เราสั่งก๋วยเตี๋ยวเขาก็ไม่ทำให้ - จะขึ้นรถเมล์ก็ขับหนี - เดินบิณฑบาตก็ไม่มีใครใส่ข้าวใส่น้ำ
'พวกเขาไม่ได้รังเกียจเฉพาะผู้ป่วย แต่กลายมาเป็นรังเกียจหลวงพ่อไปด้วย'
ท่านเจ้าคุณอลงกต เจ้าอาวาสวัดพระบาทน้ำพุ เล่าให้ผมฟัง ฉายภาพเก่าๆ ที่เห็นภาพได้อย่างชัดเจน
อะไรยากที่สุดในการดูแลผู้ป่วย หรือในการทำวัดพระบาทน้ำพุนี้ - จากวันนั้น จนถึงวันนี้เกือบ 30 ปี
ผมถามพระคุณเจ้าตรงๆ 'ท้อ + เหนื่อย' และต้องต่อสู้เพื่อยืนหยัดความเชื่อด้วยระยะเวลายาวนาน มากขนาดนี้ มีสักแวบไหมที่คิดจะเลิก คิดจะทิ้งวัดพระบาทน้ำพุ
'...งานที่ทำมันก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งในยุคที่ตายเหมือนใบไม้ร่วง เผากันแบบวันนึงไม่รู้เท่าไหร่ เมรุไม่เคยเย็น ... เอาปัญหาตัวนี้ไปขบคิดว่าเราจะทำต่อหรือเราจะเลิก...'
ไม่ใช่ ไม่เคย อาจจะเป็นครั้งแรกที่หลวงพ่อใจดีที่ชาวบ้านเรียกขานด้วยหัวใจเปิดเผยเรื่องนี้กับผม และ Thairath Talk
และอีกหลายคำถามที่อยากรู้ ตั้งแต่อะไรทำให้ท่านออกบวชตั้งแต่อายุ 25 ผู้ป่วยวันนี้สถานการณ์เป็นอย่างไร ค่าใช้จ่ายหลายล้านต่อเดือน มีคนบริจาค วัดพระบาทน้ำพุอยู่ในวิกฤติจริงไหม
คิดไหมว่าวันที่เราไม่อยู่แล้วใครจะทำต่อ และทั้งหมดนี้คือเรื่องราวตลอดระยะเวลา 65 ปี พระราชวิสุทธิประชานาถ หรือ ท่านเจ้าคุณอลงกต เจ้าอาวาสวัดพระบาทน้ำพุ แขกรับเชิญที่พวกเรา Thairath Talk กราบได้ด้วยหัวใจจริงๆ.
...
