อินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีเกาะกว่า 17,000 แห่ง เป็นป่าฝนเขตร้อนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูงสุดในโลก ตั้งแต่ตัวนิ่มไปจนถึงลิงอุรังอุตังที่ใกล้สูญพันธุ์ ซึ่งเป็นที่หมายตาของกลุ่มการค้าผิดกฎหมายซึ่งเป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่มีความซับซ้อนมาก การจะรับมือกับองค์กรเหล่านี้ นอกจากต้องมีตัวบทกฎหมายที่แข็งแรงแล้ว ยังต้องใช้เทคโนโลยีทันสมัยมาช่วยพิทักษ์สัตว์ป่าที่หายากและถูกคุกคาม
ผู้เชี่ยวชาญบางคนมองว่าแม้จะมีกฎหมายหลายฉบับที่มุ่งคุ้มครองสัตว์ป่าในอินโดนีเซีย แต่ก็ยังล้าสมัย อีกทั้งเจ้าหน้าที่ป่าไม้และตำรวจก็ยังขาดแคลนทรัพยากรและขาดความรู้ทางวิทยาศาสตร์ ส่วนใหญ่จึงตกเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่องค์กรพัฒนาเอกชนหรือเอ็นจีโอ ที่สอดส่องเส้นทางการค้าสัตว์ แต่นักอนุรักษ์จากหลายองค์กรก็ไม่ย่อท้อโดยพยายามนำเทคโนโลยีไฮเทคมาช่วย เช่น ทำรหัสบาร์โค้ดของพันธุกรรมหรือดีเอ็นเอ (DNA) ไปจนถึงใช้แอพพลิเคชั่นในสมาร์ทโฟน ที่สามารถระบุการค้าขายสัตว์ป่าที่ผิดกฎหมาย เช่น สมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่า (WCS) ซึ่งทำงานร่วมกับหน่วยงานของอินโดนีเซียในการยับยั้งอาชญากรรมเกี่ยวกับสัตว์ป่า ก็นำซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์แบบเดียวกับที่ใช้ทำแผนที่เครือข่ายกลุ่มอาชญากรมาใช้และดึงข้อมูลจากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ถูกยึด
หรือกลุ่มอนุรักษ์กู้ภัยสัตว์นานาชาติแห่งอินโดนีเซีย (IAR) ก็ใช้รหัสบาร์โค้ดดีเอ็นเอแบบเดียวกับที่ใช้ตรวจสอบหลักฐานอาชญากรรม มาจัดจำแนกสิ่งมีชีวิตหรือทำอนุกรมวิธานลำดับพันธุกรรมเพื่อระบุชนิดของสัตว์ เมื่อได้ตัวอย่างเนื้อเยื่อของสัตว์ที่ถูกยึดมา ก็จะสามารถโยงไปยังฐานข้อมูลของรหัสพันธุกรรมที่เก็บไว้ ซึ่งจะช่วยแยกแยะความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์หลักและสายพันธุ์ย่อยที่ไม่เหมือนกัน และจะสามารถติดตามจุดที่มีการล่าสัตว์ รวมถึงเส้นทางการค้าต่างๆได้.
...