คอลัมน์ "เพศทางเลือก" คอลัมน์ใหม่แกะกล่อง ที่จะเสิร์ฟเรื่องราวดีๆ แนวคิด ความเห็นที่หลากหลายแง่มุมของนักเรียน นิสิต นักศึกษา ที่อยู่ในกลุ่มเพศทางเลือก ไม่ว่าจะเป็นกะเทย ตุ๊ด เกย์ เก้ง ทอม เบี้ยน คิง ควีน ไบ โบ๊ท สารพัดจะแตกต่างทางเพศ เพราะที่ผ่านมาต้องยอมรับว่า กลุ่มบุคคลเหล่านี้ สังคมเราอาจยังไม่เปิดโอกาสให้พวกเขามากนัก เราจึงขอใช้พื้นที่ตรงนี้ นำเสนอเรื่องราวของพวกเขา ติดตามอ่านได้ที่หน้าไลฟ์สไตล์
แน่นอนมันไม่ใช่ความผิด พฤติกรรมข้ามเพศ มันมาแต่ไหน แต่ไรแล้ว นมนานเกินจะบรรยายด้วยซ้ำ แต่เรื่องราวการยอมรับกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศมากกว่า ที่น่าจะมีมาไม่นาน อย่างไรก็ตาม วันนี้ก็ต้องบอกว่า พื้นที่ดังกล่าวเปิดกว้างมากขึ้นแล้วเช่นกัน
"ขอพื้นที่ให้พวกเราบ้าง..." เสียงสะท้อนจากใบตอง กะเทยสาวแห่งรั้วมหาวิทยาลัยรังสิต แขกรับเชิญคนแรกที่มาประเดิมคอลัมน์ เพศทางเลือก ด้วยเหตุผลไม่มากนัก คือ เธอเป็นเด็กที่มีความคิดดี หลังจากที่พูดคุยกันถึง 3 ชั่วโมง เราเห็นภาพสะท้อนจากคนๆ หนึ่ง ที่มีเพศแตกต่างไปจากผู้ชายและผู้หญิง แต่เรื่องราวของเธอ มันบ่งบอกถึงหัวใจของมนุษย์คนหนึ่ง ที่มีความแตกต่างแค่นั้นเอง
...
ใบตอง หรือนายกมลภพ เจริญสุข นักศึกษาร่างหนุ่ม หัวใจสาว วัย 21 ปี ไม่สินะ...วันนี้เธอมีรูปร่างเหมือนผู้หญิงไปแล้ว ขาดเพียงบางอย่างเท่านั้น แต่เธอบอกกับเราว่า สักวันจะเกิดคำว่า สมบูรณ์แบบในตัวเธอ
ใบตอง เรียนอยู่ชั้นปีที่ 3 ในสาขาวิชาวิทยุกระจายเสียงและวิทยุโทรทัศน์ คณะนิเทศศาสตร์ของมหาวิทยาลัยรังสิต ชีวิตเธอค่อนข้างโชคดีกว่าเพื่อนๆ ในกลุ่มบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว สังคม เพื่อนฝูง เรื่องงาน ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นได้ด้วยหลายเหตุผล ไม่ใช่เพราะโชคช่วยอย่างแน่นอน
นายกมลภพ (ดูแข็งแกร่งมาก 555) เป็นเด็กสาว-หนุ่ม ที่ร่ำเรียนจบ ม.6 จากโรงเรียนในจังหวัดร้อยเอ็ด ก่อนที่จะมาเรียนต่อปริญญาตรี ที่ ม.รังสิต ในสาขาที่ตัวเองอยากเรียน เรื่องนี้เธอบอกว่า ขัดใจแม่มากๆ
"แม่อยากให้เป็นคุณครู เพราะพ่อแม่เป็นคุณครูทั้งคู่ รวมถึงญาติๆ ทุกคนก็เป็นครู เป็นพยาบาล ครอบครัวก็เลยให้เป็นครูด้วย แต่หนูอ่ะไม่อยากเป็น สอบติดนะ แต่มัดมือชก ให้พ่อแม่มาจ่ายตังค์ค่าเทอมที่ ม.รังสิตก่อน ถึงบอกทีหลังว่า ว่าสอบติดครูและต้องไปรายงานตัว ตอนนั้นโกรธกับแม่เป็นเดือน แต่สุดท้ายแม่ก็ให้เราตัดสินใจชีวิตเอง"
จุดเริ่มต้นกะเทย
"หนูจำไม่ได้ว่าเมื่อไร รู้ตัวตอน ป.1 เลย หนูมีเพื่อนแถวบ้านเป็นผู้ชายทั้งนั้น และหนูก็ชอบเล่นกับเค้ามาตั้งแต่เด็กๆ แต่ก็ไม่ชอบเล่นกับผู้หญิงนะ ไม่รู้ทำไม ทุกวันนี้ก็เหมือนกัน เพื่อนผู้ชายเยอะมาก สงสัยเป็นเพราะโครโมโซม แต่จะเล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆ ก่อนเข้าโรงเรียน ครั้งหนึ่งพี่สาวต้องไปขึ้นแสดงบนเวที หนูร้องจะเอาต่างหูที่พี่ใช้แสดงมาใส่ สุดท้ายหนูก็ได้มาใส่ ยังเดินไม่ได้เลย แม่ก็อุ้มหนูดู พี่สาวหนูขึ้นเวที โดยไม่ได้ใส่ต่างหู ฮ่าๆ"
...
ความโชคดีเหนือชั้น
"พ่อแม่หนูดีมากๆ ไม่ปิดกั้น ไม่ดุ ไม่ด่า ไม่ว่าอะไรหนูเลย พ่อแม่หนูจะใจดี ให้หนูเลือกทางเดินชีวิตเอง ไม่บังคับด้วย คือพ่อกับแม่จะอาร์ตๆ หน่อย จึงชอบให้หนูแสดงออก หนูก็เต้นกับเด็กผู้หญิงมาตลอด อยากทำไร ทำเลย หนูว่าครอบครัวกับคนที่เป็นเพศทางเลือกนะ สำคัญมากๆ หนูจึงโชคดี เพื่อนบางคน เขาก็เป็นนะ แต่เขาบอกพ่อแม่ไม่ได้ เขาแสดงออกไม่ได้ เขาอยากใส่กระโปรงแบบหนู หนูสงสารมากๆ ส่วนบ้านหนูนะ แม่ส่งหนูมาเรียนเต้นที่แกรมมี่ ตั้งแต่ ม.4 คือมันดีมาก ชีวิตหนูเกิดมา ไม่เคยมีใครด่าหนูว่า อีตุ๊ดเลย"
...
สิ่งที่กะเทยอึดอัด
"การใช้ชีวิตไม่มีปัญหา แต่การทำงานมีปัญหามาก เช่น เปิดแคสแดนเซอร์ หนูก็โทรไปเลย พี่คะ...ลงชื่อวันไหน ออดิชั่นวันไหนคะ?? เขาตอบมาเลย เอ่อ…พี่ต้องเอาผู้หญิงกับผู้ชายครับ เนี่ย!!! คำตอบทีหนูได้ ซึ่งจริงๆ แล้ว เขายังไม่เห็นสกิวหนูเลย ยังไม่ได้เห็นหนูเต้นสักครั้ง แต่ตัดสินหนูแล้ว เพราะแค่ได้ยินเสียงหนู บางทีการเต้นหนูอาจจะดีกว่าผู้หญิงและผู้ชายก็ได้นะ หรือเวลาที่หนูแต่งหญิงเต้น มันอาจจะเหมือนผู้หญิงมากๆ ก็ได้ แถมเขาจะรู้ได้อย่างไร ว่าผู้ชายที่เต้น เขาอาจไม่ใช่ผู้ชายจริงๆ"
กะเทยกับเกย์ อันไหนดีกว่ากัน
"กะเทยจะจุดยืน หรือพื้นที่ยืนในสังคมจะน้อยกว่าเกย์ เช่น แคสติ้งละครเวที เชื่อมั้ยว่า บทที่กะเทยเล่น จะไม่เกิน 1 หรือ 2 คน บางทีเอาผู้ชายมาเล่นเป็นกะเทยคนนึง พวกหนูอีก 30 คนมาแคส แต่เอาแค่คนเดียว การแข่งขันมันจึงสูงมาก ในการที่จะได้ทำงานอะไรสักชิ้นนึง แต่ถ้าคิดในแง่ดี ก็โอเคแหละ เขาให้โอกาสเรา แต่จุดยืน พื้นที่ยืน มันจะน้อยมากกกก"
...
เมื่อต้องเลือกกะเทย
"กะเทยทุกคน จะต้องเลยจุดนั้นมาแล้ว ที่ว่า...เราจะแต่งหญิงดีมั้ย จะแต่งชายดีมั้ย หนูก็เลยมาแล้ว หนูเพิ่งมาแต่งหญิงตอนปี 2 เอง ก่อนหน้านั้นยังเป็นตุ๊ดหัวโปกอยู่เลย หนูใส่กระโปรงนักศึกษาเมื่อไม่นานมานี่เอง โชคดีอาจารย์ไม่ว่า ที่ ม.รังสิต ดีมากๆ เขาเปิดกว้างมาก ส่วนเหตุผลที่ใส่กระโปรง เพราะหนูอกหัก มีแฟนเป็นเกย์ เขาขอไว้ ไม่ให้แต่งหญิง หนูโทรหาแม่เลย จะเอายังไงดี แม่บอกว่า ผู้ชายเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตหนูเลยเหรอ ถ้าเลิกกับคนนี้ เธอจะแต่งอะไร...นั่นแหละค่ะ"
ทำไมกะเทยจึงเปลี่ยนเป็นเกย์
"สมัยมัธยมนะ แต่งหญิงเป็น 10 คน พอเข้ามหาลัยเหลือแค่ 2 คน จริงๆ คือ 1. ได้กินง่ายกว่า 2. เข้าสังคมง่ายกว่า 3. สมัครงานง่ายกว่า นี่คือชีวิตจริงๆ ที่ปกติเขาไม่รังเกียจ แต่พอทำงานนั่นแหล่ะ เขามีขีดจำกัด"
จุดเปลี่ยน! จากอ้วนดำ เปลี่ยนขาวสวย
"หนูเคยไปประกวดแดนซ์ยัวร์แฟตออฟ เต้น…เปลี่ยนชีวิต ตอนนั้นหนูอ้วนมากเลย หนักสุดก็ 95 กิโลกรัม แต่ตอนเรียนปี 1 ปี 2 ทำงานอยู่เบื้องหลังตลอดเลย พอมาปี 3 หนูก็อยากทำงานเบื้องหน้าบ้าง แต่ถ้าออกหน้ากล้อง หนูไม่สวย มันไม่โอเคคะ ทุกอย่างเลยต้องเปลี่ยน คือต้องดูแลตัวเอง ทานอาหารเสริมและยาคุม จากแต่ก่อนทั้งอ้วน ทั้งดำ ผิวก็แตก ทุกวันนี้อะไรที่ทำให้หนูสวยได้ หนูทำหมดเลยค่ะ ขัดโน่น นี่ นั่น ทำหมดค่ะ แต่ก็แค่อยากผอม"
ความลำบากของการเป็นกะเทย
"เป็นกะเทยมันลำบากนะ มันไม่ได้เป็นกันง่ายๆ เป็นแบบพวกหนูเนี่ย หนูต้องเทคยาคุมทุกวัน ต้องดูแลตัวเองสุดๆ ถ้าเป็นผู้ชาย ขนหน้าแข้ง รักแร้ ก็ไม่ต้องแว็กซ์ กว่าจะสวย กว่าจะมีเอว มีสะโพก มันไม่ง่ายนะ ค่าวิตามิน ค่าเครื่องสำอางเยอะแยะ หนูต้องเจียดเงินไว้ จะขอพ่อแม่ก็ไม่กล้า เพราะมันไม่ควรนะ แล้วหนูก็อยากแต่งหญิงเนอะ ไม่งั้นหนูจะอยากเป็นผู้หญิงทำไม แต่หนูเลือกเกิดไม่ได้ นมหนู อวัยวะหนู กว่าจะได้มาต้องเจ็บปวดนัก หนูก็ห้วง หวง แต่บางทีผู้หญิงบางคนนะ ได้มาฟรีๆ แต่กำเนิด แต่ไม่รู้จักหวง มาเป็นกะเทยแบบหนูมั้ย"
ชีวิตคนเรา เลือกได้ทุกสิ่ง จะดี จะเลว จะชื่นชอบ จะหลงรัก มีสิ่งเดียวที่เราไม่มีสิทธิ์เลือก คือ เราเลือกเกิดไม่ได้ ใบตองบอกว่า ให้เรารู้ตัวเอง แต่เธอไม่ได้ส่งเสริมให้ใครเป็นกะเทย เป็นเกย์ แต่ขอให้เราเป็นในที่....ที่เหมาะสม นั่นแหละ คือความสุขของเรา!!!
เก็บตกชีวิตกะเทย
- ใบตองเคยเล่นละครเวที เรื่องสี่แผ่นดิน กินนรีสีรุ้ง
- เคยเรียนกับ ณเดชน์ และบอกว่า ณเดชน์ เรียนเก่งมาก ตั้งใจเรียนสุดๆ บางทีเข้าเรียนบ่อยกว่าเธออีก
- ความฝัน คือ อาชีพนางแบบ
- ใบตองอยากไปทำงานที่ต่างประเทศ เพราะที่นั่นจะเปิดรับเพศทางเลือกมากกว่า
- ครั้งแรกที่ใส่กระโปรง แต่ลืมตัว กลับนั่งคร่อม คนฮาตรึมหน้าเซเว่นฯ เลย รวมวินมอเตอร์ไซค์ด้วย
