เมื่อเร็วๆนี้ มีงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยคาลการีในรัฐอัลเบอร์ตา แห่งแคนาดา รายงานการสำรวจว่าทำไมสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 4 เท้าจึงเคลื่อนไหวในรูปแบบที่สอดคล้องกัน โดยการกำหนดท่าทางการเดินที่ดีที่กระฉับกระเฉงที่สุด ด้วยแบบจำลองการคำนวณอย่างง่ายของสัตว์ 4 ขา
นักวิจัยอธิบายว่า เมื่อไม่มีข้อจำกัดเรื่องความเร็ว สมาชิกของสายพันธุ์ที่เดิน 4 ขาโดยทั่วไปแล้วจะเลือกการเดินอย่างธรรมดา แต่มีข้อยกเว้นเล็กน้อยตรงที่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดเลือกเดินด้วยความเร็วต่ำ หรือวิ่งเหยาะๆด้วยความเร็วปานกลางและวิ่งด้วยความเร็วสูง ในการศึกษาใหม่นี้นักวิจัยได้เปรียบเทียบผลการจำลองกับข้อมูลเชิงประจักษ์ของสุนัข พบว่า ความคล้ายคลึงกันระหว่างการทำนายโดยใช้คอมพิวเตอร์และการเคลื่อนไหวแบบธรรมชาติของสัตว์นั้นเป็นไปอย่างน่าทึ่ง ผลที่ได้มานั้นนำเสนอว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมใช้กลยุทธ์การเคลื่อนไหวที่ปรับการใช้พลังงานให้เหมาะสมเมื่อพวกมันเคลื่อนไหว
เรียกง่ายๆว่า สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมส่วนใหญ่จะเดินด้วยความเร็วต่ำ บ้างก็วิ่งหรือวิ่งเหยาะๆด้วยความเร็วระดับกลาง ซึ่งการเคลื่อนไหวเหล่านี้ทำให้พวกมันมีความกระฉับกระเฉงดีที่สุด ทีมวิจัยคาดว่าผลการทดลองนี้จะสามารถนำไปใช้ได้กับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 4 เท้าได้อย่างกว้างขวาง.