ลูกสาวก้อยเขียนจดหมายถามฆ่าแม่หนูทำไม!!? แม่ติงทนายพูดน้อยๆ คิดถึงใจคนสูญเสียบ้าง เข้าใจหัวอกพ่อแม่แอมไม่มีใครอยากให้ลูกเลว ขอเชิญทุกคนส่งน้องก้อยวันพุธนี้ หลังงานศพจะปรับปรุงบ้านทำกันสาดเพิ่ม
กรณีคดีฆาตกรรมสุดสะเทือนขวัญ ที่ตำรวจชุดสืบสวนจับกุม นางสรารัตน์ รังสิวุฒาภรณ์ หรือแอม อายุ 36 ปี ก่อเหตุวางสารพิษไซยาไนด์ฆ่าเหยื่อนับสิบรายที่เกี่ยวข้องกับการกู้ยืมเงิน รับจำนำรถ จำนำที่ดิน และวงแชร์ เพื่อฆ่าล้างหนี้และประสงค์ต่อทรัพย์ “แอมไซยาไนด์” ถูกดำเนินคดีในข้อหาฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อน จำนวน 14 หมายจับ ล่าสุดยอดเหยื่อผู้เสียชีวิตรวม 14 ราย รอดชีวิต 1 ราย และอยู่ระหว่างตรวจสอบเหยื่อรายอื่นเพิ่มเติม ที่พบความเชื่อมโยงจากการเสียชีวิตของผู้เสียหาย 14 ราย รอดชีวิต 1 ราย รวมเป็น 15 รายปัจจุบันออกหมายจับแล้ว 14 คดี ยังมีสงสัยอีก 2-3 คดี โดยคดีถูกโอนให้กองบังคับการปราบดำเนินการตามกฎหมาย
โดยเหยื่อรายล่าสุด คือ น.ส.ศิริพร ขันวงษ์ หรือ ก้อย ที่ถูกวางยาแล้วไปเสียชีวิตบริเวณท่าน้ำ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ภายหลังตรวจกล้องวงจรปิดพบว่า น.ส.ศิริพร เดินทางมากับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งต่อมาคือ นางสรารัตน์ หรือ แอม หลังเกิดเหตุได้เดินจากไปทันที โดยไม่ได้ให้การช่วยเหลือ ทั้งยังมีข้อสงสัยหลายอย่าง กระทั่งนำไปสู่การจับกุม ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
...
ต่อมาเมื่อเวลา 16.00 น. วันที่ 8 พ.ค. 66 ผู้สื่อข่าวไปที่บ้านของน้องก้อย ในพื้นที่ หมู่ 2 ต.สิงห์ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี เพื่อไปพบกับคุณแม่น้องก้อย คือ นางทองพิน เกริยติชนะสิริ อายุ 63 ปี พบว่าบ้านยังอยู่สภาพเดิม ห้องนอนน้องก้อยทุกอย่างยังอยู่เหมือนเดิม จากนั้นนางทองพินหยิบกระดาษจดหมายที่หลานสาวได้แอบเขียนระบายความในใจ ด้วยข้อความที่ถามว่า "ฆ่าแม่หนูทำไม แม่หนูไปทำอะไรให้ฯ" ซึ่งหลานเขียนไว้แล้วไม่ให้ยายอ่าน แต่พอรู้สิ่งที่หลานเขียนก็ทำให้มันยิ่งทำให้คิดถึงก้อยและเสียใจ หลังจากที่ก่อนหน้าในเฟซบุ๊กของหลานสาวก็มีการโพสต์ข้อความ ภาพ และคลิปไว้ รวมทั้งข้อความแชตที่แม่ลูกคุยไลน์กัน
นางทองพิน กล่าวว่า ที่หลานเขียนออกมาจากใจทั้งหมด เขียนเสร็จก็พับฝากป้าไว้ ไม่ให้เห็นไม่ให้รู้ ป้าเขาก็เลยเอาไปอ่าน ป้าก็เลยอ่านให้ฟัง เหมือนเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก ที่ผ่านมารู้สึกว่าก้อยยังอยู่ ก็มีเพื่อนๆ เขานั่นแหละมาเล่าให้ฟังว่าฝันว่าหน้าตาอิ่มเอิบสวยมาก เขาว่าอย่างนี้ แม่ชีเขาก็เห็นว่าอยู่ตรงนั้นแหละไม่ไปไหนหรอก แม่ชีเล่าอีกว่าเขามีเรื่องจะคุยกับแม่ชี แม่ชีเขาบอกว่ากลัวก้อยอย่าเพิ่งมาพูดกับแม่ เหมือนจะฝากลูกฝากเต้า สำหรับงานศพลูกสาวเป็นคนจัดเตรียม ไม่รู้เขาจะเอาของอะไรเป็นของชำร่วย เขาสั่งเตรียมยังไม่รู้ว่าอะไรเขายังไม่บอก งานก็ทำตามประเพณีไป ส่วนบ้านหลังนี้พี่สาวก้อยก็ว่าจะปรับปรุงให้อยู่ได้ ถ้ามีเงินพอก็จะทำให้หลานอยู่ใหม่ เดิมกันฝนสาดไม่ได้ข้างบนข้างล่างเปียกหมด หรือจะรื้อทำใหม่ก็ไม่รู้
แม่ของก้อย กล่าวต่อว่า เสียใจมากที่สุด ก็เหมือนเสียใจแทนเขา อย่างคนที่มีลูกน้อย แม่ยังเสียใจไปกับเขาเลย พอดูข่าวเห็นข่าวก็ร้องไห้ไปกับเขา น่าสงสารมากๆ ลูกเขายังเล็ก เพิ่งหนึ่งเดือนเอง เขาเลวมากๆ เลวจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเราพบผู้ร้าย หรือว่าอะไรในรอบสิบปีนี้ ไม่คิดว่าจะมาถึงครอบครัวเรา งานศพวันพุธก็ขอเชิญทุกคน เพื่อนๆ มาร่วมส่งน้องก้อย
ด้านคุณทนายของแอม ก็ขอให้พูดน้อยๆ อย่าพูดเยอะ ความเจ็บปวดหัวอกคนที่สูญเสียมันมากพอ พอที่จะไม่ให้อภัยกับทนายนะ พูดออกมาทีไรแม่เจ็บหัวใจเหลือเกิน ก็อย่ามาเจอกันเลยดีกว่านะ เพราะประชาชนรับไม่ได้นะ อย่ามาเลย สำหรับพ่อเขา แม่ของแอม แม่เข้าใจก็ไม่ติดใจ ทุกคนก็อยากเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี ไม่ได้โกรธเขานะ เพราะเราก็หมือนกัน เมื่อเขาไม่ดีก็ไม่รู้จะทำไง ก็เหมือนอกเขาพ่อแม่ก็ไม่มีใครอยากได้ แม่ไม่ได้โกรธเขานะ.
...
