ครอบครัวน้องเมย ออก "รายการโหนกระแส" แม่ร่ำไห้ บอกลูกโดนจนวันตาย ตัวเองเจ็บยังปกป้องรุ่นพี่ กลัวเขาไม่ได้เรียน ขณะที่พ่อถาม ทำไมตกบันไดบ่อย แต่ลูกกลับเอาแต่ตอบว่า "ผมอยากเรียน"
จากกรณี ศาลทหารชั้นฎีกา ตัดสินคดี "น้องเมย" ภคพงศ์ ตัญกาญจน์ นตท. ชั้นปีที่ 1 ที่ถูกรุ่นพี่ธำรงวินัย ก่อนที่จะเสียชีวตในโรงเรียนเตรียมทหาร โดยจำคุกรุ่นพี่ 4 เดือน 16 วัน รอลงอาญา 2 ปี ชี้ลงโทษไม่เป็นประโยชน์ ให้จำเลยปรับปรุงตัวรับใช้ชาติ ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
ความคืบหน้าวันที่ 23 ก.ค. 68 ทางครอบครัวของน้องเมย ได้มาออก "รายการโหนกระแส" ของ หนุ่ม กรรชัย โดยแม่ของน้องเมย บอกว่า แม่ไม่ได้คิดว่าวันนี้จะต้องมานั่งตรงนี้ เพราะเราพยายามเดินเข้าสู่กระบวนการด้วยตัวของเราเอง แม้แต่ตำรวจยังเคยถามเราว่า รู้ไหมคดีนี้ สิ้นเปลืองงบประมาณไปเท่าไร มันเจ็บมาก เพราะเราขอให้เขาทำสำนวนลูกเราที่ตายไปทั้งคน ส่วนตำรวจเจ้าของคดีอีกนาย เราไปฟังผลจากแพทย์นิติเวชแล้ว แต่สำนวนการตายมันคนละเรื่อง แล้วเขาบอกกับเราว่า "คุณแม่เข้าใจผมนะ ลูกผมยังเล็ก ผมยังไม่อยากตาย แล้วเราจะพึ่งใครละ"
คุณแม่เราต่อว่า เรื่องที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องการใช้บันไดที่ห้ามนักเรียนใหม่ขึ้น แต่เมยได้รับการอนุญาตให้ใช้บันไดนั้นอย่างถูกต้องแล้ว สุดท้ายพอแยกย้ายกับรุ่นพี่คนนี้ไป ก็มาเจอกับจำเลยคนนี้ที่เป็นรุ่นพี่ หาว่าใช้บันไดโดยพลการ แต่เมยก็อธิบายว่ามากับรุ่นพี่อีกคน แต่เขาไม่เชื่อ และว่าเมยโกหก ทำผิดระบบเกียรติศักดิ์ ซึ่งเราก็ต้องทำเรื่องเข้าไปหากองทัพเพื่อขอข้อมูล เพื่อเอามาแก้ให้ลูกชายว่า ไม่ได้โกหก ซึ่งมันเป็นแค่เรื่องบันไดเอง จากนั้นก็ถูกรุ่นพี่สั่งธำรงวินัย เขาก็สู้ว่าอบรมสั่งสอนน้องที่น้องทำผิด รวม 3 ครั้ง ครั้งที่ 3 ตอนเที่ยงคืนน่าจะหนัก ซึ่งทำให้เมยหมดสติไป 30 นาที แล้วหมอให้การกับศาลว่า ใช้การกู้ชีพขั้นสูง
...
แม่เผยต่อว่า ตอนที่เมยกลับมาบ้านช่วงปิดเทอม เขามาบอกแม่ว่าเขาตกบันได แม่ก็พาไปหาหมอ ไปตรวจร่างกาย ผลออกมาก็ปกติทุกอย่าง กระดูกปกติ หัวใจปกติ มีบวมนิดหน่อย เราก็พาเขากลับบ้าน แค่ 2 คืน หลังจากที่ส่งเขากลับไปที่โรงเรียน มันเกิดอะไรขึ้นจนทำให้เขาต้องหมดสติ แล้วหามตัวส่งกองแพทย์ ซึ่งแม่ยอมรับว่ามี "ผู้พัน" เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย โดยเมยเคยพูดว่า "อย่าไปเชื่อผู้พัน"
นอกจากนี้ ก่อนที่น้องเมยจะเสียชีวิต แพทย์มีการออกใบรับรองว่า ให้น้องเมยระงับการฝึก แต่ลงกองแพทย์เมื่อไร เจอรุ่นพี่เมื่อไร ก็โดนอีก แล้วแผลเขาจะหายเมื่อไร โดนซ้ำโดนซาก โดนจนวันตาย เราไม่ได้พูดปากเปล่านะ แต่เพราะเราขึ้นกองแพทย์ วิ่งไป จปร. เพื่อขอเอกสารทั้งหมดมาสู้กับเขา
ขณะที่พ่อน้องเมยบอกว่า เอะอะอะไรก็อ้างว่าน้องตกบันได ผมเอาลูกผมมาตรวจที่โรงพยาบาล ก็ไม่มีอะไรเลย แล้วเราก็เก็บผลตรวจไว้ มีผลเอกซเรย์ทั้งหมด แต่ผมมารู้ว่าคืนที่ 16-17 คืนนั้นหนักมากสำหรับลูกผม แต่ผมไม่มีหลักฐาน
ซึ่งหลังจากงานศพแล้ว เรานำน้องไปผ่าซ้ำอีกครั้งจึงได้รู้ตอนนั้นว่า อวัยวะน้องไม่มีเหลือเลย กระดูกซี่โครงซี่ที่ 4 ก็หัก อีกทั้งเราเคยขอภาพที่น้องตกบันได แต่ภาพนั้นก็ไม่เคยมีออกมาให้เห็น ตกบันไดอย่างเดียวเลย ผมยังถามลูกผมเลยว่า "ทำไมตกบันไดบ่อยเหลือเกิน" เขาตอบผมแค่ว่า "ผมอยากเรียนครับ ผมไม่ออก" เขาไม่เคยพูดอะไรเลย เขายังเคยบอกกับแม่ว่า ก่อนที่แม่จะมา ทางโรงเรียนมาสอบปากคำแล้ว ผมพูดได้แค่นี้ ถ้าพูดมากกว่านี้ พี่ไม่ได้เรียนต่อ เขาเป็นห่วงคนอื่น ถ้าเขาพูดตัดอนาคตคนๆ นี้ไปวันไหน อะไรจะเกิดขึ้น แต่เขาไม่ทำ