รัฐบาลจีนเร่งให้มีการบรรจุวิชาปัญญาประดิษฐ์ หรือ Artificial Intelligence (AI) ในหลักสูตรชั้นประถมและมัธยม โดยใน พ.ศ. 2561 เริ่มทดลองใน 40 โรงเรียน ปีหน้าและปีต่อๆไป ก็จะได้รับการกระจายขยายต่อไปจนทั่วประเทศ

ตอนนี้ จีนเร่งผลิตหนังสือและบทความอิเล็กทรอนิกส์ที่เกี่ยวดองหนองยุ่งกับปัญญาประดิษฐ์ออกมาเป็นจำนวนมาก คนเขียนก็ใช้ผู้เชี่ยวชาญด้านปัญญาประดิษฐ์ของจริง จริงระดับประธานบริษัทผลิตกล้องวงจรปิดที่จดจำและวิเคราะห์ใบหน้าของประชาชนเป็นพันล้านคนได้ในพริบตา บางคนเคยเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงของไมโครซอฟท์ที่ย้ายมาทำงานกับบริษัทจีน เพราะคิดว่าต่อไปในอนาคต จีนได้เปรียบสหรัฐฯในเกมเทคโนโลยีแน่ เพราะรัฐบาลจีนหนุนเรื่องนี้อย่างสุดลิ่มทิ่มประตู คนอเมริกันเชื้อสายจีนที่เคยทำงานในบริษัทเทคโนโลยีอเมริกัน ย้ายมาทำงานในบริษัทจีนกันเป็นแถว เพราะเห็นว่าจีนทุ่มเทเพื่อไปสู่ชัยชนะในเกมปัญญาประดิษฐ์และเทคโนโลยีอื่นอย่างมุ่งมั่น

ถึงเวลานาทีนี้ อาชีพของมนุษย์ก็หายไปเป็นจำนวนมากแล้ว ต่อไปในอนาคต อาชีพอีกจำนวนหนึ่งจะถูกบริษัทจากประเทศใหญ่เอาไปทำ พวกจับปลาแซลมอนนี่เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัด บริษัทนอร์เวย์จ้างบริษัทจีนสร้างกระชังหุ่นยนต์เลี้ยงปลาขนาดยักษ์ที่มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 110 เมตร สูงกว่า 70 เมตร มีพื้นที่เลี้ยงปลาถึงแสนลูกบาศก์เมตร สร้างเสร็จก็ใช้เรือขนาดใหญ่ลากกระชังข้ามทะเลระยะทางหลายพันกิโลเมตร ไปส่งที่ราชอาณาจักรนอร์เวย์

หลังจากนั้น จีนก็หันมาสร้างนิคมเลี้ยงปลาที่ใช้ฝูงกระชังหุ่นยนต์เลี้ยงปลาอัจฉริยะขนาดยักษ์นอกชายฝั่งไหหลำ เทคโนโลยีหุ่นยนต์เลี้ยงปลามีระบบเซ็นเซอร์มากกว่า 20,000 จุดในแต่ละกระชัง กระชังถูกลากจูงไปลอยกลางทะเล มีระบบที่ทำให้ปลารู้สึกว่าพวกตนว่ายน้ำอยู่ในทะเลอย่างอิสระ มีระบบการให้อาหารอัตโนมัติ เจ้าหน้าที่บริษัทสามารถดูการเจริญเติบโตของปลาได้ในห้องทำการที่อยู่ห่างไกลออกไปนับพันกิโลเมตร มีพายุคลื่นลมแรงกระชังเลี้ยงปลาหุ่นยนต์นี้ก็มีระบบเคลื่อนย้ายไปยังสถานที่ปลอดภัยได้

...

แต่ละกระชังเลี้ยงปลาได้เป็นล้านตัว ภายในเวลาเพียงปีเดียวก็จับได้ การลงทุนของบริษัทจีนที่ประกาศไปแล้วนี่ จะสร้างงานได้หลายหมื่นตำแหน่ง ทำเงินได้มากกว่าปีละแสนล้านบาท กระทรวงเกษตรจีนออกมาประกาศก้องร้องป่าวแล้วนะครับว่า ค.ศ.2025 จีนจะมีนิคมเลี้ยงปลาในกระชังอัจฉริยะ 178 แห่ง จะสามารถผลิตปลาน้ำเค็มได้จำนวนมากมายมหาศาล

ผู้อ่านท่านลองหลับตาจินตนาการถึงอาชีพประมงจากประเทศเล็กชาติน้อยทั้งหลาย ไม่ว่าประมงชายฝั่ง ประมงน้ำตื้น น้ำลึก พวกนี้จะอยู่ได้ไหมครับ ต้นทุนในการนำเรือกระดึ๊บๆๆ ออกไปหาปลา มาได้ทีละตันสองตัน ด้วยต้นทุนแรงงานและต้นทุนด้านอื่นแพงกว่าการเลี้ยงปลาในกระชังหุ่นยนต์อัจฉริยะ นอกจากจะขายปลาให้จีนได้ลดลงหรือขายไม่ได้แล้ว ในอนาคตอาจจะต้องซื้อปลาจากบริษัทจีนซึ่งมีต้นทุนถูกกว่ามาบริโภคกันเสียอีก

ที่ต้นทุนการผลิตถูกกว่า เพราะไม่ต้องใช้แรงงานคนเป็นจำนวนมาก นอกจากนั้น รัฐบาลจีนยังมีเงินอุดหนุนกับโครงการผลิตอาหารด้วยเทคโนโลยีขั้นสูงอย่างไม่อั้น ระยะแรกก็ให้ผลิตเลี้ยงคนจีน ต่อไปก็ให้ผลิตเอาไปขายหาเงินเข้าประเทศ

อาชีพปศุสัตว์ก็อย่าคิดว่าจะรอด สมัยก่อนตอนโน้น ผู้คนในหลายประเทศเลี้ยงสัตว์เพื่อชำแหละเนื้อส่งไปขายให้คนจีนบริโภค ตอนนี้จีนไปลอกเลียนวิธีปลูกสัตว์จากฝรั่ง และปลูกเนื้อสัตว์จากเนื้อเยื่อในห้องทดลองได้สำเร็จ ต่อไปในอนาคต อาจจะได้เนื้อตรงส่วนไหนของสัตว์กี่พันกี่หมื่นตันก็ใช้ขยายเนื้อเยื่อในห้องทดลอง ซึ่งไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน เพราะจีนทำสำเร็จแล้ว

หลายคนยังคิดว่า เทคโนโลยีจะมาทำลายล้างเฉพาะอาชีพอย่างพวกวิศวกรโทรเลข เจ้าของโรงงานผลิตเครื่องโทรสาร บริษัทผลิตเครื่องคิดเลข ฯลฯ ไม่เพียงแค่นั้นดอกครับ อาชีพเกษตรกรรมนี่แหละครับ จะโดนเทคโนโลยีทำลายล้างอย่างมากที่สุด

รัฐบาลที่มีผู้นำที่มีสติปัญญาปกติ ต้องเตรียมผู้คนในประเทศของตนเองให้พ้นภัยเทคโนโลยีพวกนี้ครับ.

นิติการุณย์ มิ่งรุจิราลัย
songlok1997@gmail.com