ผู้โดยสารสายการบิน แอร์ แคนาดา รายหนึ่งเผยว่า เธอถูกลืมทิ้งไว้บนเครื่องบินโดยสารเพียงลำพัง หลังจากเผลอหลับบนเครื่อง ทำให้เธอต้องหาทางลงจากเครื่องบินที่มืดสนิทด้วยตัวเอง

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อ 22 มิ.ย. 2562 ว่า ทิฟฟานี อดัมส์ ผู้โดยสารที่ประสบเหตุ เปิดเผยเรื่องนี้ผ่านข้อความที่เธอโพสต์บนเพจเฟซบุ๊กของ แอร์ แคนาดา โดยระบุว่าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่ 9 มิ.ย. ที่ผ่านมา บนเที่ยวบินจากเมืองควิเบก ไปยังท่าอากาศยานนานาชาติเพียร์สัน เมืองโทรอนโต ซึ่งจะใช้เวลาเดินทางประมาณ 90 นาที

น.ส.อดัมส์ ระบุว่า เธอตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนั่งอยู่บนเก้าอี้โดยสารบนเครื่องบินที่ว่างเปล่า หลังจากเธอหลับไปหลังจากเดินทางได้ครึ่งทาง “ฉันตื่นมาในเวลาประมาณเที่ยงคืน 2-3 ชั่วโมงหลังจากเครื่องลงจอดแล้ว ยังนั่งหนาวคาดเข็มขัดอยู่บนที่นั่งของฉันเองท่ามกลางความมืดสนิท”

“ฉันพยายามชาร์จแบตเตอรีโทรศัพท์มือถือด้วยช่องเชื่อมต่อยูเอสบีทุกช่องที่หาได้ แต่โชคไม่ดีเพราะเมื่อเครื่องบินไม่ได้ติดเครื่องพลังงานก็ไม่มี...เมื่อฉันหาที่ชาร์จโทรศัพท์ไม่ได้ ฉันก็เริ่มตะโกนขอความช่วยเหลือด้วยความแตกตื่น เพราะฉันต้องการออกจากฝันร้ายนี้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้”

น.ส.อดัมส์เผยอีกว่า หลังจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปในห้องนักบินและพยายามใช้วิทยุสื่อสาร แต่ใช้ไม่ได้เพราะไม่มีพลังงาน ก่อนจะพบไฟฉาย เธอจึงพยายามฉายไฟออกนอกหน้าต่าง ในเวลาเดียวกันเธอก็พบวิธีเปิดประตูเครื่องบิน แต่เธอลงไม่ได้ เพราะพื้นอยู่ต่ำลงไปถึง 50 ฟุต

เธอจึงกลับไปฉายไฟอีกครั้ง แม้ว่าเครื่องบินจะจอดอยู่ไกลจากอาคารผู้โดยสารสนามบินมาก แต่ในที่สุดเจ้าหน้าที่ขนกระเป๋าก็สังเกตเห็นแสงไฟ และนำรถบันไดมาช่วยเธอลงไปได้สำเร็จ “เขาตกใจมากและถามว่า ‘พวกเขาลืมคุณไว้บนเครื่องบินได้อย่างไร?’ ”

...

“ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน ในเมื่อตอนเก้าอี้ของฉันเอนไปแค่นิ้วเดียว หรือถาดวางของฉันยังไม่ได้เก็บ พนักงานก็รู้ แต่กลับมองไม่เห็นคนคนหนึ่งที่ยังนั่งคาดเข็มขัดอยู่บนเก้าอี้ แล้วกลับบ้านไปกันหมด” น.ส.อดัมส์กล่าว

หลังเกิดเหตุ แอร์ แคนาดา ออกแถลงการณ์ปฏิเสธที่จะเปิดเผยข้อมูลเพิ่มเติมใดๆ แต่ระบุว่าทางสายการบินกำลังทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ขณะที่น.ส.อดัมส์เผยอีกว่า เธอได้รับการติดต่อจากตัวแทนของ แอร์ แคนาดาทันทีหลังจากที่เธอลงจากเครื่องบินได้ โดยทางตัวแทนเสนอจองห้องโรงแรมหรือรถลิมูซีนให้เธอ แต่เธอปฏิเสธ และตอบไปว่าเธอต้องการเพียงกลับบ้านเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม อดัมส์เผยว่าจนถึงตอนนี้เธอยังประสบปัญหาเรื่องการนอนหลับ “ตั้งแต่คืนที่น่ากลัววันนั้น ฉันก็ไม่ได้นอนมากนัก และมักตื่นขึ้นมาเพราะความตกใจและความกลัวว่าจะถูกขังอยู่ในที่มืดๆ คนเดียว”