ยุคน้ำแข็งใหญ่สุดครั้งสุดท้าย (Last Glacial Maximum-LGM) จัดเป็นยุคที่นักวิจัยมุ่งเน้นในการสืบค้นศึกษามาอย่างต่อเนื่อง เพราะเป็นช่วงที่มีการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศครั้งใหญ่ของโลก ในเวลานั้นระดับคาร์บอนไดออกไซด์ลดต่ำลงมาก อีกทั้งอุณหภูมิ โลกลดลง ระดับน้ำทะเลก็ลดลง

ล่าสุด มีการศึกษาใหม่จากนักวิจัยของมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลีย ค้นพบว่า การลดลงของคาร์บอนไดออกไซด์ในอดีต อาจเป็นประโยชน์ต่อการวิจัยศึกษาสภาพภูมิอากาศในอนาคต โดยเชื่อว่าจะนำไปสู่การสร้าง แบบจำลองพยากรณ์ที่ดีกว่าเดิม เพราะผลการ วิจัยแสดงให้เห็นถึงวิธีการใหม่ๆ ในการสร้างสภาพ ของมหาสมุทรแอตแลนติกยุคน้ำแข็งใหญ่สุดครั้งสุดท้ายเมื่อ 20,000 ปีก่อน ทีมเผยว่าการใช้ตะกอนทับถมในทะเลเพื่อสร้างอะตอมของคาร์บอเนตในน้ำลึก ซึ่งเบาะแสที่สะท้อนถึงความเป็นกรดของน้ำทะเล ทำให้สร้างแผนที่แสดงสภาพน้ำในมหาสมุทรยุคน้ำแข็งสุดท้ายได้

แผนที่ได้แสดงรูปแบบการไหลเวียนของ มหาสมุทรแอตแลนติกที่เป็นน้ำแข็ง พบว่าน้ำลึกในมหาสมุทรแปซิฟิกที่อุดมด้วยคาร์บอน ได้ขยายตัวเหนือขึ้นไปในมหาสมุทรแอตแลนติก ตอนใต้ ที่มีความลึก 3-4 กิโลเมตรในช่วงยุคน้ำแข็งใหญ่สุดครั้งสุดท้าย สิ่งนี้อาจมีส่วนทำให้เกิดการลดลงของคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศ.