ก่อนนั้นเคยเชื่อกันมาก่อนว่า หากนอนหลับไปกับปัญหา มันอาจจะลืมหายไปเองก็ได้ แต่การศึกษาของนักจิตวิทยามหาวิทยาลัยเยล แห่งสหรัฐฯ ค้านว่า มันไม่จำเป็นจะต้องเป็นเช่นนั้นเสมอ

องค์ประกอบสำคัญของโรคกังวล รวมทั้งแผลใจ อันเจ็บปวดอันหนึ่ง คือ การสร้างความจำที่เกี่ยวเนื่องกับความกลัวขึ้น

ขณะเดียวกัน นักวิจัยก็ได้รู้ว่า การนอนมีส่วนสำคัญในการพัฒนาความจำขึ้น พวกเขาจึงตกลงจะค้นคว้าให้รู้ว่า หากทำให้คนเราอดนอนจะสามารถลบล้างความจำอันเกี่ยวเนื่องกับความกลัว โดยเหตุที่มันขาดการเสริมราก ที่เป็นไปตามแบบของการนอนขึ้นหรือไม่ พวกเขาได้ทดสอบกับอาสาสมัครซึ่งแข็งแรงสมบูรณ์ ให้ชมวีดิโอเหตุการณ์การขับรถอย่างปลอดภัยกับเรื่องอุบัติเหตุของรถยนต์ แล้วปล่อยให้กลุ่มหนึ่งได้หลับนอนตามปกติ ส่วนพวกที่เหลือโดนทำให้อดนอน

ผลปรากฏว่า กลุ่มที่อดนอนไม่มีเรื่องอุบัติเหตุอันน่ากลัวเหลืออยู่ในสมองอีกเลย ส่อให้เห็นว่าอาจใช้บทเรียนนี้รักษาคนไข้ที่เกิดแผลใจอันเจ็บปวด หรือโรคกังวลได้ "ผลการค้นพบส่อว่า การทำให้อดนอนอาจใช้เป็นเครื่องมือเพื่อรักษาและป้องกันผู้ที่มีแผลใจอันเจ็บปวดได้".