จากดัชนีมาม่าถึงดัชนีไอโฟน

นอกเหนือจากดัชนียากๆ มากมายที่นักเศรษฐศาสตร์ใช้เพื่อชี้วัด “การขยายตัวของเศรษฐกิจ” โดยเฉพาะการบ่งชี้บรรยากาศ “การใช้จ่ายของคนว่าคึกคักหรือไม่” และจำนวนเงินในกระเป๋าว่าเป็นอย่างไร หนึ่งในดัชนีง่ายๆที่ใช้ประเมินกันในช่วงที่ผ่านมา คือยอดขายบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป หรือเรียกกันว่า “ดัชนีมาม่า” เพราะหากช่วงไหนคนส่วนใหญ่เงินในกระเป๋าฝืดเคือง ยอดขายบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในประเทศก็จะปรับตัวสูงขึ้น เพราะเป็นอาหารที่ราคาถูก และกินง่าย ช่วยให้สบายกระเป๋า ช่วยให้อยู่รอดไปได้ช่วงหนึ่งก่อน แต่หากเมื่อไรคนส่วนใหญ่การเงินเริ่มคล่องตัวขึ้น ยอดขายบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปก็จะลดลงบ้าง

ดังนั้น หลายๆคนจึงใช้ดัชนีมาม่า สะท้อนถึงกำลังซื้อของคนรายได้น้อยถึงปานกลางในประเทศ

อย่างไรก็ตาม สำหรับคนรายได้ปานกลางไปจนถึงรายได้สูง ซึ่งส่วนใหญ่มีเงินเพียงพอ สำหรับการซื้ออาหาร และของจำเป็นประจำวันอยู่แล้ว “ดัชนีมาม่า” อาจจะไม่ได้ตอบโจทย์คนกลุ่มนี้มากนัก แล้วเราจะวัดได้อย่างไรว่าสถานะการเงินของเขาฝืดเคืองหรือไม่

สอบถามจากผู้ให้บริการบัตรเครดิตของไทย ส่วนใหญ่ หากอยากจะวัดว่าคนกลุ่มที่มีบัตรเครดิต มีความต้องการซื้อ มีความอยากได้สินค้า และกำลังซื้อหรือไม่ ส่วนใหญ่จะดูจากยอดรูดบัตร ยอดรูดบัตรผ่อน 0% ในช่วงที่มีสินค้ารุ่นใหม่ ยอดฮิตออกมาทำตลาด

โดยเฉพาะการออกรุ่นใหม่ของโทรศัพท์ยี่ห้อผลไม้ หรือไอโฟนในรุ่นต่างๆ โดยระบุว่า “ดัชนีไอโฟน” จะเป็นตัววัดที่ดีมาก เพราะหากคนยังมีกำลังซื้อ หรือมีความต้องการซื้ออยู่ ในช่วงที่ไอโฟนรุ่นใหม่ออกมา ยอดรูดบัตร และยอดผ่อน 0% จะเด้งขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งสะท้อนภาพของการใช้จ่ายของวัยเริ่มทำงาน ไปจนถึงวัยกลางคน และที่น่าสนใจคือ ในช่วงที่ผ่านมา แม้ในช่วงที่เศรษฐกิจซบเซา “ดัชนีไอโฟน” ยังคงเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตาม ภาวะในวันนี้อาจจะต้องติดตามตอนต่อไปว่าปรากฏการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับ “ไอโฟน 17” ไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดที่กำลังเริ่มวางขายในไทยในเวลานี้จะเป็นอย่างไรดัชนีดังกล่าวจะยังทำสถิติเดิมได้อยู่หรือไม่ หรือการสะสมของหนี้ครัวเรือน และความซบเซาของเศรษฐกิจไทยในช่วงหลายปีที่ผ่านมาจะทำให้ยอดรูดบัตรเพื่อซื้อสด หรือผ่อนไอโฟน 17 ไม่เป็นไปตามคาด

เพราะในช่วงที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นปี 68 ผู้ให้บริการบัตรเครดิต เจ้าใหญ่ของประเทศไทยทั้งอันดับ 1 และอันดับ 2 ที่ครองตลาดรวมกันกว่า 90% ก็เริ่มเห็นการใช้จ่ายในสินค้าฟุ่มเฟือยของคนรายได้ปานกลางไปถึงสูงลดลงต่อเนื่อง ซึ่งเหตุผลส่วนหนึ่งเป็นเพราะ “ความไม่เชื่อมั่นในเศรษฐกิจข้างหน้า” มากกว่าไม่มีเงินใช้จ่าย

2 ดัชนีง่ายๆที่สะท้อนทัศนคติ และการใช้จ่ายของทั้งคนรายได้น้อย และรายได้สูงเหล่านี้ จึงน่าจะเป็นอีก “เครื่องชี้วัด” ที่ดี ที่จะเป็นตัวช่วยให้รัฐบาลใหม่ของนายกฯหนู “อนุทิน ชาญวีรกูล” วางนโยบายเศรษฐกิจได้ตรงจุดตรงประเด็นมากขึ้น.

มิสเตอร์พี

คลิกอ่านคอลัมน์ “กระจก 8 หน้า” เพิ่มเติม