชาญยังอธิบายว่าจระเข้ในสมัยนั้นน่าจะครองชีวิตอยู่บนบกเป็นส่วนใหญ่ มากกว่าจะอยู่ในมหาสมุทร ดังนั้น พวกมันจึงได้เคลื่อนที่เตร็ดเตร่ไปทั่วบนบกพร้อมๆกับไดโนเสาร์เต่า และเทอโรซอร์ ในระบบนิเวศเต็มไปด้วยหนองน้ำและทะเลสาบ.
Credit : University of Portsmouth